چرا چنین قراردادی با چین؟

پس از اظهارات سخنگوی دولت از تصویب پیش نویس برنامه ۲۵ ساله همکاریهای مشترک ایران و چین که در دولت به تصویب رسید اعلام مواضع مخالف و موافق در این زمینه چه از سوی نیروهای داخلی و چه کشورهای خارجی شدت گرفت.

چرا چنین قراردادی با چین؟

مخالفین داخلی که چهره شاخص آنها دکتر احمدی نژاد رئیس جمهور سابق بوده می گوید هر قراردادی که مخفیانه و بدون در نظر گرفتن خواست و اراده ملت ایران با طرح های خارجی منعقد شود و بر خالف منافع کشور و ملت باشد معتبر نیست . این در حالیست که وی در زمان ریاست جمهوری خود توسعه دهنده سیاست خارجی چین محور و شرق محور کشور بود.
مخالفین دیگر ، دولت را محکوم به اینکه ایران را میخواهید مستعمره چین نمائید داد سخن به زبان برآوردند.
بدیهی است دشمنانی مانند آمریکا ، اسرائیل و حتی عربستان نیز بخاطر جایگاه واالی ایران دست به مخالفت بزنند!

و اما اصل ماجرا : 
موضوع اراده ایران و چین برای همکاری های بلند مدت اولین بار در سفر رئیس جمهور چین به ایران در قالب بیانیه مشترک رسمی میان دو کشور اعلام گردید.
اراده سیاسی دو کشور جهت توسعه روابط با توجه به هم پوشانی ظرفیتهای اقتصادی دو طرف در زمینه های انرژی ، زیرساختی ، صنعتی و فناوری بر هیچکس پوشیده نیست. هر چند که جزئیات قرارداد بدلیل نهائی نشدن هنوز فاش نشده لکن حاکی از یک برنامه جامعی است که بخشهای مختلف مدیریت کشور را درگیر و قطع و یقین پس از تصویب نهایی از سوی نمایندگان مجلس شورای اسلامی جامه اجرائی بر تن خواهد نمود.
رسانه های غربی معاند جهت زیر سوال بردن قراردادی که مفاد آن هنوز علنی نشده مدعی شدند که بزودی 5 هزار نیروی امنیتی چینی برای حفاظت از منافع چین در ایران مستقر میشوند و همین رسانه ها بدلیل مهم بودن موضوع سعی میکنند با طرح دروغها و شیطنت های خود حساسیت لازم برای به هم خوردن چنین برنامه راهبردی مهم ، نیروهائی را در داخل کشور علیه اجرائی شدن آن بشورانند.
بدیهی است دلیل عدم انتشار جزئیات سند آن است تا طرفین بتوانند ضمن رضایت و توافق کامل از مفاد قرارداد موضوع را نهائی نمایند. 


بخوبی مشاهده میشود که با طرح این موضوع آمریکا بدلیل عصبانیت بیش از حد در صدد افزایش فشارهای خود بر ایران برآمده که دلیل آنرا عرض خواهم نمود؛

چنانچه به اظهارات بعضی وزرا به دقت توجه نمائیم مشاهده میشود که این همکاری جامع بین دو کشور در حوزه های مختلف از جمله سیاسی ، اقتصادی ، دفاعی ، امنیتی ،کشاورزی ، علمی ، تجارت ، نفت و انرژی ، سرمایه گذاری ، آموزش ، انتقال و فن آوری شکل خواهد گرفت و مهمتر از آن طرح بزرگ چین به نام یک کمربند – یک راه به ایران اجازه خواهد داد تا ضمن مشارکت در این طرح جهانی مسیر جاده ابریشم که ایران جایگزین آسیای میانه و روسیه میشود ، از فوائد اقتصادی آن بهره مند شود از جمله موارد مثبت دیگر طرح که با توجه به تحریمهای ظالمانه آمریکا مورد توجه مسئولین کشور می باشد ارتقای همکاریهای بانکی و توافق بر سر تجارت با ارزهای ملی است. 

لذا با توجه به دامنه وسیع همکاریها که ضرورت امروز جامعه ایران است نباید این سند تبدیل به تسویه حساب گروه ها و رقابتهای جناحی شود زیرا در چارچوب منافع ملی ایران و چین این قرارداد به نفع هر دوکشور می باشد. از یکسو ایران دومین منابع گاز جهان و سومین منابع نفت دنیا را در اختیار دارد و از آنجا که موتور محرک اقتصاد ایران انرژی نفت و گاز بوده و از سوی دیگر چین بزرگترین مصرف کننده بازار مصرف و نیازمند به منابع نفتی است و می تواند بهترین سرمایه گذار در ایران نیز باشد.
اهمیت توافق 25 ساله با کشوری که اقتصاد دوم جهان است و بطور قطع و یقین طبق نظر کارشناسان بزودی قدرت اول اقتصادی جهان خواهد شد و در حال مقابله با آمریکائی است که با تصمیمات یک جانبه و تحریمهای یک جانبه خود نظم جهانی را بخطر انداخته را نباید به دست فراموشی بسپاریم . این توافق می تواند شکاف عمیق ژئوپلتیک بین آمریکا و چین بوجود آورده و در این رقابت مهم و سرنوشت ساز ایران در کنار چین قرار گیرد. لذا جناحها و جریانات سیاسی نباید موجب تهدید این توافق مهم گردند.


باید همانگونه که کشورهای مهم در انتظار تضعیف نفوذ جهانی و نقوذ اقتصادی آمریکا هستند همکاری بیشتری بعمل آورند ، مانند روسیه و ترکیه تا بتوان در دراز مدت استفاده از دلار را در تجارت بین المللی کمرنگ و نهایتاً حذف نمائیم. زیرا دوران رهبری آمریکا به پایان رسیده و این نه تنها حرف ما که حرف خانم مرکل صدراعظم آلمان نیز می باشد.

ممکن است سؤال شود که چرا چنین قراردادی با چین؟ این در حالیست که کشور چین چنین سندهای راهبردی را با بسیاری از دیگر کشورها و بلوکها منجمله اتحادیه اروپا به امضاء رسانده است.
و سؤال دیگر اینکه آیا چین می تواند در مقابل آمریکا بایستد؟

زیرا بسیاری معتقدند که آمریکا بزرگترین مشکل برای همکاری گسترده ایران و چین است از آنجا که تحریمهای یک جانبه آمریکا علیه ایران و بسیاری از کشورها مانند روسیه ، چین و ... ضمانت بین المللی ندارد ، این همکاری گسترده ایران و
چین است که فرصتی فراهم آورده تا توازن امنیتی ، جنگ تجاری و رقابت استراتژیک بین آمریکا و چین ، ایران اسلامی را به نهایت استفاده از این فرصت طلائی بهره مند سازد .
سوابق روابط چین و ایران از دیرباز ثابت نموده که چین بزرگترین شریک تجاری ایران بوده و می تواند قابل اعتماد باشد خصوصآً در حال حاضر که چین درصدد بزرگترین قدرت اقتصادی جهان شدن می باشد و از سوی دیگر نظام جهانی نیز در حال تغییر است.

*سفیر اسبق ایران در برزیل

310 310

قیمت بک لینک و رپورتاژ
نظرات خوانندگان نظر شما در مورد این مطلب؟
اولین فردی باشید که در مورد این مطلب نظر می دهید
ارسال نظر
پیشخوان