به گزارش ایسنا، رمان «درد نهفته» نوشته اندرو میلر با ترجمه منوچهر بیگدلی خمسه در 391 صفحه با شمارگان 1100 نسخه و قیمت 56 هزار تومان در انتشارات فرهنگ نشر نو با همکاری نشر آسیم عرضه شده است.
در تصویر روی جلد، این کتاب به عنوان برنده جایزه «جیمز تیت‌بللک»، جایزه جهانی ادبیات دوبلین، برگزیده نیویورک تایمز 1997 و جایزه ادبی «گرینزانه کاور» معرفی شده است.
در پیشگفتار مترجم می‌خوانیم: داستان «درد نهفته» را راوی دانای کل روایت می‌کند. جیمز دایر، شخصیت اصلی «درد نهفته» با فقدان احساس درد، در یک روستای سامرست زاده می‌شود. در کودکی به دست باند بی‌رحم دوره‌گرد می‌افتد؛ قلاشانه در جامعه پیش می‌رود و در باث پرتجمل پزشک می‌شود. ماجراهایی مستمر، گاه غریب، در پی می‌آید. دایر با مهارت علمی، نیز زنی پری‌وار، که هرگز نام و نشان و پیشنه‌اش دانسته نمی‌شود و دو خواهر دوقلوی به‌هم چسبیده وسوسه‌انگیز مواجه می‌شود. در سفری پرحادثه به روسیه و بازگشت از آن‌جا می‌آموزد که «در درد گذشته زندگی خود را کشف کند».
داستان در قرن هجدهم می‌گذرد. این قرن در اروپا، به ویژه بریتانیا، دوران انقلاب علمی و صنعتی و فکری است. انگلستان دارد پوست می‌اندازد؛ دانشمندان بزرگی چون داروین، نیوتن، کاوندیش و ادوارد جنر و برکلی فیلسوف و همانندان ایشان ظهور کرده‌اند. شور پژوهش و نوآوری، اشتیاق علم و ابداع به محافل اعیان و اشراف هم سرایت کرده است؛ در عین حال اکثریت عظیم مردم هنوز در جهل و فقر به سر می‌برند و زندگی فلاکت‌باری دارند. بیماری آبله قتل‌عام می‌کند؛ خیابان‌ها و کوچه‌های لندن کثیف و گل‌آلود است...
میلر بی‌آن‌که وارد بحث فلسفی شود، در لایه‌های زیرین داستان، فلسفه‌ای عمیق را مطرح می‌کند: اگر درد و رنج نبود، انسان موجودی بی‌اندازه بی‌شفقت و خودخواه می‌شد. چیزی که «انسانیت» می‌نامیم، وجود نمی‌داشت. آدمی توانایی مهرورزی و مهربانی، حس نوع‌دوستی نمی‌داشت. می‌توانست بسیار کارآمد باشد، می‌توانست در اجتماع به سربرد و موفق شود، اما هرگز موجودی «اجتماعی» نمی‌شد. دوست نمی‌داشت و دوست داشته نمی‌شد. حس درد و رنج است که از آدمی «انسان» می‌سازد.
در نوشته پشت جلد کتاب هم عنوان شده است: سپیده‌دمان عصر روشنگری است. نور عقل تابیدن گرفته است. همه‌جا سخن از فضیلت دانش و عقل است. با پزشکی به نام جیمز دایر آشنا می‌شویم که خود گرفتار بیماری غریبی است: هیچ درد جسمانی‌ای حس نمی‌کند. در عوض حس کنجکاوی علمی او از اوان کودکی بسیار قوی بوده است. همین حس و ویژگی است که جیمز را به میانه معرکه قیام گرجستان می‌کشاند. آوازه او به عنوان طبیبی حاذق همه‌جا می‌پیچد. به لحاظ حرفه‌ای کامیاب است اما به لحاظ شخصی خود را ناکام می‌یابد. چون درد جسمانی حس نمی‌کند، عشق و دلسوزی را نیز درک نمی‌کند. سرنوشت او را به سن‌پترزبورگ می‌کشاند تا در آن‌جا و در پی تزریق واکسن ابله به ملکه کاترین کبیر، با کیفر و در عین حال ناجی خود مواجه شود...
همچنین کتاب «تئاتر و جامعه؛ مجموعه مقاله در نقش دوسویه نهادهای جامعه و تئاتر» به کوشش رضا کوچک‌زاده با شمارگان 770 نسخه و قیمت 80هزار تومان در انتشارات یادشده راهی بازار شده است.
