امام حسین و قرآن

حضرت امام حسین علیه السلام که قربانی تحقق آرمان ها و رسالت قرآن است، سر بریده او بالای نی تلاوت قرآن می نماید.

بانگ لبیک که حجاج به لب می آورند

آیه هایی است که بر نیزه تلاوت کردی

  
بله، این از بزرگترین معجزات الهی و بالاترین نمایش قدرت الهی و اثبات حقانیت حسینیان و بر خلاف عادت در نظام تکوین است؛ زیرا هر زمانی خداوند برای تجلّی قدرت خویش اراده نماید، همان شود.
   
خداوند در قرآن کریم می فرماید: «اِذْا اَرْادَ اللَّهُ شَیئاً اَن یَقُولَ لَهُ کُن فَیَکُون؛ (1) زمانی که خداوند اراده نماید، که چیزی بشود، می شود».
   
قرآن خواندن سربریده حضرت امام حسین علیه السلام برای اثبات حقانیت آن حماسه خونین و راه و اهداف آن قیام مقدس می باشد.
  
حضرت امام حسین علیه السلام بهره گیری مردم را از قرآن بر چهار وجه بیان می فرماید: «کِتابُ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ عَلی اَرْبَعَةِ اَشْیآءِ، عَلَی الْعبادَةِ وَ الاِْشارَةِ وَ اللَّطآئِفِ وَ الْحَقآئِقِ، فَالعِبادَةُ لِلْعَوامِ، وَ الاِْشارَةُ لِلْخَواصِّ، وَ اللَّطائِفُ لِلاَْوْلیاءِ وَ الْحَقآئِقُ لِلاَْنْبِیاءِ عَلَیهمُ السَّلامُ؛(2) کتاب خداوند عزیز و بزرگ چهار چیز در بر دارد؛ عبادت و اشاره، لطیفه ها و حقیقت ها، پس عبادت آن برای عوام و اشارات آن برای خواص و ظرافت ها و دقت هایش برای دوستان (خدا و رسول و اهل بیت علیهم السلام) و حقیقت های آن برای انبیاء الهی می باشد».
    
لذا هر کسی بر حسب استعداد و شناخت و فهم خود از این دریای علوم به گونه ای بهره برداری می نماید، یکی عبادت را پیگیری و از آن لذت می برد، دیگری رمزها و اشارات قرآن را مورد بررسی قرار می دهد و گروهی از دوستان الهی به ظرافت های تربیتی، سیاسی، فرهنگی و... پرداخته و چهارمی به استخراج احکام واقعی و حقیقی آن در تمام ابعاد فکری، فرهنگی و علمی می پردازد. تا بشریت را با آن هدایت نماید و به مقصد برساند.
   
امام حسین علیه السلام فرمود: «القرآنُ ظاهِرُهُ اَنیقٌ و باطِنُهُ عَمیقٌ؛ (3) قرآن ظاهرش زیبا و شگفت انگیز و درون آن ریشه دار و عمیق است.»

    
داستان

ناپلئون روزی درباره مسلمین فکر کرد و پرسید: مرکز آنان کجاست؟ گفتند: مصر. وقتی با یک مترجم به کشور مصر مسافرت کرد و به کتابخانه آنجا وارد شد. مترجم قرآن را باز کرد، این آیه آمد:«اِنَّ هَذَا القُرآنِ یَهدِی لِلَّتی هِیَ اَقوَمُ وُ یُبَشِّرُ المؤمنین؛ (4) به درستی که این قرآن هدایت می کند به آنچه درست و محکم تر است و بر مؤمنان بشارت می دهد)، وقتی مترجم این آیه را برای او خواند و ترجمه کرد؛ از کتابخانه بیرون آمد و شب را تا صبح بفکر این آیه بود. صبح باز به کتابخانه آمد و مترجم آیاتی دیگری از قرآن را برایش ترجمه کرد.
  
روز سوم هم مترجم از قرآن برای او ترجمه کرد و خواند. ناپلئون از قرآن سؤال کرد.
 
گفت: اینان معتقدند که خداوند قرآن را بر پیامبر آخر الزمان محمدصلی الله علیه وآله وسلم نازل کرده است و تا قیامت کتاب هدایت آنان است.
  
ناپلئون گفت: آن چه من از این کتاب استفاده کردم، این طور احساس نمودم،
  
اول؛ اگر مسلمین از دستورات جامع این کتاب استفاده کنند، روی ذلت نخواهند دید.
   
دوم: تا زمانی که قرآن بین آنها حکومت کند، مسلمانان تسلیم ما غربی ها نخواهند شد؛ مگر ما بین آنها و قرآن جدایی بیافکنیم.(5)

بر بام فلق سپیده قرآن می خواند

خورشید بخون طپیده قرآن می خواند

بر بوسه گه رسول زد چوب یزید

چون دید سر بریده قرآن می خواند

 
پیام ها

1. هر یک از موارد استفاده از قرآن لذت و شیرینی خاص خود را به طالب آن علوم الهی می چشاند. مثل اینکه هر غذایی طعم ویژه خود را دارا می باشد.

