در حالی، یکی از معضلات بازار سرمایه، طولانی بودن فرآیندهای اجرایی در خصوص توسعه شرکتها و اقدامات بنگاههای فعال در بازار است که یکی از این موارد، روند افزایش سرمایه شرکتهاست که نهتنها زمان زیادی باید صرف اجرای آن شود، بلکه مراحل زیادی را نیز باید طی کند. بررسیها نشان میدهد که با توجه به قدیمی بودن قوانین مربوط به فرآیند افزایش سرمایه شرکتها در قانون تجارت و همچنین کوتاهی برخی شرکتها در انجام بهموقع وظایف خود در مراحل افزایش سرمایه و از سوی دیگر، زمانبر بودن بازگشت نمادها، مشکلات زیادی در بازار ایجاد شده است. به عبارت دقیقتر، موارد عنوانشده موجب شده است تا برخی از سهامداران به دلیل وجود تردید در زمان بازگشت نمادها و بازگشت آنها به تابلوی معاملاتی، قبل از زمان افزایش سرمایه (پیش از توقف نماد به دلیل انجام پروسه افزایش سرمایه) اقدام به فروش آن سهم کنند. به عبارت دقیقتر، بیشتر سهامداران قبل از برگزاری مجمع اقدام به فروش سهم و خروج از آن میکنند و ترجیح میدهند، نقدینگی خود را در سهامی که به مجمع میرود، قرار ندهند. از سوی دیگر، باید عنوان کرد که در برخی موارد، فرآیند افزایش سرمایه زمانبر است و این موضوع، گاهی به نارضایتی میان سهامداران شرکتهای ثبتشده نزد سازمان منجر میشود.
از منظر کلی، باید عنوان کرد که تصمیم به افزایش سرمایه، اقدامی مثبت در راستای تامین منافع آتی سهامداران است؛ زیرا منابع مالی جدید غالبا در راستای یک طرح توجیهی خاص بهمنظور رشد تولید و سودآوری شرکت مصرف میشود. این اقدام از آنجا که افق رشد سودآوری را برای شرکت به تصویر میکشد، معمولا استقبال سرمایهگذاران و رشد P/ E سهم را در پی دارد. اما با طولانی شدن فرآیند زمانی اعمال افزایش سرمایه، اخیرا سهامداران تمایل زیادی به شرکت در افزایش سرمایه نشان ندادهاند و نمیدهند. این در حالی است که با تصمیم اخیر سازمان بورس مبنی بر ارائه راهکارهای مناسب در زمینه کوتاهتر شدن فرآیند اجرایی افزایش سرمایه و در نهایت به مرحله عمل رسیدن این امر و کوتاه شدن زمان افزایش سرمایه، میتوان گفت، افق روشنی پیش روی شرکتها خواهیم داشت. این امر از یکسو فرآیندهای پیچیده برای شرکتهای خواهان افزایش سرمایه را کاهش داده و مشکلات بنگاههای اقتصادی را رفع میکند و از سوی دیگر، رضایت سهامداران را به دنبال دارد و خروج سرمایه از نمادهای در انتظار افزایش سرمایه را از بین خواهد برد.