سرویس سیاست مشرق - «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و اتفاقات کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم. هر روز با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.
***
از عقلانیت بهزاد نبوی تا طرح خطرناک یک زن اصلاح‌طلب
زهرا نژادبهرام، از فعالان اصلاح طلب در بخشی از یک یادداشت با اشاره به استیضاح همتی و برکناری محمدجواد ظریف مدعی وجود ناترازی سیاسی علیه پزشکیان شده و نوشته است: در این مقطع تاریخی از حیات سیاسی کشور، اگر منافع ملی و حل مشکلات کشور برای برخی رقبای سیاسی این دولت دغدغه نیست، مردم حق دارند به روشنی این مهم را بدانند که رقبای انتخاباتی حل مسائل را تنها با حضور خود در قدرت تعریف می‌کنند و حاضر نیستند شکست را پذیرا شوند، حتی اگر مشکلات کشور را بیشتر کند! لذا لازم است رییس جمهور پزشکیان با توجه به آرای رای‌دهندگان این مهم را به روشنی برای رقبای سیاسی و به صورت شفاف برای مردم تبیین کند که نتیجه همه ناترازی سیاسی موجود در بستر تلاش‌های یک سویه وی برای وفاق به کجا خواهد رسید؟!
به گزارش اعتمادآنلاین، او می افزاید: اگر رییس جمهور فاصله ایجاد شده ناشی از مصلحت‌اندیشی با مردم را کنار بگذارد و عمق مسائل و دغدغه‌های موجود در کشور را در بستر ناترازی سیاسی بیان کند -شاید- بهتر بتواند از این پیچ عبور کند!
نژادبهرام همچنین نوشته است: لذا رییس جمهور پزشکیان در این مقطع باید مصالح ملی را در بستر شفاف‌سازی تصمیم‌گیری‌ها و طرح مسائل و مشکلات برای مردم اعم از رای‌دهندگان و کسانی که در انتخابات شرکت نکردند و کسانی که به ایشان رای نداده‌اند را جدی بگیرد. وی باید راه گفت‌وگو با مردم را در بیان ریشه‌های مشکلات بگشاید، شاید بتواند در سایه این راه بستر تازه‌ای برای حل مسائل جست‌وجو کند.[1]
*"چپ‌های نانجیب" کسانی در اطراف پزشکیان و از اردوگاه اصلاحات هستند که عملا هیچ اهمیتی به پیشرفت کشور، معیشت مردم و خدمات دولت نمی دهند و صرفا به دنبال سیاست‌بازی هستند.
اینان پیشرفت دولت را به مثابه تمام شدن عمر خود می دانند. یعنی اگر اوضاع بر مسیر پیشرفت و نجابت قرار داشته باشد؛ عملا جایی برای پروژه های سیاسی اینان نخواهد بود. لذاست که می بینیم اینان مثلا به بهانه هواداری از پزشکیان اما مسیر ایجاد تنش های سیاسی را در مقابل رئیس جمهور قرار می دهند!
استیضاح همتی و برکناری ظریف نیز هر دو حیث قانونی داشته اند و نمی توان از آنها نتیجه وجود ناترازی سیاسی گرفت. چه اینکه می بینیم بر خلاف خانم نژادبهرام اما کسی مثل بهزاد نبوی به عنوان یک چهره شناخته شده و ستادی اصلاحات رسما اعلام کرده است که استیضاح همتی را پایان وفاق نمی داند و حتی حمله عده ای معلوم الحال به قالیباف و اژه ای را نیز نتیجه هم‌داستانی سران قوا با وفاق می داند.[2]
در واقع حتی از وجه اصلاح طلبی نیز واضح است که نمی توان نظرات راهبری بهزاد نبوی را رها کرد و پای اظهارات خطرناک یک عنصر دست چندم اصلاحات نشست!
جدای از پروژه های سیاسی اما دولت پزشکیان توانسته اقداماتی را در جهت کاهش مالیات، کاهش نرخ تورم و اجرای قانون مهم کالابرگ انجام دهد که این امر نشان از همراهی سران سایر قوا با دولت است.
چپ های نانجیب این همراهی و دستاوردهای آن را برنمی تابند.
***
می‌گفتند روحانی ولایتمدار است اما قالیباف...
طرحی برای حبس کارآمدی قالیباف!
حجت الاسلام سیدمحمود نبویان، نماینده مجلس و از اعضای اصلی جبهه پایداری اخیرا در یک کلیپ ویدئویی به انتقاد از تندروی‌ها پیرامون تجمعات حجاب و طرح سخنانی علیه قالیباف و مقامات نظامی کشور و... پرداخته است.
به گزارش جماران، نبویان در این سخنان روشنگرانه همچنین به انتقادات عده ای از قالیباف نیز اشاره کرده و گفته است:
"هفتاد، هشتاد درصد نقدهای دوستان خود ما به آقای قالیباف وارد نیست."[3]
*خوشبختانه اردوگاه پیشرفت و عقلانیت در سیاست ایرانی هر روز شاهد اعضای بیشتری است که دریافته‌اند عزیمت سیاست باید به سمت کارآمدی باشد تا بتواند پیشرفت را رقم بزند.
فرمولی ساده که با "رأی خوب به کارنامه خوب" محقق می شود. فرمولی که البته خواص سیاسی در آن نقش مهمی دارند. زیرا آنها هستند که می توانند کارنامه های خوب را بشناسند و با معرفی صاحب یا صاحبان آن کارنامه های خوب به مردم؛ مصداق رأی خوب را نیز مشخص کنند.
