به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از چابک آنلاین، بر اساس آمارهای منتشر شده تاکنون 14 محصول جدید بیمه ای در سال 98 موفق به دریافت مجوز از سوی بیمه مرکزی شدهاند، اما آیا تمامی این محصولات کارآمد بوده و با اقبال جامعه روبرو شده اند؟
در تمام دنیا یک تعداد ریسک پایه و تقسیم بندی استاندارد برحسب رویه ای برای محصولات بیمهای وجود دارند که هر کدام از این رشته ها زیر شاخه های متعددی دارند و اگر بخواهیم از این منظر به تعداد بیمه نامه های موجود در دنیا نگاه کنیم می توان گفت که بیمه نامه های بسیار زیادی وجود دارد.
اما دراصل نمی توان گفت که بی شمار محصول بیمه ای وجود دارد چرا که اینها همان ریسک های پایه هستند که شرکت های بیمه با ترکیب تعدادی از محصولات بیمه ای برای جذب و رفاه بیمه گذاران و کاهش تعهدات با یک چنین مواردی بازی کرده و طرح های خاصی را به بیمه گذاران خود ارائه می کنند.
در ایران نیز با توجه به افزایش تعداد شرکت های بیمه و شکل گرفتن یک بازار رقابتی بین آنها، طراحی محصولات نوین بیمه ای افزایش یافته است.
به طوریکه از ابتدای سالجاری تا کنون 14 محصول جدید بیمه ای از بیمه مرکزی مجوز دریافت کردهاند حال آنکه در سال 97 پنج محصول بیمه ای جدید موفق به دریافت مجوز شده بودند.
یک کارشناس صنعت بیمه در گفتوگو با چابکآنلاین، گفت: در حدود 70 محصول بیمه ای در کشور وجود دارند که بسته به فراخور حال و طول عمر بیمه در ایران طراحی شده اند که برخی از آنها عمومی و برخی هم تخصصی تر هستند.
اما نکته قابل توجه این است که این محصولات تا چه میزان کارآمد بوده و با اقبال جامعه روبرو شده اند؟
عبدالرسول عطایی بیان کرد: تقریبا تمام بیمه نامه هایی که در کشور طراحی شده موفق بوده و فروش خوبی داشته اند، اما بعضی از محصولات بیمه ای به دلیل زمانبر بودن و هزینه بالا با استقبال چندانی روبرو نشدند.
وی توضیح داد: به عنوان مثال بیمه سرطان که توسط شرکت بیمه البرز طراحی و هزینه و زحمات زیادی بابت آن شد، آنگونه که باید مورد استقبال قرار نگرفت که یکی از علت های آن عدم وجود انگیزه در جامعه هدف این بیمه نامه و ناشناخته بودن این بیمه بود و از سوی دیگر دولت در حوزه تامین اجتماعی و بیمه های تکمیلی بخشی از هزینه های این افراد را جبران کرد.
این کارشناس صنعت بیمه افزود: در مورد بیمه نامه های خاصی مانند مهریه که مخاطبان آن افراد خاصی است، نتوانستیم خوب فرهنگ سازی کنیم و نیاز به کار بیشتری در این زمینه هست.
عطایی در خصوص علت عدم استقبال مردم از برخی بیمه نامه ها، گفت: فرهنگ سازی، نرخ و شرایط، تبلیغات و ارائه خدمات خوب مهم است و در جان کلام همه گیر بودن یک محصول بیمه ای اهمیت بسیار دارد.
کارشناسان بر این عقیده اند که تعداد زیادی از خدمات شرکت های بیمه و تنوع محصولات آنها در جامعه مغفول مانده و به جای طراحی محصولات جدید باید بر روی شناساندن این محصولات به بیمه گذاران تلاش بیشتری کرد.
یک عضو هیئت علمی دانشکده اقتصاد وحسابداری در گفتوگو با چابکآنلاین با بیان اینکه فرهنگ بیمه در ایران جا نیافتاده است، گفت: مردم به صورت کلی غیر از یک سری رشته هایی که بیشتر با آنها سروکار داشته اند (مانند درمان یا اتومبیل) با مابقی رشته ها آشنایی چندانی ندارندو نام برخی از رشته های بیمه ای حتی به گوش آنها هم نخورده است.
علیرضا دقیقی اصل، علت عدم آشنایی مردم نسبت به بیمه نامه های موجود را ضعف در نظام آموزشی و فرهنگ سازی عمومی دانست و افزود: از آموزش و پرورش گرفته تا صدا و سیما و مابقی نهادهای فرهنگ ساز کشور در این زمینه ضعیف عمل کرده اند و این ضعف عملکرد سبب شده که فرهنگ بیمه ای ایران در حد یک سری از کشورهای دنیا نباشد.
به اعتقاد وی "شرکت های بیمه هم از نظر تبلیغات باید بر روی محصولات خود کار کنند تا مردم اطلاع بهتری از وجود بیمه نامه های مختلف داشته باشند."
این کارشناس بیمه افزود: از سوی دیگر نمایندگان و کارگزاران به عنوان شبکه فروش بیمه کشور در عین پرتلاش بودن تنها بر روی چند رشته بیمه ای تمرکز می کنند و به شکل سنتی به آنها می پردازند و بر روی فروش سایر بیمه نامه ها تسلط خوبی نداشته و یا اینکه بیمه نامه های دیگر جزء جامعه هدف آنها نیست.
به اعتقاد "دقیقی اصل" باید در هر سه سطح تلاش بیشتری صورت گرفته و شرکت های بیمه هم از شبکه فروش خود بخواهند تا در کنار فروش، سایر رشته ها را هم به بیمه گذاران معرفی کنند و هرچند که در کوتاه مدت این بیمه نامه ها را خریداری نکنند در بلند مدت تبدیل به فرهنگ می شود.
وی، بیان کرد: بخشی از افزایش ضریب نفوذ با تلاش بیشتر در جهت معرفی محصولات موجود به مردم و استقبال بیشتر از محصولات موجود و خریداری از آن مرتفع می شود و بخش دیگری هم با نوآوری محصول جدید یا ترکیب مختلف از محصولات قبلی البته باید به این نکته توجه کرد که جدای از وضعیت اقتصادی جامعه نمی توان در مورد ضریب نفوذ بیمه صحبت کرد چرا که بسیاری از مردم تمایل به خرید برخی بیمه نامه ها دارند اما قدرت خرید آن را ندارند.
با این توصیفات، به نظر می رسد که بسیاری از شرکت های بیمه ای هم با تکیه بر بیمه نامه های موجود مانند شخص ثالث، درمان، مسئولیت، عمر و یا تعدیل نرخ های خود سعی در بزرگ کردن سبد پرتفوی خود دارند و خلاقیت چندانی در معرفی مابقی محصولات به جامعه از آنها دیده نمی شود.