کنجکاوی برانگیزترین فیلم های سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر

چیزی تا شروع جشنواره سی و هشتم باقی نمانده است. با وجود حرف و حدیث‌های بسیار و جنجال‌های زیادی که بر سر انصراف دادن بعضی از هنرمندان به‌میان آمد، اما جشنواره امسال هم با شور و حضور انواع و اقسام فیلم‌ها برگزار خواهد شد.
در این میان جای «خون شد» مسعود کیمیایی بسیار خالی خواهد بود. یکی از اولین فیلم‌هایی که از حضور در جشنواره انصراف داد. فیلمی که به گفته بسیاری از جمله فیلم‌های جالب توجه کیمیایی در سال‌های اخیر محسوب می‌شود و حالا باید تا اکران عمومیش صبر کنیم. اگر بود اما مطمئنا از کنجکاوی برانگیزترین فیلم‌ها به حساب می‌آمد.
در این یادداشت نگاهی انداخته‌ایم به هفت فیلم کنجکاوی‌‌برانگیز جشنواره فجر پیش رو.

همچنین بخوانید:
معرفی هیئت انتخاب جشنواره سی و هشتم فجر

خروج

به هرحال نام ابراهیم حاتمی‌کیا پای هر فیلمی بخورد، کنجکاوی برمی‌انگیزد. در این دوره جوان جشنواره، حاتمی‌کیا و مجید مجیدی تنها کارگردانان پیشکسوت حاضر در بخش مسابقه هستند که این خود جالب به‌نظر می‌رسد.
حاتمی‌‌کیا در دوره گذشته با فیلم «به وقت شام» در رقابت‌ها حضور داشت و در نهایت سیمرغ بهترین کارگردانی را هم از آن خود کرد. اما هم فیلم «به وقت شام» که درباره جنگ سوریه بود، با انتقادات زیادی همراه شد و هم برخورد و حرف‌های طلبکارانه خود حاتمی‌کیا در مراسم اختتامیه. کلا تجربه نشان داده که حاتمی‌‌کیا هروقت خواسته فیلمی هم‌سو بسازد تا از آرمانی دفاع و تقدیر کند، فیلم آنقدر درگیر شعار و گل درشتی شده که موفق از آب درنیامده و برعکس هرگاه نسبت به آرمان‌هایی که به آن‌ها باور قلبی دارد، نگاهی انتقادی انداخته؛ بهترین فیلم‌های کارنامه‌اش مانند «آژانس شیشه‌ای»، «از کرخه تا راین» یا «بادیگارد» را ساخته است.
خبر خوب اینست که گویا «خروج» هم همین فاز انتقادی را دارد که کنجکاوی‌ها را بییشتر می‌کند. ضمن این‌که حاتمی‌کیا در آخرین تجربه خود سراغ یک فیلم جاده‌ای رفته و بخش اصلی و حداکثری فیلم در جاده می‌گذرد.

خورشید

فیلم دومین پیشکسوت جشنواره امسال، مجید مجیدی هم از جمله فیلم‌هایی است که باید منتظرشان باشیم. دو تجربه آخر مجید مجیدی فیلم‌هایی بسیار گران‌قیممت با تولیدی سخت، پردغدغه و بیگ پروداکشن بودند. یکی «محمد (ص)» که مجیدی وقت زیادی صرف آن کرد و االبته از ساخت دو قسمت بعدی‌‌اش هنوز خبری در دست نیست. فیلم بعدی «آنسوی ابرها» هم در هند و با امکانات استودیویی سینمای بالیوود ساخته شد اما چندان نتوانست نظر تماشاگران و منتقدان را به‌خود جلب کند.
اما به‌نظر می‌رسد «خورشید» کمی با این دو فیلم فرق می‌کند. مجیدی بار دیگر دوربینش را به خیابان‌های تهران آورده و کودکان کار دستمایه اصلی فیلم جدید او هستند. انتظار می‌رود فضای فیلم شبیه به آثار قدیمی‌تر مجیدی مانند «بچه‌های آسمان» یا « رنگ خدا» باشد. ضمن اینکه «خورشید» فیلم پرستاره‌ای است و علی نصیریان، جواد عزتی و طناز طباطبایی از جمله بازیگران آن هستند.

