به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، سرعت گلوله‌های معمولی آن قدر سریع در آب کاهش می‌یابد که فقط چند متر را طی می‌کنند، به همین دلیل کار روی این موضوع برای برتری در جنگ‌های دریایی می‌تواند ایده خوبی باشد.
اکنون شرکت نروژی "DSG" از توانایی‌های فراحفره‌زایی برای تولید برخی از گلوله‌های فوق‌العاده موسوم به "CAV-X" که به اهداف غوطه‌ور تا فاصله 60 متری می‌رسند، استفاده کرده است و از برخی از قابلیت‌های جالب این گلوله‌های جدید پرده‌برداری کرده است.
فراحفره‌زایی(Supercavitation) به طرح‌هایی گفته می‌شود که یک پرتابه زیر آب را در حباب هوا پیچیده و باعث کاهش شدید کشش سطحی اصطکاک می‌شود.
فراحفره‌زایی گونه‌ای از حفره‌زایی می‌باشد که در آن کاهش شدید فشار باعث تبخیر موضعی مایع و ایجاد حباب‌هایی به منظور احاطه جسمی که درون مایع در حال حرکت است، می‌شود. حباب‌های احاطه‌گر جسم متحرک درون مایع سبب کاهش شدید اصطکاک مایع با سطح شیء متحرک می‌شوند و در نتیجه جسم را قادر می‌سازند تا با سرعت بسیار زیادی درون مایع حرکت نماید. استفاده‌های کنونی از فراحفره‌زایی محدود هستند و شامل مواردی چون اژدرهای پر سرعت، پروانه‌های کشتی و زیردریایی‌ها می‌شوند.
فراحفره‌زایی در عمل می‌تواند در مورد کل بدنه وسیله نقلیه درون مایع مورد استفاده قرار گیرد و وسیله نقلیه درون مایع را قادر سازد تا با سرعت بسیار زیادی حرکت نماید. نمونه‌ای از فراحفره‌زایی در طبیعت توسط میگوی آخوندکی به هنگامی که این جانور قصد حرکت سریع برای شکار طعمه خویش را دارد، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
از این ویژگی در اژدرها استفاده شده است و به آنها اجازه می‌دهد نسبت به اژدرهای معمولی تا پنج برابر سریع‌تر حرکت کنند. همچنین از آن بر روی پروانه‌ها و برخی از قایق‌های جنگی استفاده می‌شود تا موجب شود سریع‌تر در آب حرکت کنند و به عنوان یک روش بالقوه برای تولید زیردریایی‌های فوق سریع در حال بررسی است.
اثر فراحفره‌زایی با صاف کردن نوک گلوله و به شکل دیسک درآوردن آن و تیز کردن لبه‌های این دیسک قابل تولید است. این کار آب را به اندازه کافی از سر راه برمی‌دارد تا یک حباب هوا ایجاد کند که به اندازه کافی بزرگ باشد تا گلوله بدون اصطکاک با آب مسیر خود را بپیماید. اثر فراحفره‌زایی را در مورد اژدرها، قایق‌ها و زیردریایی‌ها می‌توان با هدایت گازهای خروجی از اگزوز به سمت نوک وسیله افزایش داد تا بتواند به حباب هوا بیفزاید.
شرکت "DSG" می‌گوید برای طراحی این گلوله‌ها از صنعت هوافضا الهام گرفته است و نتایج آزمایش آنها قابل توجه است. این گلوله‌ها با دامنه دقیق 60 متری، هنوز هم به اندازه کافی برای وارد آوردن نیروی مخرب سریع هستند.
این گلوله‌ها انجام برخی از مأموریت‌ها را ممکن می‌کنند که قبلاً هرگز امکان پذیر نبوده است.
به زبان ساده می‌توان گفت که این گلوله‌ها به وسایل زیر دریا اجازه می‌دهند بهتر از گذشته به سایر وسایل زیر آب شلیک کنند. همچنین به زیردریایی‌ها اجازه می‌دهد که به اندازه کافی به زیر آب فرو روند تا یک هلیکوپتر نه تنها نتواند از بالای آب به آنها شلیک کند، بلکه با نیروی ویرانگر این گلوله‌ها به آن هلیکوپتر شلیک کنند.
این گلوله‌ها از عمق پنج متری در زیر آب می‌توانند اهداف واقع در 1000 متری در هوا را مورد هدف قرار دهند.
شرکت DSG دو نوع از گلوله‌های CAV-X ساخته است. نوع اول موسوم به A2 است که فقط در هوا می‌تواند شلیک شود، اما در هنگام رسیدن به آب، بدون تغییر مسیر تا مسیری طولانی نفوذ می‌کند. نوع دوم نیز موسوم به X2 است که برای شلیک در زیر آب، خواه به سمت آسمان یا به یک هدف در زیر آب طراحی شده است.
گلوله‌های فراحفره‌زا ممکن است برای جنگ زیر آب طراحی شده باشند، اما به عنوان یک عارضه جانبی، از آنها در آزمایش‌های نفوذ به ژل بالستیک، ماده‌ای که از نظر چگالی و رفتار شبیه به گوشت انسان است، استفاده شده است.
در ویدئویی که توسط DSG منتشر شده است، 10 بلوک ژل بالستیک هر کدام به ضخامت 40 سانتیمتر در کنار هم چیده شده‌اند و با استفاده از گلوله‌های معمولی و فراحفره‌زا به آنها شلیک می‌شود.
گلوله معمولی باعث ایجاد یک حباب هوای غول پیکر در بلوک اول شد و با ورود به بلوک دوم در عمق 50 سانتیمتری متوقف شد. در حالی که گلوله CAV-X بدون اینکه مسیرش حتی موج دار شود، به راحتی از هر 10 بلوک عبور کرد. شرکت DSG ادعا می‌کند این یک رکورد جهانی غیر رسمی است و باید به طور رسمی با ژل‌های بیشتری ثبت شود.
البته قدرت نفوذ در گلوله‌ها، همه چیز نیست و انفجار حباب هوای غول پیکر ایجاد شده توسط گلوله معمولی بخشی از آن چیزی است که باعث می‌شود صدمه وارد شده شدید باشد. بنابراین گلوله‌ای که فقط از داخل بدن عبور می‌کند، آسیب به مراتب کمتری از گلوله معمولی که منفجر می‌شود ایجاد می‌کند.
