روشن: شاید تنها نکته مثبتی که بتوان از سپاهان و ترکیب سه شنبه شب این تیم استخراج کرد، جوانان مستعدی است که اضافه شده‌اند و غالبا هم هزینه زیادی برای آنها صرف شده است. عمده ترکیب فعلی این تیم به گونه‌ای است که می‌توان تا چند سال آینده روی درخشش بازیکنانش حساب کرد و اگر هارمونی لازم را بدست بیاورند، توانایی فراموشی این شکست را با کسب موفقیت در سال‌ها آتی دارند. نماینده ایران موقعیت‌های زیادی را هم روی دروازه حریف خلق کرد و اگر بی دقت نبود شاید می‌توانست نتیجه بهتری بگیرد. این یعنی شاید بتوان به شیوه بازی این تیم – در صورت نبوداشتباهات فردی – امیدوار بود.
تیره: این قسمت قطعا طولانی‌تر است چرا که شکست پرگل پر است از نکات منفی. سپاهان برای سومین بازی پیاپی خود در رقابت‌های آسیایی ( بعد از تحمل دو شکست سه بر یک و حذف مقابل الهلال در فصل گذشته) سه گل یا بیشتر از حریف دریافت می‌کند. نکته اینجاست در هر سه بازی هم زردپوشان اصفهانی ابتدا از حریف جلو افتادند و بعد گل‌های پیاپی دریافت کردند. با این حال هرچقدر که هضم شکست و ناکامی سپاهان دشوار بود، به همان اندازه صحبت‌های ژوزه مورایس هم غیرقابل تحمل. سرمربی نامدار پرتغالی که در روزهای ابتدایی حضورش پکیج شخصیتی جذاب و محترمی از خود نشان داده بود، این روزها خیلی شبیه برخی همکاران ایرانی‌اش شده و مدام همه تقصیرها را گردن عوامل خارجی می‌اندازد. حرف او در خصوص دشواری رقابت نقل و انتقالاتی با تیم‌های عربی درست است اما توجه کنید او سرمربی تیمی است که یک نمونه خریدش، امین حزباوی بوده که فصل قبل در السد قرارداد چند میلیون دلاری داشت. یا مثلا جواد آقایی پور روی پله‌های هواپیما در راه روسیه هایجک شد و مهدی لیموچی آنقدری پول گرفت که عشق دوران کودکی‌اش را هم فراموش کند! مورایس باید بداند هواداران سپاهان دیگر تحمل بهانه‌های مختلف او را ندارند و امسال باید قدرتش را در لیگ برتر نشان بدهد وگرنه سرنوشتش خروج از ایران خواهد بود.
