گروه سیاسی فردا: عزتالله ضرغامی هر وقت اظهار نظری میکند مورد توجه رسانهها و فعالان سیاسی قرار میگیرد. سخن تازه او مبنی بر اینکه اصولگرایان نامزدهای زیادی در انتخابات ریاستجمهوری1400 خواهند داشت هم با واکنشهای زیادی خاصه از سوی جریان اصلاحطلب مواجه شده است اما او کیست که خبرهایش تا این میزان جنجالی میشود؟
زندگینامه
عزتالله ضرغامی متولد1338 است و فارغ التحصیل مهندسی عمران از دانشگاه صنعتی امیرکبیر و مدیریت در مقطع کارشناسی ارشد است. او فعالیتهای فرهنگی و اجتماعی خود را از سالهای قبل از انقلاب اسلامی با تشکیل جلسات آموزشی و تحلیلی برای جوانان جنوب شهر با هدف ترویج فرهنگ انقلاب اسلامی آغاز کرد و در پی پیروزی در کسوت دبیری آموزش و پرورش به تشکیل کلاسهای آموزشی و تحلیلی برای مربیان امور تربیتی و دانش آموزان در منطقه نازیآباد پرداخت. او سالها آثار، افکار و اندیشههای شهید مطهری را در قالب کلاسهای آموزشی، درج مقالات و دوره های تخصصی تدریس و تبیین کرد. ضرغامی عضو شورای مرکزی انجمن اسلامی دانشجویی دانشگاه امیرکبیر هم بود و پس از انقلاب فرهنگی، معاون فرهنگی جهاد دانشگاهی این دانشگاه شد.
او همراه با سایر دانشجویان مسلمان پیرو خط امام در تسخیر سفارت آمریکا مشارکت فعال داشت و در آغاز جنگ، آموزههای علمی خود را در خدمت مدافعان انقلاب به کار گرفت و مدیریت پروژه های حساس تحقیقاتی و تولیدی در صنایع دفاعی را عهدهدار شد. ضرغامی دراین دوره با بهرهگیری مناسب از ظرفیت و توان علمی و تخصصی دانشگاههای کشور گامی مهم برای ایجاد ارتباط بین صنعت دفاعی و اعضای هیات علمی و دانشجویان کشور برداشت.
او از سال 65 به عنوان مشاور طرح و برنامه شورای عالی انقلاب فرهنگی و عضوکمیسیون مشورتی این شورا مشغول خدمت شد و در تصویب طرحهای بنیادین شورای انقلاب فرهنگی مشارکت فعال داشت.
ضرغامی از سال 71 تا 76 به عنوان مشاور عالی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، معاون امور مجلس و استانها و معاون امور سینمایی این وزارتخانه خدمت کرد. او همچنین عضو شورای عالی سیاستگذاری خبرگزاری جمهوری اسلامی و شورای نظارت برسازمان صدا و سیما بوده است. او از سال 76 تا 79 معاون امور مجلس وزارت دفاع فعالیت کرد. همچنین سابقه او در صداوسیما از سال62 با نویسندگی برنامههای رادیویی آغاز شد. ضرغامی در دوران همکاری با شورای عالی انقلاب فرهنگی، جهاد دانشگاهی، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و صداوسیما، ارتباط نزدیکی با اقشار فرهنگی، نویسندگان و هنرمندان داشت.
ضرغامی پس از علی لاریجانی از سوی رهبر انقلاب به سِمت ریاستسازمان صداوسیما منصوب شد. او در مدت 10سالی که در این مسئولیت مشغول کار بود با فرازونشیبهای زیادی همراه بود. پس از آنکه دوره کاری ضرغامی در صداوسیما تمام شد برخی نسبت به مدیریت ضرغامی در صداوسیما انتقادهایی وارد کردند.
