گزینه اشعار سیروس شمیسا منتشر شد

به گزارش ایسنا، این کتاب در 204 صفحه، با شمارگان 440 نسخه و قیمت 37 هزار تومان توسط نشر مروارید منتشر شده‌ و با این بخش‌ها همراه است: وزن‌های پاییزی خواب، چهل شعر، سه منظومه، کهن‌جامه، زندگانی قدیمی‌ست، اخبار باغ‌های بزرگ، تاریخ باد و تازه‌ها.

شمیسا در بخشی از پیشگفتار کتاب نوشته است: انتخاب شعرها قاعدتا باید معیاری داشته باشد. مثلا ذوق و پسند خوانندگان (اما کدام صنف از خوانندگان؟: دانشجویان؟، همکاران؟ خوانندگان عادی؟...) یا پسند و ذوق خود شاعر؟ پسند خود من قصاید و قطعات من هم بوده‌ است که به شیوه قدما سروده‌ام و در آن‌ها تلمیحات و اشارات مرسوم در ادب سنتی بسیار است و به اصطلاح فضلایی است که جز برای اهل فن ممکن است لطفی نداشته‌ باشند و لذا جز یکی دو نمونه بیشتر نیاورده‌ام. البته شاعران اکثر سروده‌های خود را دوست دارند، معروف است که المرء مفتون بابنه و شعره (آدمی شیفته فرزند و شعر خود است!). ذوق و پسند خوانندگان هم متفاوت است و هر کسی به سببی شعری را می‌پسندد و دیگری را نه. تا آن‌جا که حافظه‌ام یاری می‌کرد، بیشتر شعرهایی را که کسانی دوست داشتند و به مناسبتی به من گفته‌ بودند آوردم. بدین ترتیب روش گزینش شعرها التقاطی بوده‌ است. 

سلیقه من این بود که شعرهای نو و شعرهایی که در قوالب سنتی است از هم مجزا و در دو بخش تدوین شوند (چنان‌که کتاب‌های شعر من به این صورت چاپ شده‌اند). به هر حال، حال‌وهوای اشعار نو و کهن با هم متفاوت است. اما ناشر در طرح کتاب‌های گزینه اشعار اسلوب دیگری داشت. در روزگار نوجوانی من اکثر شاعران نوپرداز از سرودن و مخصوصا از انتشار اشعار سنتی خود پرهیز داشتند، چنان‌که در مجموعه آثار سپهری حتی یک شعر هم در قوالب سنتی آورده‌ است، اما جالب است که در مصاحبه‌ای، از او بازخواست می‌کنند که چرا چنین کرده‌ است! باری یاد دارم که همکاران من در مورد استادی می‌گفتند فریب این سخنان او را در دفاع از ادبیات معاصر نخورید، از آن سیاهکارهاست! وقتی به خانه می‌رود پنهان قصیده می‌گوید! من وقتی با حقوقی تنها بودم او برایم فقط از قصاید خود می‌خواند اما هیچ‌وقت (جز به ندرت) آن‌ها را چاپ نکرد. البته با گذشت زمان این خط‌کشی بی‌مورد از میان رفت و شاعران بسیاری (مثلا اخوان، سایه، خوئی، شفیعی‌کدکنی...) در هر دو اسلوب، اشعار خود را چاپ و نشر کردند. حقیقت این است که به لحاظ نقد ادبی شعر یا خوب است یا بد، و فرم چه کهنه باشد و چه نو فرقی نمی‌کند. 

نوشته پشت جلد کتاب: 

جاده یعنی سفر سوی شهری که باید از آن‌جا سفر کرد

جاده یک انزوای مورب

جاده یک امتداد غم‌آلود 

جاده یعنی غروبی که باید در آن خستگی را تکاند. 

جاده تصویر مغشوش آرامش خانه‌ها در دل باغ‌ها 

جاده یعنی سخن با درخت و در و دشت 

جاده رویای یک کوه مبهوت در خواب خاک

جاده تفسیر دیروز در متن امروز