همیشه به هر کاری که ورود کرده، حد اعلای آن را برای خود خواسته است؛ نه این‌که صرفا مدرک روی مدرک بگذارد، نه، همیشه علاقه‌اش به آن کار باعث شده که درست و حسابی به حرفه مورد علاقه‌اش ورود کند. پیش از این‌که به عنوان یک داور در رقابت‌های بین‌المللی فوتبال ساحلی سوت بزند، علاقه‌اش به خوشنویسی او را به سمت این حرفه جذاب و پر آرامش سوق داد اما او به خوشنویسی بسنده نکرد و کار در یک شرکت اتریشی نیز او را به یادگیری آشپزی علاقه‌مند کرد تا جایی که موفق به کسب مدرک بین‌المللی این رشته شد.
به گزارش ایسنا، امیر فالحی که یک استاد دانشگاه نیز است، چند سالی است که به عرصه داوری فوتبال ساحلی ورود کرده و حالا یک داور بین‌المللی است و توانسته خود را در این بخش نیز به فیفا ثابت کند تا قضاوت‌های مهمی را به او بسپارند.
گفت‌وگوی ایسنا با تنها داور بین‌المللی فوتبال ساحلی خوزستان را در ادامه می‌خوانید.
"41 سال سن دارم و در حال حاضر تنها داور بین‌المللی فوتبال ساحلی خوزستان هستم و چهار سال است که این افتخار را به دست آورده‌ام. خدا را شکر همان طور که فوتبال ساحلی ایران طی سال‌های اخیر پیشرفت بسیار خوبی داشته است، در بخش داوری آن نیز موفقیت‌های خوبی حاصل شده است. حتی در دوره‌های دانش‌افزایی داوری که در سال‌های 2016 و 2018 برگزار شد، مدرس خارجی این دوره معتقد بود که لیگ فوتبال ساحلی ایران در سطح بسیار خوبی برگزار می‌شود و داوران ایرانی نیز پیشرفت خوبی داشته‌اند.
در هر 2 دوره این کلاس دانش‌افزایی نیز خود من به عنوان بهترین داور ایران شناخته شدم. در حال حاضر هم در بین کشورهای آسیایی، تنها ایران و امارات هستند که چهار داور بین‌المللی دارند. به نظر من تمام این‌ها نقطه امیدی است، برای این‌که بتوانیم هم در فوتبال ساحلی و هم در داوری آن بیش از پیش رشد و پیشرفت داشته باشیم. خود من در مسابقات پرشین کاپ، دیدارهایی از جمله فینال آن بین اسپانیا و ازبکستان را قضاوت کردم و قضاوت در هر بازی، تجربه بسیار خوبی بود.
چند روز پیش نیز در دوره دانش‌افزایی داوری فوتبال ساحلی که توسط فیفا و به صورت آنلاین برگزار شد، من و سه داور بین‌المللی دیگر ایران حضور داشتیم. البته تمام داوران فوتبال ساحلی آسیا در این دوره که بیش از سه ساعت به طول انجامید، شرکت داشتند و در خصوص مباحث مختلف داوری فوتبال ساحلی و آخرین تغییرات آن، آموزش‌هایی داده شد. در جریان برگزاری دوره نیز آزمون گرفته شد که من به همراه یک داور عراقی در بین 28 داور آسیایی شرکت‌کننده، به صورت مشترک رتبه اول را به دست آوردیم.
همچنین پیش از این‌که وارد عرصه داوری فوتبال ساحلی شوم، در لیگ فوتبال استان، به قضاوت می‌پرداختم. البته پیش از ورود به عرصه ورزش، در رشته خوشنویسی فعالیت داشتم و موفق به کسب مدرک از انجمن خوشنویسان ایران شدم. پس از آن نیز به واسطه کار در یک شرکت اتریشی، تصمیم گرفتم آشپزی را یاد بگیرم تا در مواقع نیاز، خودم بتوانم آشپزی کنم و از آن‌جا که وقتی به هر عرصه‌ای ورود می‌کنم، علاقه‌مندم آن رشته را در حد اعلای آن فرا بگیرم، توانستم مدرک بین‌المللی آشپزی را هم کسب کنم. تدریس در دانشگاه و داوری فوتبال ساحلی نیز دیگر حرفه‌هایی هستند که به آن‌ها ورود کرده‌ام. اکنون نیز یک کتاب با عنوان "فکر من، چتر نجات من" در دست چاپ دارم که امیدوارم امسال به چاپ برسد.
همیشه برای انجام هر کاری مصمم بوده‌ام و هیچ مانعی باعث دلسردی و کم شدن انگیزه‌ام نشده است. تمام تلاشم این بوده که از هر شرایطی بهترین استفاده را داشته باشم و به کم هم قانع نباشم. در ظاهر نیز رابطه‌ای بین خوشنویسی، تدریس در دانشگاه، داوری فوتبال و فوتبال ساحلی و آشپزی وجود ندارد اما تنها وجه مشترک کارهایی که به آن‌ها ورود کرده‌ام، عشق و علاقه‌ام نسبت به آن‌ها بوده است. واقعا برای انجام هر کاری شوق فراوان دارم. تدریس در دانشگاه را نیز بسیار دوست دارم و هر زمانی که قرار است به دانشگاه بروم، با تمام وجود و آمادگی کامل در کلاس درس حاضر می‌شوم. حتی دانشجوهایم همیشه به من می‌گویند، استاد ترم بعد هم کلاس بگیرید که بتوانیم همچنان با شما کلاس داشته باشیم.
به نظر من "خواستن، توانستن است"؛ لازم است بخواهیم و همت داشته باشیم، آن موقع است که بهترین‌ها برای‌مان رقم می‌خورد. البته هیچ وقت نباید ناامید شد و شکست‌ها نیز ما را از هدف‌مان دور کنند. باید مصمم بود تا به نتیجه خوب برسیم."
