در سفر به کربلا، وقتى کاروان امام حسین علیه السلام به سرزمین ((عقبه )) رسید، پیرمردى از قبیله ((بنى عکرمه )) خدمت امام رسید و گفت : شما دارید به استقبال شمشیرها و نیزه ها مى روید: کوفیان که شما را دعوت کردند مردمى نیستند که با دشمنان شما بجنگند و دشمن را از شما دور سازند، با این حال من صلاح نمى دانم که به سوى کوفه بروید.
امام در پاسخ اظهار داشت : اى بنده خدا! این مطلبى که تو درک مى کنى بر من نیز روشن است ولى برنامه خدا تغییر پذیر نیست . سوگند به خدا! اینها دست از من بر نمى دارند مگر خون مرا بریزند، ولى پس از آن عمل ننگین ، خداوند کسى را بر آنان مسلط خواهد نمود که طعم تلخ ذلت را به شدیدترین وجه بچشاند و از همه ملت ها ذلیل ترشان گرداند.
منبع : تبیان