ببینید (امام حسین علیه السلام ) در همان روز عاشورا و غیر عاشورا چه اندازه ها به مردم داده است اصحابش چقدر اندرز داده اند، حنظله بن اسعد الشبامى چه اندرزها داده ، زهیر بن قین چه اندرزها داده ، حبیب بن مظاهر چه اندرزها داده است ! وجود مبارک اباعبدالله از بدبختى اینها متاءثر بود، نمى خواست یک نفرشان به این حال بماند، با مردم لج نمى کرد بلکه به هر زبانى بود مى خواست یک نفر هم که شده از آنها کم بشود. او نمونه جدش بود، لقد جائکم رسول من انفسکم عزیز علیه ما عنتم ، حریص علیکم بالمومنین روف رحیم آیا مى دانید معنى عزیز علیه ما عنتم ، چیست ؟ یعنى بدبختى شما بر او گران است .
بدبختى دشمنان پیغمبر بر پیغمبر گران بود. آنها خودشان که نمى فهمیدند، این بدبختى ها بر اباعبدالله گران بود یک دفعه سوار شتر مى شود و مى رود، باز برمى گردد، عمامه پیغمبر را به سر مى گذارد، لباس پیغمبر را مى پوشد، سوار اسب مى شود و به سوى آنها مى رود، بلکه بتواند از این گروه شقاوت کاران کسى را کم کند. در اینجا مى بینیم حسین یکپارچه محبت است ، یکپارچه دوستى است که حتى دشمن خودش را هم واقعا دوست دارد))
منبع : تبیان
