ب- دفیبریلاتور داخلی
استفاده از ICD در بیمارانی که ریسک زیادی برای مرگ ناگهانی قلبی دارند با کاهش قابل توجه مرگ و میر و افزایش طول عمر همراه بوده است.ICD را می‌توان به صورت پروفیلاکتیک و جهت پیشگیری اولیه از مرگ ناگهانی قلبی در افرادی که در خطر می‌باشند و یا جهت پیشگیری ثانویه در افرادی که از مرگ ناگهانی قلبی نجات یافته‌اند و یا تاکی‌کاردی بطنی خطرناک داشته‌اند و یا سنکوپ ناشی از تاکی آریتمی بطنی را تجربه کرده‌اند، استفاده نمود.
استفاده از ICD در مقایسه با داروهای ضد آریتمی در این گروه بیماران با موفقیت بیشتری در کاهش مرگ و میر همراه بوده است. افزایش کیفیت زندگی نیز در بیمارانی که با ICD درمان می‌شوند از بیمارانی که تحت درمان با آمیو دارون قرار می‌گیرند، بیشتر بوده است.
استفاده از ICD به طور اولیه جهت بیماران نارسایی قلبی با کسر جهشی (EF) کمتر از 35 درصد در حال حاضر از روش‌های درمانی استاندارد می‌باشد.در بیمارانی که دچار تاکی آریتمی خطرناک بطنی می‌شوند ولی به هر دلیلی شرایط استفاده از ICD را ندارند، در درجه اول از بتابلوکرها می‌توان استفاده کرد، و اگر علیرغم مصرف دارو به مقدار کافی موفق نباشیم، می‌توانیم از Amiodarone یا Sotalol استفاده کنیم.
در بیمارانی هم که ICD دارند ولی مکررا دچار تاکی کاردی و فیبریلاسیون بطنی می‌گردند و ICD آنها مرتبا نیاز به ارسال شوک پیدا می‌کند، می‌توان از این داروها استفاده نمود و یا با استفاده از فرکانس‌های رادیویی کانونی‌های آریتمی را از بین برد.
ج- درمان جراحی:
جراحی قلب نیز، می‌تواند به عنوان یک درمان اولیه برای موارد مرگ ناگهانی قلبی در نظر گرفته شود. درمان جراحی در بیمارانی که دچار آریتمی بطنی همراه با ایسکمی قلبی می‌باشند انجام CABG (Coronary artery bypass surgery) می‌باشد. انجام CABG بخصوص در بیمارانی که تنگی 3 رگ اصلی کرونری را به همراه نارسایی قلبی دارند در مقایسه با درمان طبی در کاهش مرگ ناگهانی قلبی موفقیت بیشتری را نشان داده است.
یکی دیگر از روش‌های جراحی در بیمارانی که بدون داشتن ایسکمی قلبی دچار آریتمی بطنی می‌شوند، عبارتست از برداشتن آنوریسم بطن چپ همراه با برداشتن کانون‌های ایجاد تاکی کاردی بطنی که قبلا با روش‌های نقشه‌برداری آندوکارد مشخص شده‌اند.با توجه به مرگ و میر بالای حین جراحی و امکان استفاده آسان‌تر از ICD این روش‌های جراحی امروزه کمتر استفاده می‌شوند.تعویض دریچه آئورت، در موارد تنگی شدید دریچه، با نتیجه خوبی جهت کاهش مرگ ناگهانی قلبی همراه بوده است.
همچنین در مواردی که پرولاپس شدید دریچه میترال با نارسایی شدید دریچه و اختلال عملکرد بطن چپ همراه می‌شود، احتمال آریتمی‌های خطرناک بطنی و مرگ ناگهانی افزایش می‌یابد که در این موارد عمل جراحی تعویض دریچه میترال مفید می‌باشد. در نجات‌یافتگان مرگ ناگهانی قلبی که دچار نارسایی قلبی شدید بدون پاسخ مطلوبی به درمان بطنی می‌گردند، پیوند قلب توصیه می‌گردد. در مواردی از سندرم QT طولانی که به درمان با بتابلوکرها جواب نمی‌دهند، گذاشتن ICD یا عمل جراحی High thoracic Left sympathectomy موثر می‌باشد.
تیم درمانی و مشاوره
یک متخصص قلب همواره باید در تیم درمانی این بیماران شرکت داشته باشد. همچنین الکتروفیزیولوژیست قلب باید در مراحل درمان این بیماران و کار گذاشتن ICD شرکت داشته باشد. با توجه به شرایط بیمار ممکن است مشاوره با متخصص قلب با گرایش Interventional و یا جراحان قلب لازم باشد.
تغذیه
در افراد پرریسک و نجات یافتگان از مرگ ناگهانی قلبی رژیم غذایی کم چربی و کم کلسترول برای بیماران کرونری و رژیم کم نمک با محدودیت مایعات برای موارد نارسایی قلبی توصیه می‌شود.
پیش آگهی
تشخیص علت زمینه‌ای وقوع مرگ ناگهانی قلبی و همچنین امکانات و روش‌های درمانی موجود نقش مهمی را در سیر طبیعی و پیش آگهی نجات یافتگان از مرگ ناگهانی قلبی، ایفا می‌کنند. کاردیومیوپاتی ایسکمیک در بالغین و کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک در کودکان و جوانان در صدر تشخیص‌های افتراقی برای مرگ ناگهانی قلبی قرار دارند.تثبیت شرایط همودینامیک، بهبودی سریع وضعیت نورولوژیک و مدت زمان انجام عملیات احیا عوامل اصلی تعیین‌کننده در سیر بالینی بیمارانی می‌باشند که احیاء شده‌اند.
بیمارانی که بعد از عملیات احیاء زنده می‌مانند نیاز به ارزیابی سیستماتیک عملکرد بطن چپ، پرفیوژن میوکارد و وضعیت الکتروفیزیولوژیک دارند. با توجه به احتمال وقوع مجدد مرگ ناگهانی قلبی در افراد نجات یافته، کار گذاشتن ICD در اغلب موارد لازم می‌باشد.
پیشگیری از بیماری عروق کرونر از اقدامات اساسی جهت کاهش موارد مرگ ناگهانی قلبی می‌باشد. تلاش در جهت آگاهی و آموزش مردم در برخورد با موارد مرگ ناگهانی قلبی، انجام عملیات احیاء و استفاده از دفیبریلاتورهای اتوماتیک خارجی (AED) تاثیر به سزایی در افزایش موارد نجات از مرگ ناگهانی قلبی خواهد داشت.
برای خواندن بخش اول- نحوه برخورد با ایست قلبی- اینجا کلیک کنید.
