حتما داستان را میدانید؛ در دقیقه دوم این مسابقه و حتی پیش از اینکه تماشاچیان پای تلویزیون جای خودشان را پیدا کنند، داور خطای پنالتی سروش رفیعی روی کریستیانو رونالدو را اعلام کرد. این سوت با اعتراض شدید پرسپولیسیها همراه شد، اما پس از لحظاتی کریس هم به جمع آنها پیوست و با حرکات دست به داور مسابقه فهماند خطای پنالتی اتفاق نیفتاده. البته قاضی بازی به این راحتیها ولکن نبود و با مراجعه به مانیتور کنار زمین، شخصا تصاویر را بازبینی کرد، اما صحنه روشنتر از آن بود که جای شکی باقی بماند. پنالتی وتو شد و بعد، یک بحث گسترده به وجود آمد. مخصوصا در دقایق ابتدایی همه مشغول تمجید از حرکت جوانمردانه رونالدو بودند، اما هر چه گذشت کفه دیگر ترازو سنگینتر شد و بسیاری گفتند او با علم به اینکه کمکداور ویدئویی پنالتی را رد خواهد کرد این حرکت را انجام داد.
چرا ستایش شد؟
طبیعتا صرفنظر کردن یک انسان از منفعتی که نصیب او شده و خودش آن را عادلانه نمیداند قابل ستایش است. همه میدانند کریس رونالدو تا چه حد به شکستن رکوردها اشتیاق دارد و اصلا اهمیت مسابقه، قدرت حریف و چیزهایی از این دست برایش در اولویت نیستند. بنابراین او میتوانست در این صحنه یک گل دیگر به کارنامهاش اضافه کند و پرسپولیس را هم به فهرست بلند بالای قربانیانش در دوران بازی بیفزاید. رونالدو در طول کارش موفق به گشودن دروازه 190 تیم مختلف شده و پرسپولیس میتوانست تیم شماره 191 باشد. به هر حال برای او مهم است که دویستتایی شدن باشگاه قربانیانش را جشن بگیرد، اما داوطلبانه از این کار صرفنظر کرد. برخی هم به سرعت سراغ تفسیر ماجرا رفتند و رفتار رونالدو را نوعی ادای دین نسبت به پذیرایی گرمی دانستند که در تهران از او شده بود. جالب اینجاست که حرکت دوشنبهشب رونالدو بازتابهای جهانی بسیار زیادی هم داشت.
چرا نکوهش شد؟
در نقطه مقابل اما برخی هم که کمکم بر تعدادشان افزوده میشد، سراغ این انگاره رفتند که رونالدو برای گرفتن پنالتی شیرجه زده و چون پس از افتادن روی زمین مطمئن شده هیچ برخوردی رخ نداده و داور در بازبینی صحنه متوجه این ماجرا خواهد شد، دست پیش را گرفته است. ما در زبان فارسی ضربالمثلی داریم که میگوید: «روغن ریخته را نذر امامزاده کرد». از دید این گروه، رفتار رونالدو هم در چارچوب همین مفهوم جا میگیرد، مخصوصا که احتمال قابل توجهی وجود داشت بعد از وتو شدن پنالتی از سوی کمکداور ویدئویی، رونالدو کارت زرد هم بگیرد. از جمله کسانی که خیلی بر این تحلیل دوم اصرار داشت، میتوان به افشین پیروانی، سرپرست پرسپولیس اشاره کرد که قویا معتقد بود رونالدو باید کارت بگیرد. او اما با زیرکی از اخطار گریخت و در مقیاس جهانی هم بهبه و چهچه شنید! همین دسته به تمارضهایی اشاره میکنند که رونالدو پیش از به کارگیری VAR در فوتبال انجام داده و هرگز هم به هیچکدام اعتراف نکرده بود. به هر حال هر کسی میتواند زاویه دید خودش را نسبت به موضوع داشته باشد، اما در مجموع اتفاق جالبی رخ داد که جزو جذابیتهای این بازی بود و در حافظه هواداران باقی خواهد ماند.