بازدید از خانه‌ی وحشت ممکن است تاثیر جالبی بر سیستم ایمنی ما داشته باشد. یافته‌های مطالعه‌ای جدید نشان می‌دهد که ترس ناگهانی می‌تواند مثل شوک سریع ناشی از فرورفتن در آب سرد، به‌عنوان محرک برای سیستم ایمنی بدن عمل کند.
به‌گزارش زومیت به نقل از ساینس‌آلرت، پژوهشگران دانشگاه آرهوس دانمارک 22 شرکت‌کننده را که دارای سطوح پایین نشانگرهای التهابی در خون خود بودند، به مدت 50 دقیقه به بازدید از خانه وحشت بردند. در طول این مدت، شرکت‌کنندگان با دلقک‌های قاتل، زامبی‌های درحال متلاشی‌شدن و مهاجمان اره به دست با پیش‌بندهای خونین و ماسک‌های خوک مواجه شدند.
سه روز بعد، سطح التهاب در بیش از 80 درصد از گروه کاهش پیدا کرده بود و در حدود نیمی از شرکت‌کنندگان به سطح عادی برگشته بود. وقتی 91 داوطلب دیگر بدون التهاب اولیه به خانه وحشت وارد شدند، پژوهشگران باز هم متوجه تغییرات ایمنی شدند.
خانه‌های وحشت شبیه هر فعالیت ترسناک و البته ایمن هستند و موجب افزایش آدرنالین و ترشح اندورفین در بدن می‌شوند. اما در حالی که ترن هوایی یا فیلم‌های ترسناک واکنش روانی قدرتمندی ایجاد می‌کنند که برخی افراد آن را دلپذیر و رهایی‌بخش می‌دانند، مزیت‌های ترس تفریحی به خوبی درک نشده است.
مطالعه‌ی اخیر روی خانه‌های وحشت در دانمارک تلاشی برای پرکردن شکاف یادشده است. این پژوهش شامل گروه کنترل نبود و گروه‌های مقایسه‌ی آن تعداد برابر نداشتند. بااین‌حال، نتایج نشان می‌دهد احساس ترس از روی تفریح می‌تواند برای سلامتی مفید باشد.
ترس از روی سرگرمی می تواند برای سلامتی مفید باشد
در‌حالی‌که به‌نظر می‌رسد اضطراب با التهاب مزمن و خفیف ارتباط داشته باشد، ترس ممکن است با بالارفتن و سپس کاهش التهاب مرتبط باشد. در گروه التهاب طبیعی، چندین نوع سلول ایمنی در خون پس از تجربه خانه وحشت کاهش یافته بود. این سلول‌های ایمنی شامل لنفوسیت‌ها که به کشتن سلول‌های تومور کمک می‌کنند، مونوسیت‌ها که میکروب‌ها را پیدا و نابود می‌کنند و دو نوع از سلول‌های سفید خون به نام‌های ائوزینوفیل و بازوفیل بودند. از سوی دیگر، در گروه التهاب فقط لنفوسیت‌ها و مونوسیت‌ها کاهش یافته بود.
نتایج نشان می‌دهد وقتی ترس برای سرگرمی ایجاد می‌شود، می‌تواند با ایجاد توازن مجدد سطح سلول‌های ایمنی و نشانگرهای التهاب در خون، بر سیستم ایمنی تاثیر بگذارد.
پژوهش‌های بیشتری برای درک چگونگی این تاثیر مورد نیاز است اما مطالعات روی موش‌ها نشان می‌دهد که ترس و استرس حاد می‌توانند غدد فوق کلیوی را تحریک کرده و گیرنده‌های آدرنرژیک روی سلول‌های ایمنی را فعال کنند.
سیستم آدرنرژیک، واکنش «جنگ یا گریز» را تحریک می‌کند و در موش‌ها، این سیستم باعث فعال‌سازی سیستم ایمنی حیوان می‌شود و آن را برای مقابله با آسیب یا عفونت احتمالی آماده می‌کند. در انسان‌ها، سیستم آدرنرژیک می‌تواند ازطریق قرارگیری درمعرض سرما فعال شود و دانشمندان ارتباط این تجربیات را با شاخص‌های ضدالتهابی نشان داده‌اند. اما اینکه آیا «ترس تفریحی» می‌تواند به همان شیوه‌ها سیستم آدرنرژیک را فعال کند یا خیر، هنوز مشخص نیست.
در طول تجربه 50 دقیقه‌ای خانه وحشت، میانگین سطح ترس شرکت‌کنندگان 5٫4 از 9 ارزیابی شد. ضربان قلب آن‌ها نیز در این مدت به‌طور متوسط حدود 112 ضربه در دقیقه بود. این نشان‌دهنده‌ی سطح ترس متوسط تا بالا است که تقریباً یک ساعت ادامه داشت. این تجربه مانند شیرجه در آب سرد در زمستان، آثاری از کاهش التهاب را نشان می‌دهد. تیم تحقیقاتی می‌گوید در پژوهش‌های آینده، دانشمندان باید نقش سیستم آدرنرژیک را بررسی کنند و تداوم اثرات را نشان دهند.
پژوهش در مجله‌ی Brain, Behavior, and Immunity منتشر شده است.
