کیهان: دولتمردی که دستش از کارنامه خدمت به مردم خالی است باید هم حاشیه درست کند.
روزنامه رسالت در سرمقاله خود نوشت: چند هفته مانده به انتخابات ریاست‌جمهوری سال 96، جناب روحانی با حضور در ارتفاعات تهران، با چند خانم جوان که عرفاً بدحجاب محسوب می‌شوند عکس یادگاری گرفت و عجیب‌تر آنکه تصویر مذکور، به‌جای آنکه از طرف جوانانی منتشر شود که با رئیس‌جمهور کشورشان عکس یادگاری گرفته بودند، در حساب رسمی رئیس‌جمهور در شبکه اجتماعی اینستاگرام و به تبع آن در رسانه‌های عمومی انتشار یافت، گویی ذوق تیم رسانه‌ای رئیس‌جمهور برای انتشار آن عکس، بیش از انگیزه آن چند نفر بود. اما چرا؟
رئیس‌جمهور و تیم رسانه‌ای او که در آستانه انتخابات دور دوم، دستشان خالی بود، چاره را در این دیده بودند که با کنش‌هایی از این جنس، حساسیت منتقدان و مخالفان را برانگیزند و آن‌ها را به واکنش وادارند.
نتیجه طبیعی، احتمالا شکل‌گیری موافقت و مخالفت اقشار مختلف جامعه می‌بود و دیگر بحث‌های کلان و با درجه اهمیت بالاتر به حاشیه می‌رفت. دیگر در ایام انتخابات ریاست‌جمهوری کسی نپرسید که چرا کارخانه‌های با قدمت 50 سال ورشکسته‌اند و به گل نشسته‌اند، چرا باوجود رکود سنگین، تورم و گرانی همچنان می‌تازد و چرا هیچ اصلاح جدی در حوزه‌های پولی و بانکی اتفاق نیفتاده است.
به‌نظر می‌رسد طعم استفاده از چنین روش‌هایی به کام حلقه مشاورین دولت مزه کرده است. خلاصه شرایط امروز این است: قیمت دلار در بازار آزاد 32 هزار تومان، قیمت سکه طلا بیش از 16 میلیون تومان، قیمت ارزان‌ترین خودروی تولید داخل در بازار حدود 150 میلیون تومان، قیمت مواد خوراکی همچون گوشت، مرغ، برنج و لبنیات هم بسته به نوع متفاوت است، اما آنچه در همه ثابت بوده افزایش حداقل دو برابری در ماه‌های اخیر است. دولت مستقر، رکورد سقوط ارزش پول ملی را به نام خود ثبت کرده و شدیدترین نوسان‌های تاریخ اقتصاد معاصر را در این دوره شاهد بوده‌ایم. روحانی هر از گاهی با پرداختن به مسائل سیاسی، اجتماعی و حتی تاریخی، تلاش می‌کند روی خط حساسیت جامعه قدم بگذارد و بر سر این مسائل دوقطبی بسازد. سخنان اخیر رئیس‌جمهور پیرامون صلح امام حسن مجتبی (ع) نمونه‌ای ازاین دست ارزیابی می‌شود.
جناب رئیس‌جمهور، چندی پیش در وصف مذاکره با دولت فعلی آمریکا به صراحت گفته است که «با چاقوکش نمی‌توان مذاکره کرد» و وزیر خارجه هم بار‌ها بر بی‌فایده بودن مذاکره در شرایط فعلی سخن رانده است. از طرف دیگر، چند روز پیش، روحانی تلاش کرده صلح را تئوریزه کند و این گزاره را جا بیندازد که «در شرایط صلح باید صلح کرد». این یعنی آنکه رئیس‌جمهور نه به آن اعتقاد دارد و نه به این، بلکه به‌دنبال راهی برای ساختن دوقطبی و مشغله‌های ذهنی جدید برای مردم و نخبگان است تا بحث کارنامه دولت و ناکارآمدی در اغلب حوزه‌ها به میان نیاید.