چو از جان پیش پای عشق سرداد

سرش بر نی نوای عشق سرداد

  
2. همه مردم لذت و بهره برداری از این دریای علوم الهی را دارند.
  
3. اگر تمام استعدادها در جهت استخراج هدف ها و گوهرهای ناب قرآن شریف بسیج گردند، قادر به کشف همه علوم آن نخواهند بود، قرآن گل همیشه بهاری است، که هر لحظه طراوت و تازگی خود را در طول تاریخ حفظ نموده و مبتکران علوم از آن بهره مندند.
  
4. فیلسوف و متکلم، فقیه و محدث، منطقی و عالم به علوم طبیعی، هر یک از آنها در جایگاه علمی خویش از قرآن کریم بهره می برند و این کتاب عزیز جوابگو و اشباع کننده همه آن ها می باشد.

  
امام حسین و نماز عاشق

همه حرکت ها و تلاش ها، بیان ها و خطبه ها، نامه ها و برخوردها از مدینه رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم تا کرببلا و نینوا یکی پس از دیگری سپری گشت. تا این که روز عاشورا، روز عشق و شوق، روز هجرت و جهاد و شهادت، روز ملاقات با محبوب و معشوق خویش یعنی ملاقات با خدا، رسیدن به محضر حضرت رب العالمین فرا رسید، طلوع خورشید پهنه گیتی را روشن کرد، رمزها و سخنان بین لشگر حق و باطل تبادل گردید. تا این که اذان ظهر شد، «ابوثامه صیداوی» از رزم آوران لشگر توحید، از منادیان حق، از عاشقان دلباخته حسین بن علی علیه السلام به محضر امامش شرفیاب گردید و عرضه داشت؛ یا اباعبداللَّه علیه السلام! جانم فدای تو، این لشگر به جنگ تو نزدیک گشته است، سوگند به خدا کشته نشوی، تا کشته شوم و به خون خویش غلطان گردم، دوست دارم که نماز ظهر را با تو اقامه کنم، آن گاه خدای خویش را ملاقات نمایم، حضرت سر به آسمان برداشت و فرمود: نماز را یاد کردی، خدا ترا از نمازگزاران و ذاکرین قرار دهد، بله، اول وقت است، به این قوم بگویید؛ دست از جنگ بردارند، تا ما نماز بگذاریم. در این حال «حصین بن تمیم» چون این را بشنید، فریاد برداشت؛ که نماز شما قبول درگاه خدا نیست، حبیب بن مظاهر اسدی این پیر کربلای حسینی فریاد برداشت؛ ای حِمارِ غَدّار! نماز پسر رسول خدا قبول نمی شود، از تو قبول خواهد شد. در این جا، جنگی بین حبیب و دشمنان رخ داد، که تفصیل آن در «منتهی الآمال» آمده است.
  

ای نمازت آبروی دین ما

خون تو آوازه آئین ما

 
آری! نماز عشق را با هجرت و جهاد، جنگ و شهادت و خون، اقامه نمودند تا به همه انسان ها در طول تاریخ بگویند؛ که حسینیان در کربلا و نینوا، نمایش عبادت و سجده الهی را با عزیزترین سرمایه ها که جان ها می باشد، حفاظت و حراست نمودند. لذا در زیارتنامه حضرت می خوانیم: «وَ اَشهَدُ اَنَّکَ قَد اَقَمتَ الصَّلوة؛ شهادت می دهم که تو (با خون و جان، فرزندان و اصحاب خویش و اسارت خاندانت) نماز را زنده و پایدار نمودی». و حضرت زهرا علیها السلام برای دفاع از ولایت و امامت، زنده نمودن دین و نماز، جان را فدا کرد.
    

نماز عشق را خواندم به پشت درب این خانه

ولی من سجده خود را میان کوچه ها کردم

     
نماز عشق در سر راه کوفه: حضرت امام حسین علیه السلام به راه کوفه که رسیدند، حر بن یزید ریاحی با چهار هزار سوار راه را بسته بودند، صحبت ها و مذاکرات تا وقت نماز ظهر ادامه یافت، حضرت حجاج بن مسروق را فرمود: تا اذان بگوید. سپس حضرت خطاب به لشگر دشمن سخنانی بیان کردند و بعد فرمود: اقامت نماز گفتند. و به حر فرمود: تو هم با لشگر خود نماز اقامه کن. حر جواب داد، پشت سر شما اقامه می نمائیم،هر دو لشگر نماز را خوانند و در نماز عصر هر دو لشگر به امام حسین علیه السلام اقتداء نمودند.(6)
  
آری! زنده کردن نماز از آرمانهای قیام حسینی است.
   