قالیباف به عنوان کسی که صاحب یکی از بهترین کارنامه های اجرایی و سیاسی است اما در سالیان گذشته با حجم انبوهی از انتقادات بی مبنا، توهین ها و حتی تهمت ها مواجه شد.
شاید برای مخاطبان محترم جالب باشد که مثلا مرتضی آقاتهرانی از اعضای مبرّز جبهه پایداری زمانی در سال 92 از این گفته بود که ما بعید می دانیم مشکلی در ولایتمداری روحانی پیش بیاید. همین فرد در همان روزها اما درباره ولایتمداری قالیباف با ایراد تشکیک سخن گفته بود.
جالب است که آقاتهرانی به تازگی و با حضور در یک تجمع تندروانه پیرامون حجاب؛ با کنایه به سفر قالیباف به سوریه؛ انتقاداتی را از او درباره قانون حجاب نیز مطرح کرده بود.
و یا همینطور تهمت هایی که درباره فساد به قالیباف زده شد و هیچیک ثابت نشد.
از هم داستانی صاحبان این انتقاد و تهمت های بی مبنا با اصلاح طلبان نانجیب که بگذریم؛ روشن است که هدف این حرف ها و تهمت ها در وهله اول "ترور کارآمدی" و محروم سازی مردم از شهید شیرین رأی خوب است؛ خواه صاحبان این حرف ها و تهمت ها در جریان این پروژه بوده باشند یا نبوده باشند!
لکن امروز که مشخص شده انتقادات و تهمت ها علیه قالیباف صحیح نبود و صرفا قرار این بوده که "برنامه" به جای کارنامه به مردم قالب شود و کارآمدی به حاشیه برود؛ انتظار این است که خواص سیاسی همانند حجت الاسلام نبویان از شجاعت لازم برخوردار باشند و حقیقت را به مردم بگویند.
***
حمله به معیشت مردم با رمز "سوبسیدآباد و اقتصاد دستوری"!
فرشاد مومنی، از اقتصاددانان کشورمان به تازگی در نقل خاطره ای که سایت جماران آنرا منتشر کرد، گفته است:
"سال 74، وقتی فاجعه سازی سیاست شوک درمانی آشکار شد، یکی از کلیدی ترین مروجان سیاست برنامه تعدیل و شوک درمانی، سریع فرصت مطالعاتی برای آمریکا گرفت. بعد در نطق خداحافظی در سازمان برنامه گفته بود من نمی توانم در سوبسید آباد زندگی گنم! چند نفر از کارشناسان سازمان برنامه پیش من آمدند و مستنداتی آوردند که نشان می داد این فرد چند ماشین، چند خانه و زمین به قیمت سوبسیدی گرفته است! آنکه نمی تواند در سوبسید آباد زندگی کند و به آمریکا می رود ببینید آن زمان که مسئولیت کلیدی داشت چند بار به او خانه و زمین و ماشین سوبسیدی دادند و چون از سوبسید بدش می آید آنها را نگرفت! بی شرمی است که سوبسید را درباره بقای مردم روا نمی دارند اما سوبسیدهای چند میلیارد برابری آن را به افراد خاص به خوبی تحمل می کنند و برایش هورا هم می کشند و از آن دفاع هم می کنند!"[4]
*کسی اگر دلسوز سیاست و اقتصاد کشور است باید به این درد تاریخی توجه داشته باشد که طی دهه های اخیر کسانی بوده اند که با ژست انتلکتوئلی و علامه دهر بودن اما در مقابل بدیهی ترین عقلانیت های راهبردی در سیاست و اقتصاد ایستاده اند و در حد توانشان علیه این مقولات منطقی قد علم کرده اند.
آقای مومنی مثال بارزی از همین بلیه را درباره فردی مطرح کرده است که یکی از واضح ترین اقدامات عقلانی یک دولت رفاه محور در جهت انتفاع معیشتی مردم یعنی "یارانه" یا همان سوبسید را به تمسخر گرفته است. و البته جدای از این تمسخر می بینیم که فرد مذکور خودش در ردیف اول بهره مندی از این یارانه قرار داشته است.
به همین منوال می توان کسان دیگری را مثال زد که در مقابل عقلانیت های اقتصادی دیگری مثل "لزوم نظارت دولت بر بازار و قیمت ها" و "لزوم قانون کالابرگ" و... می ایستند و با طعنه هایی مثل دولت کمونیستی یا قیمت گذاری دستوری تقلا می کنند تا این عقلانیت های بدیهی را به سخره بگیرند.
امر مسلم آن است که نباید مفتون ژست های اتوکشیده اینان شد و باید از عقلانیت دفاع کرد.
می توان در این باره به یک مثال جالب اشاره کرد:
کسی که قبلا می گفت، نمی تواند در سوبسیدآباد زندگی کند طبعا همان کسی است که امروز می گوید: "نمی توانم اقتصاد دستوری را تحمل کنم"! این در حالی است که نظارت دولت بر بازار و قیمت ها یک عقلانیت راهبردی حتی در اقتصاد لیبرال است که قصدش نه دستور دادن به بازار بلکه سرپا نگه داشتن فضای رقابت منطقی در بازار است.
و دفاع عقلانی یعنی همین نور تاباندن به پشت پرده رفتارهای کسانی که خود را منتقد اقتصاد دستوری جلوه می دهند.
***
1_https://www.etemadonline.com/tiny/news-703663
2_mshrgh.ir/1696841
3_https://www.jamaran.news/fa/tiny/news-1662242
4_https://www.jamaran.news/fa/tiny/news-1662252