حواشی ادعای خروج آرشیو صداوسیما
یکی دیگر از بحثهایی که درباره دوران ضرغامی مطرح شده، انتقال آرشیو رسانه ملی به خارج از کشور بوده است؛ به نحوی که احسان قاضیزاده هاشمی در سال97 در مصاحبهای گفت که دلیل انتقال آرشیو صداوسیما غفلت مدیران پیشین این سازمان بوده است. حسامالدین آَشنا هم در تئویتی نوشت: «در این روزها یادی کنیم از عزتمندانی که آرشیو تلویزیون ملی ایران را با بودجهای درخور ولی حفاظتی اندک دیجیتال کردند، اجنه هم آرشیو آماده را چون ورق زر ربودند و فروختند، نه به من و نه به تو، بلکه به از ما برترانی که در تونل زمان اسطوره ساختند از عوامل دردهای بی درمان ملت ایران». ضرغامی هم در واکنش به این حاشیهها گفته بود: «این مطلب را برای اولینبار در توئیت دوست عزیزمان آقای حسامالدین آشنا دیدم و به ایشان گفتم وزارت اطلاعات دولت فعلی را قبول دارم و از آنها درخواست میکنم با همه وجود درباره شایعاتی که مطرح میشود تحقیق و تعقیب کنند. روشن کنند اصلاً درباره چه چیزی حرف میزنند. هر نظری که دستگاه اطلاعاتی درباره بنده و حتی مدیر قبل آرشیو بدهد همه را میپذیریم. به این طور شایعات بیاساس نباید توجه کرد، چون بیاساس است و ارزش خبری ندارد».
ضرغامی با تاکید بر اینکه در طول این مدت هیچگونه برگه، اطلاعات، تماس تلفنی و اطلاعرسانی در ارتباط با مساله آرشیو و مسائلی که مطرح میکنند، به وی ارائه نشده است، گفت: «نه تنها این مسائلی که مطرح میکنند با من مطرح نشده است، بلکه با رئیس وقت آرشیو هم مطرح نشده است؛ به نظرم این بحث خوب است توسط دستگاههای اطلاعاتی روشن شود». او با بیان اینکه وزارت اطلاعات وظیفه دارد این موارد را بررسی کند، اظهار کرد: «اصلا چنین چیزی معلوم نیست اتفاق افتاده یا نه که در دوره ما هم باشد».
ضرغامی درباره آرشیو صداوسیما و نحوه استفاده از آن در دوره ریاستش در رسانه ملی گفت: «آرشیو مهجوری بود که هیچ استفادهای از آن نمیشد. در یک سال اول حضور من، تصاویری منتشر شد که تاکنون دیده نشده بود و اصلاً فضای هنری و نمایشی ما با آن تصاویر دگرگون شد؛ یعنی ظرف یک سال از دولت وقت که دولت اصلاحات بود گرفته تا همهی جریانهای سیاسی - چه در سخنرانیهایشان و چه در نامههای مکتوب - از فضای گسترده و جذاب آرشیو در همان یک سال اول اظهار خرسندی و تعجب میکردند؛ به ویژه تصاویری که احساس میشد قابل پخش نیست و تقریباً هر آن چیزی که مطرح میکردند قابل پخش نیست، ما آن را قابل پخش کردیم. از دفاعیات خسرو گلسرخی که مهجور مانده بود تا تظاهرات چپی، کمونیستها، حزب توده در دفاع از امام خمینی تا تصاویر دولت بازرگان دولت موقت و شخصیتهای اول انقلاب که همه ممنوع بود، از نظر من هیچ خط قرمز و ممنوعیتی نبود و آنچه که دیده شد تحول بزرگ آرشیو در یک سال اول بود».
رئیس اسبق سازمان صدا و سیما سپس درباره ماجرای خروج آرشیو از سازمان صدا و سیما گفت: «دربارهی شایعاتی که اخیراً من متوجه شدهام، هیچ گونه تلفن و اطلاع رسانی از سوی دستگاههای مسئول و همچنین بازخواست و سؤالی از من نشده است و حتی کسی از مدیر وقت آرشیو هم بازخواستی نکرده است. بنابراین نمیدانم این شایعات چگونه مطرح شده و من تعجب میکنم که یک مقام مسئول چرا علیرغم شعارهایی که میدهد که ما آمدهایم پروندهسازیها را جمع کنیم، خودشان به این مسائل دامن میزند».
قصد حضور در انتخابات ریاستجمهوری 96
یکی دیگر از بحثهای قابل توجه قصد نامزدی ضرغامی در انتخابات ریاستجمهوری سال96 بود که در نهایت به دلیل آنکه اجماع اصولگرایان بر او صورت نگرفت، او نامزد نشد که البته گویا دلخوریهایی هم از سوی او ابراز شد. او درباره سازوکار جمنا که در سال96 وظیفه ایجاد اجماع در بین اصولگرایان را برعهده داشت، گفته بود: «در انتخابات٩٦، جبهه انقلاب بدون جایگاه اصولگرایی یا اصلاحطلبی بارها پیش من آمدند و دعوت کردند که در انتخابات شرکت کنم، احساس تکلیف کردم و بیانیهای کوتاه دادم که با دعوت جبهه انقلاب وارد این عرصه شدم. در سخنرانیام در ١٧فروردین هم اصولگرایان را نقد کردم و شاید یکی از دلایل رأی نیاوردنم در جمنا هم همین مسأله بود». او همچنین گفته بود: «بازهم میگویم من عضو جمنا نبودم، ولی گفتم اگر کاندیدای انقلابی به میدان بیاید حمایت میکنم. اما الان معتقد هستم، جمنا در طول ماههای بعد از انتخابات نتوانست سیاستورزی کند و برای جریان انقلابی خوراک فراهم آورد. بنابراین به جمنا انتقادهایی وارد است؛ نهفقط از جانب من، بلکه دوستان عضو این تشکیلات هم انتقاد دارند». ضرغامی همچنین گفته بود که: «بعد از انتخابات چند باری او را دعوت کردند که در جلسات جمنا شرکت کند، ولی به دلیل اینکه از ابتدا در هیچ یک از جلساتشان شرکت نمیکرده، به هیچ جلسهای نرفته است».