این کتاب با این مقالات و گفت‌وگوها همراه است: «تئاترستیزی افلاطون» نوشته علی قلی‌پور، «پیوستگی دوسویه نمایش‌های سنتی ایران با جامعه ایرانی» نوشته رضا کوچک‌زاده، «در تماشاخانه چه می‌گذرد؟» نوشته امیر خراسانی، «ناممکن بودن تئاتر خیابانی در ایران» نوشته رضا سرور، «درآمدی بر تحلیل پیدایش زیرمیدان موج نو تئاتر ایران در دو دهه سی و چهل خورشیدی» از سعید اسدی، «دموکراتیزاسیون یا دموکراسی فرهنگی؟» نوشته سارا شریعتی و فاطمه پدرام، «نمایش مدرسه‌ای و جامعه‌پذیری کودکان و نوجوانان» از سیدحسین فدایی حسین، «خاستگاه انسان‌شناسی تئاتر» از یوجینیو باربا با ترجمه رضا سرور، «چرا می‌خندند» نوشته ویلیام او. بیمن برگردان سعید آقایی، «اندیشه‌های اجتماعی برشت و گروه تئاتر نان و عروسک» نوشته سی دبیلیو بیگزبی با برگردان مسعود نجفی، «کاندومبله برزیلی» نوشته ژان دووینیو با ترجمه سپیده پارساپژوه، «ما اینجاییم» نوشته گویی‌یلمو اسکی‌نینا با ترجمه مهدی فیضی، «تئاتر آکواریوم یا تئاتر متعهد دانشگاهی» نوشته اولین ارتل با ترجمه اصغر نوری ، «چرا تئاتر اجتماعی؟» از جمیز تامپسون و ریچارد شکنر با ترجمه سکینه عرب‌نژاد. بخش گفت‌وگو نیز با این عنوان‌ها همراه است: «تئاتر نمی‌تواند اجتماعی نباشد!» گفت‌وگو با فرهاد مهندس‌پور (رضا کوچک‌زاده)، «تئاتر به مثابه فضای زیستن» گفت‌وگو با روبرتو چولی (زهرا ایپسیروگلو برگردان خسرو محمودی) و «تئاتر و حل مشکلات آسیب‌دیدگان اجتماعی» گفت‌وگو با آگوستو بوآل (داگلاس ال. پترسون و مارک وینبرگ برگردان حسین شاکری).
در نوشته پشت جلد کتاب عنوان شده است: ارتباط متقابل جامعه و تئاتر چگونه است؟ هستیِ اجتماعی تئاتر و «اجرای» امر اجتماعی را چگونه باید تبیین کرد؟ این برهم‌کنش تاریخی چگونه در مقاطع و ساحت‌های گوناگون تعینی فرمی و گفتمانی می‌یابد؟ مقالات و گفت‌وگوهای گردآمده در این کتاب می‌کوشند پرسش‌هایی از این دست را بر بسترهای زمانی - مکانی متفاوت پاسخ دهند. نیت، از یک‌سو، گشودن چشم‌اندازی است تحلیلی که از خاستگاه‌های اجتماعی نمایش در دنیای قدیم تا به خیابان بردن صحنه در شهر جدید را دربرگیرد. و از سوی دیگر، با محوریت قرار دادن «مسأله ایران» بازنمایی مسیری است که تئاتر از شبیه‌خوانی و تعزیه تا کارگاه نمایش طی کرده است؛ مسیری که از سلطنت، از انقلاب مشروطه، از پرژه‌های مدنیزاسیون و... می‌گذرد و در نهایت به امروز می‌رسد.
دیگر کتاب منتشرشده در انتشارات فرهنگ نشر نو، «آگوستو بوآل» نوشته فرانسس ببج یا ترجمه علی ظفرقهرمانی‌نژاد است که در 247 صفحه با شمارگان 1100 نسخه و قیمت 36 هزارتومان عرضه شده است.
این کتاب در قالب مجموعه «گستره خیال» منتشر شده است. هریک از کتاب‌های این مجموعه به زندگی و آثار پیشگامان تئاتر امروز جهان پرداخته است که شیوه درک و اجرای تئاتر را دگرگون کرده‌اند. کتاب‌ها به دقت نظم و نسق یافته تا خواننده قادر شود به درکی مناسب از مولفه‌های بنیادین کار هر چهره مهم تئاتر برسد. این چهره‌ها سکوی ترقی و پیشرفتی الهام‌بخش را فراهم می‌کند برای دانشجویان تئاتر سده بیستم و دانشجوهای تئاتر معاصر دوره‌های تاریخ تئاتر.
این کتاب‌های کم‌حجم با بهره‌گیری از تصویر، نقش بدعت‌گذاران محبوب تئاتر مدرن را این‌گونه روشن می‌کند:
- زندگینامه شخصی
-توضیح نوشته‌های اصلی
-تشریح اجراهای مهم
-بازآفرینی تمرین‌ها
مجموعه «طلایه‌داران تئاتر امروز» به عنوان اولین قدم برای درک انتقادی و نیز به عنوان پیش‌درآمد تحقیقات عمده و اساسی از اهمیتی کم‌نظیر برخوردار است.
