درباره روز قیام و ظهور حضرت، روایات مختلفی وارد شده است. که در آنها، روز نوروز، عاشورا، شنبه و یا جمعه، روز ظهور معرفی شده است.
البته از آن جایی که نوروز، طبق سال شمسی و عاشورا، بر اساس سال قمری محاسبه می شود، یکی شدن این دو روز امکان پذیر است و هم زمانی این دو روز با جمعه یا شنبه نیز ممکن است.
اما روایاتی که روز ظهور را، دو روز از هفته بیان کرده، قابل توجیه است؛ یعنی، در صورت صحیح بودن سند این روایات، احادیث روز جمعه به روز ((ظهور)) و روایات روز شنبه به روز ((استقرار و تثبیت قیام حضرت و نابودی مخالفان)) تفسیر می شود. البته روایات روز شنبه، از نظر سند مورد تامل و بررسی است؛ ولی روایات روز جمعه از این نظر ایرادی ندارد.(30) اما آنچه مهم است، این که قیام حضرت ولی عصر (عج)، مصادف با روز شهادت سیدالشهداء (ع) است و این مطلب ما را به ارتباط ویژه صاحبان این دو قیام رهنمون می سازد.
امام محمد باقر(ع) فرموده است: ((کاص بالقاذ یوم عاشورا یوم السبت قاچ اً بغ الرکن و اثقام و بغ یدیه جقئیل ینادی: البیعة لله فیملأها عدلاکأ ملئت ظلأ و جورا؛(1)گویا حضرت قائم(عج) را می بینم که روز عاشورا، روز شنبه بین رکن و مقام ایستاده و جبرئیل پیش روی او ندا می کند: بیعت برای خدا است. پس زمین را پر از عدل می کند؛ همان گونه که پر از ظلم و جور شده بود)).
امام جعفر صادق(ع) نیز می فرماید: ((ان القاذ صلوات الله علیه ینادی باحه لیلة ثلاث و علاین و یقوم یوم عاشورا یوم قتل فیه اگ سغ بن عط(ع)؛(2) قائم - درود خدا بر او باد در شب بیست و سوم ماه رمضان، به نام [شریفش ] ندا می شود، و درروز عاشورا، روزی که حسین بن علی (ع)، در آن کشته شد، قیام خواهد کرد)).
پی نوشت:
1) غیبة طوسی، ص 274؛ کشف الغمه، ج 3، ص 252؛ بحار الانوار، ج 52، ص 290.
2) غیبة طوسی، ص 274؛ بحارالانوار، ج 52، ص 290.
منبع : مجله ی انتظار