بدان که دل، پادشاه تن است. و تن، قائم به فرمان اوست و دل خزانه عقل و ضمیر است در نهان و آشکارا.
محمدبن سیرین گوید:
دل دیدن به خواب، مالی بود که به وی رسیده، یامالک وی گردد. اگر بیند دل بیرون تن او بود، دلیل بود بر صلاح و نیکوئی تن وی. اگر بیند دل او تنگ شد، دلیل که کارهای وی تنگ و دشوار شود. اگردل را شادمان بیند، دلیل که کارها بر وی گشاده گردد. اگر دل فروبسته بیند، از گناه توبه باید کردن. اگر دل را بر دست راست نهاده بیند، دلیل که سخت بیمار شود. اگر دل را به هر دو دست گرفته بیند، دلیل که کارها بر وی برآید.
ابراهیم کرمانی گوید:
اگر بیند که دلش درد می کرد، دلیل که مالش زیاده شود. اگر بیند که چشمهای او گشاده شده بود، دلیل که به کارهای هر دو جهان راغب شود. اگر بیند از دل او خون بیرون آمد، دلیل که از کار ناکردنی توبه کند و به حق تعالی بازگردد. اگر بیند از دل او صفرا بیرون آمد، دلیل که بیمار شود. اگر بیند بر دل وی خستگی رسید، دلیل که بی غم شود. اگر بیند از دل او گوهر بیرون آمد و آن گوهر از دهان بیرون افکند، دلیل که کافر شود. اگر بیند که آن گوهر از زمین برداشت و فرو خورد، دلیل که باز مسلمان شود. اگر بیند گوهر از دل بیرون آورد، دلیل که ترک نماز بگوید.
جابر مغربی گوید:
اگر بیند دل او پاره پاره شد، دلیل که دل را به هوس محال و شغلهای ناکردنی مشغول کند. اگر بیند دل او روشن و منور است، دلیل بر صلاح دین او کند. اگر بیند دلش تاریک و تیره است، تاویلش به خلاف این است.
حضرت امام جعفر صادق فرماید:
دل به خواب دیدن به ده وجه است.
اول: مال.
دوم: ریاست.
سوم: فرزند.
چهارم: شجاعت.
پنجم: جوانمردی.
ششم: حرص و آز.
هفتم: دین.
هشتم: قوت نیرومندی.
نهم: شهوت و خواهش.
دهم: نهان داشتن احوال خویش و امور.
|