درخت گردو

محمد حسین مهدویان و فیلم آخرش «رد خون» آنقدر دچار حاشیه و جنجال شدند که کارگردان از ساخت فیلم‌های سیاسی مستقیم عقب نشسته است. به‌نظر می‌رسد مهدویان توانسته موضوعی را دستمایه فیلم جدید خود قرار دهد که در عین اینکه با تاریخ معاصر و وقایع سیاسی معاصر (که دغدغه مورد علاقه خود اوست) در ارتباط است اما مستقیما سیاسی نیست و مایه‌های اجتماعی‌اش پررنگ‌تر است. انگار که توانسته باشد جایی در حدفاصل سیاست و اجتماع قرار بگیرد و فیلمی بسازد که از نظر سیاسی پر از حاشیه نشود.
او که پیشتر با ساخت ««لاتاری» توانایی‌اش را در ساخت فیلم‌های اجتماعی نشان داده، حالا به‌سراغ «درخت گردو» ‌رفته است که طبق شنیده‌ها گذری بر بمباران‌های شیمیایی می‌اندازد. بازیگران فیلم جدید مهدویان هم ترکیب هیجان‌انگیز و البته غیرمنتظره‌‌ای دارند و پیمان معادی، مینا ساداتی و مهران مدیری در آن نقش‌آفرینی می‌کنند. به جز تهیه‌کننده فیلم که مصطفی احمدی است، باقی عوامل اصلی پشت دووربین، کسانی هستند که در همه فیلم‌های قبلی مهدویان در کنار او حضور داشته‌اند.

روز صفر

نام سعید ملکان به‌هرحال کنجکاوی برانگیز است. نه به این جهت که برای اولین بار در مقام کارگردان قرار گرفته، چراکه تجربه حضورش در سطح اول سینمایی ایران به سال‌ها قبل می‌رسد. او در شماری از مهم‌ترین، بزرگترین و پرهزینه‌ترین فیلم‌های سال‌های اخیر به‌عنوان سرمایه‌‌گزار و تهیه‌کننده حضور داشته است و سیمرغ‌های رنگارنگی را برای «ابد و یک روز» یا «تنگه ابوقریب» به خانه برده است. آخرین پروژه او «تختی» بود. فیلمی پرزحمت و پرهزینه که البته چندان در گیشه موفق عمل نکرد.
ملکان در این فیلم هم با بهرام توکلی همکاری کرده است و فیلمنامه را باهم نوشته‌اند. بحث تروریسم این روزها داغ است و در سینما هم عبدالمالک ریگی یک سوژه تازه و هیجان‌‌انگیز. بعد از «شبی که ماه کامل شد» این دومین فیلم است که درباره ریگی ساخته می‌شود. طبق شنیده‌ها اما «روز صفر» ‌یک فیلم اکشن درباره عملیات دستگیری ریگی این تروریست بزرگ است. باید دید بهرام توکلی که عموما مضامینی روشنفکرانه را دستمایه خود قرار می‌دهد و فضای فیلم‌هایش متاثر از سکون سینمای اروپا هستند، چطور از پس نگارش فیلمنامه‌ای اکشن و هیجان‌انگیز برآمده است. حضور سعید ملکان در پروژه باعث می‌شود امیدوار باشیم که اکشنی با کیفیتی فراتر از اکشن‌های ضعیف سینمای ایران را خواهیم دید چرا که او در امکانات و جلوه‌های بصری برای فیلم‌هایش کم نمی‌گذارد و این «روز صفر» ‌را کنجکاوی‌برانگیز می‌کند.