سید محمد حسینی، سخنگوی جمنا هم در واکنش به سخنان ضرغامی گفت: «به هرحال بعضیها نقدهایی دارند و ما از همه رویکردها و عملکردها دفاع نمیکنیم اما در مجموع جبهه مردمی را موفق میدانیم، زیرا ما 21 نفر را مانند آقای ضرغامی داشتیم که اینها، همه افرادی بودند که خود را کاندیدای ریاست جمهوری قلمداد میکردند؛ بنابراین رسیدن از این 21نفر به یک فرد واحد و جلوگیری از چنددستگی کار بسیار مهمی بود.بله،بعضیها دلخور هستند چون نام آنها بهعنوان گزینه نهایی جمنا انتخاب نشد، اما دلیل بر این نیست که کل عملکرد جبهه زیر سؤال برود.ما بعد از انتخابات آسیبشناسیهایی کردیم تا در انتخابات بعدی این مشکلات تکرار نشود».
اختلافنظر با روحانی
ضرغامی در سالهای اخیر با حسن روحانی هم اختلاف کم نداشته است و اوج این اختلافات را میتوان در جلسات شورای عالی فضای مجازی به ریاستروحانی دید که حتی یک بار منجر شد روحانی قهر و جلسه را ترک کند. ماجرا از این قرار بود که در زمستان سال97 حسن روحانی در یک سخنرانی از فیلترینگ اِعمال شده بر فضای مجازی گلایه کرد که این سخنان در جلسه شورای عالی فضای مجازی باعث انتقاد ضرغامی شد و روحانی هم انتقادهای ضرغامی را برنتافت و به او تاخت و حتی گفته میشود از او خواست که محل برگزاری نشست را ترک کندکه در نهایت خودش از محل برگزاری نشست خارج شد. البته روایتهایی از مشاجره لفظی میان حسن رحیمپورازغدی با رییسجمهوری در جلسه شورای عالی انقلاب فرهنگی هم وجود داشت. بعد از این گویا ضرغامی از ورود به جلسات این شورا منع شد.
صبحانههای سیاسی-فرهنگی
ضرغامی در سالهای اخیر چهرههای سیاسی و فرهنگی کشور را به میزصبحانه خود دعوت میکرد و در آن صبحانه درباره موضوعات مختلف صحبت میشد که در این بین از اصلاحطلبان و اصولگرایان تا هنرمندان دیده میشد. او سعی میکرد با این کار خود تعاملی میان تفکرات مختلف ایجاد کند.
قصد نامزدی در انتخابات 1400
نامزدی ضرغامی در انتخابات ریاستجمهوری 1400 هم به شدت قوت یافته است و او در چندمقطع گفته است که احتمال دارد نامزد شود. ضرغامی در آخرین اظهارنظرش درباره این موضوع در برنامه روز دانشجو که از سوی بسیج دانشجویی دانشگاه شهید بهشتی برگزار شد گفت: «دولت جوان و کارآمد این نیست که حتما رئیس آن 30 ساله باشد. این دولتی که گذشت از بعد از تاریخ مشروطه پیرترین دولتی بود که داشتیم، اسم دولت را دولت ژنرالها گذاشته بودند و ما در عمل عملکرد ژنرالها را دیدیم... من فکر میکنم در انتخابات دو مینیبوس نامزد داریم. در رابطه با بنده هم، من خودم را آماده کردم و هر وقت شرایط اقتضا کند وارد کار خواهم شد. اینکه در مقطع ثبتنام چه اتفاقی خواهد افتاد، معلوم نیست و اگر بنده احساس وظیفه بکنم وارد خواهم شد و آمادگی آن را دارم».