سرویس سیاست مشرق _ ماجرای حمله سایبری به سامانه توزیع بنزین در کشور، هرچند برای یک توطئه شوم و تکرار آبان 98 طراحی شده بود اما به دیوار محکم بصیرت مردم ایران برخورد کرد و ناکام ماند.
حقیقتی که تمام مسئولان امنیتی کشور به آن اذعان و تصریح کردند که مردم نقش تعیین‌کننده‌ای در خاموش‌سازی این توطئه شوم داشتند. [1]
تحلیل دشمن و دنباله‌های داخلی آن از شرایط جامعه ایرانی "عام‌البلوی" بودن آنست. به این معنی که آنها فکر می‌کنند مردم ایران راه حل مشکلاتشان و خاصّه مباحث اقتصادی را در "خیابان" می‌جویند و هر آن ممکن است با کوچکترین بهانه‌ای به خیابان بریزند و حمام خون به راه بیافتد!
مع‌الوصف حمله به سامانه توزیع بنزین که البته از پیوستار لازم برای به خیابان کشاندن مردم نیز برخوردار بود! نشان داد که این تحلیل دشمن، همه بخش‌های بازی را رصد نکرده و محاسباتش صحیح نیست. محاسباتی مثل "بصیرت اکثریتی مردم ایران" که می‌دانند راه حل مشکلات را در خیابان و اغتشاش نمی‌توان جست.
به تجربه دریافته‌ایم که "عقلانیت" در حکومت و جامعه ایران، ظهور و بروزی پررنگ دارد و اساسا یکی از زیرساخت‌های پیونددهنده ذهن و دل مردم و مسئولان عالی کشور به یکدیگر است.
عقلانیتی که می‌داند "امنیت" اصلی‌ترین و زیرساخت اولیه برای انجام هر کار و پیشرفتی است و بدون آن نمی‌توان به هیچ هدف دلخواهی در زندگی فردی و جمعی دست یافت.
گزاره‌ای مورد تأکید مقامات و نخبگان و مردم ایران که البته دشمنان داخلی و خارجی ایران و ایرانی خاصّه در 11 سال اخیر؛ تقلای وافری برای نقض آن انجام داده‌اند و اگرچه در قضایایی مثل اغتشاشات دیماه 96 و یا آبان 98 توانستند کسانی از مردم را فریب دهند و آنها را به خیابان‌ها بکشانند اما بصورت کلی و اکثریتی هرگز تاکنون موفق نشده‌اند.
عدم موفقیتی که در جریان اخلال در توزیع سوخت خودرویی در کشور بیشتر عیان شد و دشمن بیشتر به خطای خود پی برد.
پی بردن دشمن به خطایش به مصداق ضرب‌المثل "توبه گرگ مرگ است"! هرگز به معنی تنبّه نیست بلکه به معنی رفتن از دیوار و وارد شدن از پنجره است!
یعنی آنها برای رسیدن به هدف خود مبنی بر برآوردن آتش "فتنه اقتصادی"؛ اگرچه این‌بار را به سامانه‌های توزیع سوخت حمله کردند و شکست خوردند؛ اما بار دیگر و شاید همین فردا از دری دیگر وارد شده و هر بار منتظر گُر گرفتن جرقه‌زنی‌های خود می‌نشینند.
کسی چه می‌داند!؟ شاید یک متوهم الینه شده در نقش "بوعزیزی تونسی"! ظاهر شود و خود را بسوزاند، شاید یک کالای ضروری کمیاب شود، شاید کسی ترور شود و هزاران شاید دیگر...
شاه بیت ماجرا اینجاست که دشمن نمی‌خواهد مردم از مسیر "حل مشکلات از صندوق رأی" حرکت کنند و به آتش زدن قیصریه به خاطر یک دستمال می‌اندیشد.
بدخواهان ایران و ایرانی می‌خواهند پا روی یک اصل ساده در سیاست‌ورزی عقلانی بگذارند و با کتمان آنچه که در همه کشورهای دیگر جهان نیز می‌گذرد، به مردم بگویند به "انتخابات بعدی" فکر نکنید و اگر گزینه‌های فعلی نتوانستند مشکلات را حل کنند؛ از عقلانیت خارج شوید و بدون فکر کردن به انتخابات بعدی و رأی دادن به گزینه‌های بهتر؛ همین الآن، حق خودتان از خیابان جستجو کنید!
فریبی بزرگ که نه تنها به حمام خون منتهی می‌شود بلکه مردم را از ثمرات مردمسالاری که نوشداروی رفع مشکلات هستند نیز محروم می‌کند.
دشمن، این راهبرد را در آبان 98 آزمود اما برای تکرارش در آبان 1400 به در بسته خورد. او اما در هر حالتی نمی‌خواهد که مردم بدانند در پس خیابان و فتنه و اغتشاش، نخستین نتیجه‌ای که به دست می‌آید؛ عمیق‌تر شدن مشکلات است و بعد نوبت به سلّاخی و حمام خون می‌رسد...
***
1_http://fna.ir/4srm0