همچنین کتاب «ژان ژاک روسو» نوشته پل ایچ. فرای با ترجمه خشایار دیهیمی در 84 صفحه با شمارگان 550 نسخه و بهای 12هزار تومان در نشر یادشده در دسترس علاقه‌مندان قرار گرفته است.
در معرفی مجموعه «نسل قلم» به قلم خشایار دیهمی آمده است: این کتاب‌ها «زندگینامه» نیستند، بلکه شرح و تفسیر و نقد آثار و اندیشه‌های نویسندگان هستند. پس اگر حجمشان اندک است اما می‌توانند نقطه شروع خوبی برای خوانندگانی باشند که در پی راه یافتن به مضامین اندیشه‌های این نویسندگان و متفکران هستند.
در شروع کتاب می‌خوانیم: ژان ژاک روسو نابغه بود، اما در عین‌حال از آن آدم‌های خوش‌قریحه نوعی روزگارش هم بود، یعنی در هر کاری دستی داشت: موسیقیدان و اپرانویس خلاقی بود که گهگاه ذوق‌آزمایی می‌کرد، گیاهشناسی غیرحرفه‌ای بود، کمدی‌های اتاق پذیرایی می‌نوشت، شاعری میانمایه بود، و در دو مورد در تدوین قانون اساسی طرف مشورت قرار گرفت. اما به سبب همه این دستاوردها، حداکثر جایی که می‌توانست در تاریخ فرهنگ غرب به خود اختصاص دهد یک پاراگراف در باب موسیقی‌اش و چند پانوشت برای باقی کارهایش بود. اما او، به‌جز آن‌چه گفتیم، تخصص‌های دیگری هم داشت که تأثیر و نفوذ او را پایدارتر و گسترده‌تر از هر نویسنده قرن هجده می‌کرد.
«تولد بدون خشونت» نوشته فردریک لوبوآیه با ترجمه مهین میلانی دیگر کتاب انتشارات فرهنگ نشر نو است که در 186 صفحه با شمارگان 770 نسخه و بهای 31 هزارتومان راهی بازار شده است.
در پیشگفتار کتاب عنوان شده است: به یاد آوردن واکنش‌های پرشور و پرهیاهویی که چاپ نخست کتاب به سال 1974 به پا کرد کار دشواری است.
درحالی که مادران در سراسر دنیا با شور و شوق از چاپ این کتاب استقبال کردند، مخالفت‌ها در دنیای پزشکی بالا گرفت و بعد آرام آرام سر و صداها فروکش کرد.
از این‌که آیا پیام دریافت و پذیرفته شده مطمئن نیستم. موضوع کتاب همان ابتدا همانند نوشیدنی قوی‌ای بود که به آرامی رقیق شده، و مانند نوعی نوشیدنی گیاهی موجب خواب آرامی شد. کتاب حاضر درباره تراژدی تولد نوشته شده بود، اما بخش غم‌انگیز آن این بود که با وظایف خانه‌داری و وظایف مادری تحت عنوان گمراه‌کننده «مراقبت کودکان» اشتباه گرفته شد و این نوع برداشت‌های نادرست موجبات گمراهی مردم را فراهم آورد که گفتند: «تولد بدون خشونت؟ من که باردار نیستم، پس علاقه‌ای هم به خواندن آن ندارم.»
در پشت جلد کتاب نیز نوشته شده است: «تولد بدون خشونت» مفهوم تولد را در سراسر دنیا متحول کرده است. دکتر میشل اودنت، از مشهورترین متخصصان زنان و زایمان، این کتاب را اثری هنری خوانده است که تأثیرشگفت‌انگیزی در سلامت و شیوه زندگی نسل آینده خواهد داشت.
چرا نوزادان باید از تاریکی محض وارد فضایی با نور شدید و سروصداهایی آزاردهنده شود؟
چرا باید نخستین دم و بازدم نوزاد آمیخته با تجربه وحشت در حالت سر و ته باشد و ستون فقرات انحنادارش به ناگهان راست شود؟
چرا باید نوزاد پس از نه ماه زندگی در رحم از مادر جدا نگه داشته شود؟
«تولد بدون خشونت» ضمن پاسخ به پرسش‌هایی از این دست، رهنمودهای سودمندی درباره فراهم آودرن محیطی عاری از تنش برای نوزاد ارائه می‌کند: محیطی با نور ملایم و مادری آرام هماننند محیط آرام پیش از تولد.
