به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) آیت‌الله رضا استادی، عضو شورای عالی حوزه‌های علمیه چهارشنبه شب، سوم تیرماه در جلسه تفسیر دارالقرآن علامه طباطبایی(ره) با بیان این که کسانی هستند که کارهای آنان برای ممالک و نسل‌ها خیر دارد، گفت: کارهای انسان به خودش بر می‌گردد با توجه به این نکته اثر خیر کارهای برخی انسان‌ها به دیگران نیز می‌رسد.
وی افزود: کار خداوند به اغراض معلل نمی‌شود با این جمله برخی تصور می‌کنند خداوند اصلا غرض ندارد که این مسأله نادرست است، غرض خداوند همانند انسان‌ها نیست؛ خداوند از خلقت هدف داشته اما این هدف به خودش بر نمی‌گردد.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با بیان این که یکی از اهداف خلقت عبادت است، اظهار داشت: وجود عبادت به معنای نیازمندی و نقص برای خداوند نیست بلکه نفع این عبادت به خود انسان می‌رسد، عبادت نقص انسان را برطرف کرده و سبب تکامل انسان می‌شود.
وی ادامه داد: عبادت به کارهایی همانند نماز و روزه گفته می شود اما عبودیت عبارت از بندگی خداوند متعال است، در عبادت معرفت نیز خوابیده است؛ برخی نیز هدف از خلقت را معرفت انسان بیان کرده‌اند، امام حسین(ع) فرموده خداوند متعال بندگان را خلق نکرده مگر این که او را بشناسند.
نماینده مردم تهران در مجلس خبرگان رهبری با بیان این که خداوند متعال می‌توانست همه را مؤمن قرار دهد، ابراز داشت: گروهی از انسان‌ها به دنبال باطل و گروهی به دنبال حق هستند، یکی از علت‌های خلقت رحمت است؛ خداوند انسان را خلق کرده و تکلیفاتی قرار داده تا به دنبال آن به انسان رحمت کند.
وی عنوان کرد: در سوره ملک بیان شده است که خداوند متعال زندگی و مرگ را قرار داده تا امتحان کند چه کسی بهترین اعمال را انجام می‌دهد پس هدف از خلقت می‌تواند ابتلا باشد، خداوند انسان را خلق کرده و به او اختیار داده تا به تکامل برسد.
آیت الله استادی خاطرنشان کرد: امام صادق(ع) درباره آیه‌ای که خداوند می‌فرماید انسان‌ها را خلق کردیم تا آنها را آزمایش کرده و بدانیم چه کسی بهترین اعمال را انجام داده است فرموده‌اند منظور از بهترین اعمال کثرت در عمل و کمیت نیست.
وی اضافه کرد: حضرت فرمودند منظور از بهترین اعمال توجه به کیفیت عمل است یعنی دو رکعت نماز با حال بهتر از ده رکعت نماز بی حال است، ابقای عمل از انجام آن سخت تر است؛ عمل خالص عملی است که انسان نخواهد غیر از خدا کسی با خبر شده و او را تمجید کند.