خوب، بد، جلف: ارتش سری

دومین فیلم پیمان قاسم‌خانی در مقام کارگردان و ادامه سری اول «خوب، بد، جلف» که البته خبری از داستان و محتوایش منتشر نشده و هرچند عوامل می‌گویند ادامه سری اول است اما عکس‌های فیلم و گریم بازیگران خیلی این را نشان نمی‌دهد. در عکس‌ها و پوستر فیلم نشانه‌هایی از فاشیسم و حکومت نازی‌ها در آلمان دیده می‌شود و این باعث گمانه‌زنی‌های بیشتری می‌شود. احتمالا با فیلمی طرف هستم که قرار است با تاریخ شوخی کند و دستشش بیاندازد. چیزی که قاسم‌خانی در فیلمنامه‌های پیشینش نشان داده به آن علاقه دارد.
این فیلم تنها فیلم کمدی بخش مسابقه محسوب می‌شود و از این نظر کنجکاوی برانگیز است. درحالیکه در سال‌های اخیر اکثر فیلم‌های کمدی ترجیح می‌دهند مسستقیما به اکران عمومی دربیایند و در جشنواره حاضر نباشند، چرا که هم به آمار فروششان لطمه می‌زند و هم ممکن است با برانگیختن حواشی شرایط اکران عمومی را پیچیده کند، فاسم‌خانی برای شرکت دادن فیلم در جشنواره سی و هشتم شجاعت به خرج داده است.
بازیگران اصلی فیلم همان بازیگران پرفروش کمدی‌های بازاری این سال‌ها هستند و زوج پژمان جمشیدی و سام درخشانی بار دیگر در کنار هم قرار گرفته‌اند.

عامه پسند

سهیل بیرقی هم از آن کارگردانان جوان کنجکاوی برانگیز است. فیلمسازی که دو فیلم قبلی‌اش «من» و «عرق سرد» مورد توجه تماشاگران و منتققدان قرار گرفت. او که سال‌ها تجربه حضور در پشت صحنه سینمای ایران را داشته و در سمت‌های مختلفی در فیلم‌‌ها حاضر بوده، سینما و کارگردانی را تا اندازه زیادی از همین تجربه عملی سرصحنه آموخته است. «عامه پسند» هم مانند دو فیلم قبلی موضوعی زنانه دارد و این خبر خوبی است.
سهیل بیرقی نشان داده که عوالم روحی زنان را می‌شناسد و می‌تواند زنانی واقعگرایانه در آثارش خلق کند. ضمن اینکه کارگردان باهوشی است و خوب می‌ تواند موضوعی را برای ساخت انتخاب کند که با دغدغه‌های طبقه متوسط شهری هم‌خوانی داشته و آن‌ها را به سینماها بکشاند. موضوعات فیلم‌های او همیشه بسیار هوشمندانه انتخاب شده‌اند. باران کوثری بار دیگر با بیرقی همکاری کرده و فاطمه معتمدآریا و هوتن شکیبا دیگر بازیگران فیلم هستند.

شنای پروانه

احتمالا «شنای پروانه» کنجکاوی برانگیزترین فیلم بخش نگاه نو جشنواره است و سابقه کارگردان یعنی محمد کارت عامل اصلی این کنجکاوی‌برانگیز بودن فیلم می‌باشد. او پیش از این چندین مستند ساخته که بسیار دیده شدند و فضای تازه‌ای را در سینمای مستند گشودند.
کارت که در مستندهایش هم عموما با پایین شهر و فرهنگ خیابان‌های پایین شهر سروکار داشته، در اولین فیلم سینمایی بلند خود هم به سراغ جنوب شهر تهران رفته است.
حضور رسول صدرعاملی به‌عنوان تهیه‌کننده فیلم هم جالب به‌نظر می‌رسد. از آنجایی که مساله مورد بحث فیلم نوجوانان هستند و مطابق با صحبت‌ های تهیه‌کننده، باید انتظار فیلمی در مایه‌های «دختری با کفش‌های کتانی»‌ یا «من ترانه پانزده سال دارم» را داشت. اما اینبار از نقطه‌نظر یک جوان دهه شصتی. جواد عزتی و طناز طباطبایی در این فیلم هم مقابل هم نقش‌آفرینی کرده‌اند و پانته‌آ بهرام از دیگر بازیگران فیلم است.

کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.