اقامه نماز خونین کربلا: روایت شده؛ حضرت سیدالشهداء علیه السلام به زهیر بن قین و سعید بن عبداللَّه فرمود: که پیش روی من بایستید تا نماز به جای آورم. بر حسب فرمان حضرت ایستادند و خود را هدف تیرها و نیزهای دشمن قرار دادند، تا این که حضرت با نیمی از اصحاب نماز خوف را اقامه نمودند (و نیم دیگر لشگر بعد از آنها با امام نماز خواندند). تا این که روی زمین افتاد، و در آن حال عشق بازی می فرمود:
خدایا! سلام مرا به پیامبرت برسان و به او ابلاغ کن، که در این کار قصد کردم نصرت ذریّه ترا و جان داد در حالی که سیزده چوبه تیر در بدن او یافتند، غیر از زخم های شمشیر و نیزه ها دیگر.(7)
      
آری! نماز عشق از ظهر روز جنگ احد در اطراف مدینة الرسول صلی الله علیه وآله وسلم، تا نماز ظهر جنگ صفین به امامت مولای عارفان علی بن ابیطالب علیه السلام، تا نماز خونین سحرگاه نوزده رمضان در محراب رنگین مسجد کوفه، تا نماز عشق در نینوا و کرببلا، همه گویای نقش تربیتی و انسان سازی این دانشگاه عشق و محبت است. آری! همه مردم بیائیم و این مانور و نمایش عبادی و سیاسی، اجتماعی و فردی را در همه ابعاد زندگی خویش جهت آبادی دنیا و آخرت خود زنده نمائیم. این راه همه انبیای الهی و طریق فطرت و عقل سلیم است. لذا کسانی که از این مسیر فاصله گرفته اند، راه شیطانی و باطل، گمراهی و سقوط را انتخاب نموده اند. تاریخ در سطرهای خود بیان گر این واقعیت می باشد.
  

داستان

«خواجه منصور» وزیر «سلطان طغرل» مردی دانا، با تقوی و درستکار بود، روزی سلطان طغرل وزیر را قبل از طلوع آفتاب احضار کرد. مأموران به منزل وی رفتند و او را در حال خواندن دعا دیدند. امر پادشاهی را ابلاغ نمودند، ولی وزیر به گفته آنان توجهی نکرد و همچنان به خواندن دعا ادامه داد. مأموران بی اعتنایی او را به عرض رساندند، سلطان طغرل به سختی خشمگین گردید.
  
وزیر پس از فراغت از نماز و دعا به دربار آمد. به محض ورود، شاه با تندی به وی گفت: چرا دیر آمدی؟
  
وزیر در کمال آرامش خاطر عرض کرد: ای پادشاه! من بنده خداوندم، چاکر سلطان طغرل، تا از بندگی خدا فارغ نشوم، نمی توانم به وظایف چاکری پادشاه قیام کنم.
  
گفتار محکم و پر از حقیقت وزیر، شاه را سخت تحت تأثیر قرار داد و دیده اش را اشک آلود کرد و به وزیر آفرین گفت و سفارش کرد؛ که همواره به این روش ادامه بده و بندگی خدا را بر چاکری ما مقدّم بدار، تا از برکت آن امور کشور همواره صحیح و استوار بماند.(8)
   

سبب عزت موجود نماز است نماز

زینت درگه معبود نماز است نماز

بی نماز از نظر لطف خدا محروم است

شرع را مقصد و مقصود نماز است نماز

روز و شب گر به حسین بن علی گریه کنی

شرط اول که دهد سود نماز است نماز

پیام ها

1. انسانی که عاشق حضرت امام حسین علیه السلام و یارانش می باشد، هرگز نماز را سبک نشمرده، چه رسد که آن را ترک نماید.
  
2. زمانی که پیامبر و امام ما در سخت ترین شرائط نماز جماعت عشق و خوف را برقرار می نمایند، معلوم است، که وظیفه ما در قبال دین و اعتقادات، رفتار و عمل بسیار سنگین می باشد.
  
3. نماز رکن اساسی عملی دین اسلام است، که اگر آن عمل در پرونده مسلمان نباشد، بقیه اعمال او ارزشی ندارد.
  
4. جایگاه نماز جماعت و اهمیتش از اُحد تا کرببلا بر همگان واضح است و ترک آن تقصیری بزرگ است.
  
5. یاد آوران نماز مورد دعای خاص حجت الهی قرار می گیرند. 
  
   

1- یس 82:36
 
2- بحار، ج 75،ص 278
 
3- بحارالانوار، ج 75، ص206
 
4- الاسراء 9:17
 
5- رهنمای سعادت 478:2 - همای سعادت ص 96
 
6- منتهی الآمال
  
7- همان
    
8- تحفة الواعظین، ص 45