به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، آیتالله العظمی جوادی آملی، 16 آذر در ادامه درس تفسیر در مسجد اعظم در سخنانی با بیان اینکه اراده الهی در دو قسم تشریعی و تکوینی است گفت: اراده ما مظهری از اراده الهی است ولی قیاس این دو ممکن نیست؛ حق برای او روشن است، بنابراین اراده ما آیتی کوتاه از اراده ذات الهی است وگرنه اراده کوچک ما مشکل است بتواند ما را با اراده الهی آشنا کند.
وی در ادامه بحث شفاعت افزود: شفیع باید مالک باشد؛ چیزی که قدرت ندارد نمیتواند شفاعت کند، باید عاِلم باشد و ادراک داشته باشد ولی بتها عالِم و عاقل نیستند همینطور مالک چیزی هم نیستند و قدرت هم ندارند.
مالک بالذات قدرت شفاعت دارد
مفسر قرآن کریم عنوان کرد: اگر چیزی مالک و عالم بالذات بود مانند خدا، شفاعت دارد، اما اگر بالذات نبود شفاعتش هم باید بالعرض باشد و بتها که روشن است چیزی نمیفهمند تا بدانند چه کسی بدکار و چه کسی مومن است تا بخواهند شفاعت او را بکنند.
وی با بیان اینکه خدا در نزد دیگری شفاعت نمیکند بیان کرد: اسماء الهی در کنار یکدیگر شفاعت ایجاد میکنند لذا میگوئیم فضل و عدل کنار هم باشند ما شفیع داریم؛ اگر عدل تنهایی ما را به محکمه دعوت کند شفاعت نداریم ولی عدل در کنار فضل که قرار گیرد شفاعت رخ میدهد.
این مفسر قرآن در ادامه با اشاره به آیاتی که در آن جهنمیها از خدا میخواهند تا آنان را به دنیا برگرداند اظهار کرد: رجوع جهنمیها از جهنم به دنیا محال است و بر فرض هم که به دنیا بیایند باز کج راهه میروند و آیات قرآن هم بر این تصریح دارد.
این مرجع تقلید با اشاره به بیماری ریا که دامنگیری افراد زیادی است عنوان کرد: ما الحمدلله از شرک ظاهری مصون هستیم اما اگر بخواهیم ببینیم از شرک رقیق مثل ریا هم مصون هستیم یا نه.
اکثر افراد گرفتار شرک رقیق هستند
وی تاکید کرد: اکثر مردم گرفتار شرک رقیق هستند و موحد محض نیستیم که در همه حالات بگوئیم خدا؛ لذا هر روز به دنبال دیگری راه میافتیم اما برای موحد در تمامی حالت توجه به غیر خدا نیست، از این رو موحد ناب، مستقیم به بهشت میرود و نگرانی ندارد.
صاحب تفسیر تسنیم تصریح کرد: چنین انسانی تا به اتاق عمل نرود و دل را صاف نکند و این رذیله از وجودش کنده نشود نمیتواند مستقیم به بهشت برود از این رو فرمودند قرآن میزان است و باید اعمال و عقاید خود را به آن عرضه کنیم و اگر دیدیم گرفتاریم راه علاج آن همین کتاب است.
آیتالله جوادی آملی عنوان کرد: سلاح ما در محضر خدا بکاء است لذا لازم نیست به کسی بگوئیم و نزد کسی عیوب خود را فاش کنیم بلکه با همین سلاح میتوانیم به درگاه خدا برویم و خود را به قرآن عرضه و توبه کنیم.