تحریریه دنیای سلامت
رباط صلیبی و یا قدامی یکی از رباط‌های متصل به زانو است که استخوان بالایی پا را به استخوان پائینی متصل می‌کند. در واقع رباط‌های صلیبی جای زانو را در پا ثابت می‌کنند. آسیب‌های رباط‌های صلیبی از خفیف و یک پارگی جزئی تا شدید متغیرند. در موارد شدید امکان دارد رباط زانو و حتی بخشی از استخوان از استخوان‌های دیگر جدا شود.
اگر این بیماری و جراحت جدی گرفته نشود، مصدوم قادر به کنترل زانو و استخوان‌ها نخواهد بود و آنها به یک‌دیگر سائیده می‌شوند. حرکت غیر طبیعی استخوان‌ها موجب از بین رفتن بافت و غضروف اطراف می‌شود و آسیب‌های شدیدی به زانو وارد می‌آورد که می‌تواند در نهایت به آرتروز نیز منجر گردد. گاهی اوقات رباط زانو و قسمتی از زانو نیز مجروح می‌شود که حتی می‌تواند منجر به شکستگی مفصل زانو شود.
دلایل
این رباط‌ها می‌توانند به دلیل خم شدگی بیش از حد و یا حرکت زیاد به طرفین آسیب ببینند. احتمال آسیب دیدگی زمانی بیشتر می‌شود که هم‌زمان پا به عقب و طرفین کشیده شود که در اکثر مواقع می‌تواند ناشی از تماس پا با شخص و یا شی خارجی باشد.
آسیب Acl اغلب هنگام ورزش وقتی که پا محکم بر روی زمین کوبیده می‌شود با یک نیروی باز دارنده خارجی مستقیم به پاها فشار وارد می‌کند رخ می‌دهد، این اتفاق می‌تواند در زمان فرود آمدن، یک پرش بلند، تغییر جهت در هنگام حرکت و یا کم کردن ناگهانی سرعت هنگام دویدن رخ دهد.
این نوع از آسیب دیدگی در فوتبال، اسکی و سایر ورزش‌هایی که نیاز به جنبش و پریدن زیاد دارند، شایع است سقوط از نردبان یا بلندی و راه پله نیز می‌تواند از دلایل آن باشد. استحکام رباط‌های صلیبی با افزایش سن کم می‌شود؛ بنابراین پارگی رباط صلیبی در افراد بالای 40 سال راحت‌تر اتفاق می‌افتد.
علائم
احساس و یا شنیدن یک صدای پارگی و یا دررفتگی هنگام حادثه، درد در بیرون و عقب زانو، تورم زانو در عرض چند ساعت پس از جراحت این امر ممکن است نشانه‌ای از خونریزی در داخل مفصل زانو باشد تورم ناگهانی معمولا نشان از یک آسیب جدی است.
محدودیت حرکت زانو به دلیل درد یا تورم و یا هر دو احساس ناپایدار بودن زانو و خالی شدن پا بعد از جراحت می‌توانید راه بروید ولی حرکت و دو موجب درد شدید در شما می‌شود و تا زمانی که این آسیب دیدگی درمان نشود، درد و گاهاً تورم ادامه خواهد داشت.
تشخیص (ACL)
پزشک با معاینه بالینی هر دو زانو، زانوی آسیب دیده و سالم و بررسی ثبات، حرکت و حساسیت آنها به لمس می‌تواند سلامت زانوها را تشخیص دهد. او سوالاتی در مورد چگونگی آسیب و صدمات قلبی و سابقه پزشکی بیمار می‌پرسد. در برخی موارد نیاز به اشعه ایکس و MRI نیز می‌باشد تا از طریق تصویر‌برداری میزان صدمه به رباط‌ها، تاندون‌ها عضلات و غضروف زانو مشخص گردد.
گاهی ممکن است آرتروسکوپی نیز انجام شود که طی آن یک یا چند برش کوچک روی زانو ایجاد شده و با داخل کردن ابزار جراحی به درون زانو مقدار آسیب بررسی می‌گردد. معمولاً آزمایش‌های اشعه ایکس برای انواع جراحت‌های زانو انجام می‌شود. اگرچه آسیب ACL به طور مستقیم با اشعه ایکس تشخیص داده نمی‌شود، ولی به جراح ارتوپد کمک می‌کند تا شکستگی استخوان و یا پارگی و وجود خون در زانوها (افیوژن) را تشخیص دهد...
برای خواندن بخش دوم- وقتی رباط‌ها آسیب می‌بینند- اینجا کلیک کنید.