عالم بزرگوار شهید محراب حضرت آیةالله سید عبدالحسین دستغیب رضی الله عنه در کتاب داستان های شگفت نقل می کند: در اوقات مجاورت در نجف اشرف در ماه محرم سال 1358 از طرف حکومت وقت عراق، قمه زدن، سینه زدن و بیرون آمدن دسته های عزاداری منع شده بود. در شب عاشورا برای این که در حرم مطهر و صحن شریف سینه زنی نشود، از طرف حکومت عراق از همان شب اول، درهای حرم و رواق و درهای صحن را قفل کردند. آخرین دری را که مشغول بستن آن بودند در قبله بود که یک لنگه آن را بسته بودند، ناگهان جمعیت دسته سینه زن هجوم آوردند و وارد صحن شدند و به طرف حرم مطهر آمدند و در همان ایوان، مشغول عزاداری و سینه زنی شدند.
ناگهان افراد پلیس با رییس شان آمدند و با چکمه های خود، مردم را مجروح کردند، مردم با همان حال به سینه زنی و عزاداری مشغول بودند و می گفتند: یا علی فک الباب؛ یا علی! در را باز کن، ما عزاداران فرزندت حسینیم. سپس در یک لحظه، درهای حرم و رواق و صحن گشوده شدند و میله های آهنین که بین در و دیوار بود بریده شدند و سینه زنان وارد حرم مطهر شدند. سایر نجفی ها که با خبر شدند همه در صحن و حرم مطهر جمع شدند، پلیس ها نیز موضوع را به بغداد گزارش دادند و دستور داده شد که مزاحم آن ها نشوند. ( داستان های شگفت. )
منبع : کرامات حسینیه و عباسیه ؛ موسی رمضانیپور نوبت چاپ: هفتم تاریخ چاپ: زمستان 1386 چاپ: محمد (ص) ناشر: صالحان صفحات 79 و 80