سواد زندگی؛ توسعه توانمندی‌های فردی؛ مریم طرزی– گاهی اوقات غرق چیزهایی می شویم که اصلاً ضروری نیستند، انگار که دور سر خودمان می چرخیم بدون اینکه کار مفیدی انجام بدهیم یا دستکم به یکی از طرح و برنامه هایی که برای خودمان ریخته ایم، یک قدم نزدیک شویم. آیا تا به حال به این فکر کرده اید که شاید فقط داریم با تلف کردن زندگی مان روزگار می گذرانیم؟
بسیاری از ما صبح از خواب بیدار می شویم، به کارهای روزانه می رسیم، سر کار می رویم، غذا می خوریم و استراحت می کنیم. فردا روز از نو روزی از نو. اوقات مان دقیقاً مثل دیروز با همان کارها و روتین ها می گذرد.
نه رویایی داریم، نه هدف و برنامه ای که بخواهیم در آینده به آن برسیم و نه چشم اندازی. گاهی پای تلویزیون لم می دهیم و خسته که شدیم در شبکه های اجتماعی می چرخیم و گاهی هم در خیابان ها پرسه می زنیم، بی هدف و انگیزه.
اگر کسی به اعتراض بگوید دچار روزمرّگی شده ای، می گوییم ما فرصت سر خاراندن نداریم، از صبح تا شب کار می کنیم و سرمان بسیار شلوغ است. اما آیا از زندگی احساس رضایت و خرسندی داریم؟ آیا زندگی پرباری داریم یا به بطالت وقت می گذرانیم؟ زندگی مان را چگونه ارزیابی می کنیم؟
در این درس با 4 نشانه آشنا می شوید که وجود آنها حاکی از آن است که داریم زندگی مان را تلف می کنیم. اهمیت این نشانه ها در تشخیص وضعیت زندگی مان مثل اهمیت تب و درد در بدن برای تشخیص بیماری و عفونت است. بیایید متن زیر را باهم بخوانیم:
_________
درس های دیگری در سواد زندگی
مدرسه آموزش‌های دانش پایه و کاربردی عصر ایران
به ما بپیوندید: کانال تلگرامی سواد زندگی savadzendegi@
