عبدالأعلی گوید: درباره این آیه از حضرت صادق علیه السلام تفسیر و توضیحی خواستم، حضرت فرمود: «مقصود رضوان الهی و بهشت در آخرت، و وسعت در زندگی و معاش و خوش خلقی در دنیاست.»
[1]
حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: «مقصود در این آیه، همسر شایسته در دنیا، و بهشت در آخرت است.»
[2]
پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله وسلم فرمود: «کسی که دلی شکرگزار، و زبانی در کار ذکر خدا، و همسر مؤمنی که او را در امور دنیا و آخرتش یاری رساند داشته باشد، خداوند در دنیا و آخرت به او حسنه داده و از عذاب آتش او را نگه داشته است.»
[3]
در حدیث آمده است: «حضرت رسول صلی الله علیه و آله وسلم به عیادت مرد مسلمانی رفتند که از بیماری رنج می برد. حضرت به او فرمود: آیا دعا کردی و چیزی از او خواستی؟ بیمار گفت: آری، این گونه با خدا سخن می گویم: بارالها، اگر مرا در آخرت می خواهی عذاب کنی، آن را در این دنیا برایم قرارده.
حضرت فرمود: «سُبحانَ اللّه ! توطاقت چنین عذابی نداری، چرا نگفتی: رَبّنا ءاتِنا فِی الدُّنیا حَسَنَةً وَفِی الآخِرةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النّارِ»
آن بیمار این گونه دعا کرد و خداوند شفایش داد.»
[4]
[1]
. تفسیرالبرهان، ج1، ص203.
[2]
. مجمع البیان، ج2، ص298.
[3]
. مجمع البیان، ج2، ص298.
[4]
. تفسیر ابن کثیر، ج1، ص433؛ تفسیر ابوالفتوح، ج2، ص134.
