پیروی از رهبری؛ پیام فرهنگ عاشور
یکی از درس های نهضت عاشورا، مسئله ولایت پذیری است. به همین دلیل است که همه یاران امام حسین علیه السلام در شب عاشورا با بیعت دوباره خویش، اعلام وفاداری کردند تا درسی فراموش ناشدنی برای نسل های بعد باشد. در شب عاشورا، وقتی سخن از شهادت به میان آمد، حضرت عباس علیه السلام عرض کرد: «خداوند هرگز چنین روزی را برای ما نیاورد که تو را تنها بگذاریم». سپس مسلم بن عوسجه گفت: «من تا آخرین قطره خون، در راه تو خواهم جنگید و اگر هیچ سلاحی نداشته باشم، با سنگ و کلوخ به جنگشان خواهم رفت». همین طور دیگر اصحاب هم به سهم خویش اعلام وفاداری کردند. امام نیز در برابر این همه صفا، صمیمیت، پاکی و خلوص، با بیانی زیبا فرمود: «من اصحابی والاتر و بهتر از اصحاب خود نمی شناسم و خاندانی نیکوکارتر و بهتر از خاندانم سراغ ندارم. خدا به همه شما جزای خیر دهد».
نهضت عاشورا و پاسداری از حریم دین
پاسداری از حریم دین، از اهداف اساسی نهضت عاشوراست. قافله سالار شهیدان، حضرت امام حسین علیه السلام می فرماید: «اگر دین جدم پیامبر صلی الله علیه و آله جز به کشته شدنم استوار نمی ماند، پس ای شمشیرها مرا فرا گیرید». حضرت سیدالشهدا علیه السلام و یاران فداکارش، تمام مقصد خود را پاس داشت مکتب و ارزش های اصیل آن می دانند و درس پاسداری از حریم دین را به دیگران می آموزند. آن هنگام که دست حضرت ابوالفضل علیه السلام علمدار بزرگ کربلا قطع می شود، چنین می فرماید: «به خدا سوگند، گرچه دست راستم قطع کردید، ولی من تا زنده هستم، از آیین خود و از امام و پیشوایم که در ایمان، فرد صادقی است و فرزند پیامبر و پاک وامین است، دفاع می کنم».
علمدار کربلا
در جنگ های قدیم، عَلَم و پرچم لشکر نشانه بقای آن به شمار می آمد و تا زمانی که پرچم لشکری در اهتزاز بود، کیان لشکر محفوظ دانسته می شد و هنگامی که پرچم سرنگون می گردید، لشکر شکست می خورد. به همین دلیل، همیشه پرچم به دست شجاع ترین افراد داده می شد و از این روست که در بیشتر جنگ های رسول خدا صلی الله علیه و آله چون بدر، احد،حنین خیبر، پرچم اسلام در دست امیرمؤمنان علیه السلام بود. در صحنه عاشورا نیز پرچم به دست شجاع ترین فرد سپرده شد و او کسی جز حضرت عباس فرزند رشید حیدر کرّار علیه السلام نبود. در کامل ابن اثیر و تاریخ طبری که از معتبرترین کتاب های اهل سنت است آمده: روز عاشورا در حالی که تعدادی از برادران امام حسین علیه السلام و اصحاب بزرگوارش در صحنه نبرد حضور داشتند و هر کدام خود ار زمره شجاعان به شمار می رفتند، امام پرچم لشکرش را به دست عباس علیه السلام داد؛ چرا که او از هر جهت شایسته ترین فرد برای این مقام بود.