«قل یا ایها الناس انی رسول الله الیکم جمیعا الذی له ملک السموات و الارض لا اله الا هو یحیی و یمیت فآمنوا بالله و رسوله النبی الامی الذی یؤمن بالله و کلماته و اتبعوه لعلکم تهتدون.» (سوره اعراف - آیه 158)
بگو ایمردم من رسول خدا برای همه شما مردم هستم همان خدائی که آسمانها و زمین از آن اوست وجز او معبودی نیست ، اواست که زنده می کند و می میراند..پس ایمان بیاورید به خدا و رسولش همان پیامبر امی (درس نخوانده) که خود ایمان به خدا و تمام کلماتش (کتب آسمانی) دارد و از او پیروی کنید تا هدایت شوید.
در شان نزول آیه آمده است که امام حسن علیه السلام فرمود :
«جاء نفر من الیهود الی رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم فقالوا یا محمد انت الذی تزعم انک رسول الله و انک الذی یوحی الیک کما یوحی الی موسی بن عمران فسکت النبی ساعة ثم قال : نعم انا سید ولد آدم و لا فخر و انا خاتم النبیین و امام المتقین و رسول رب العالمین قالوا : الی من الی العرب ام الی العجم ام الینا؟ فانزل الله هذه الآیة » -
گروهی از یهودیان نزد رسول خدا آمدند و گفتند : ای محمد تو ادعا می کنی که رسول خدا هستی و بر تو وحی نازل می شود چنانچه بر موسی بن عمران نازل می شد پس پیامبر مقداری سکوت کرد سپس فرمود : آری! من سرور فرزندان آدم هستم و این فخری نیست چرا که من آخرین پیام آوران و پیشوای پرهیزکاران و رسول پروردگار عالمیانم.گفتند : به سوی عرب یا عجم یا ما ؟ سپس این آیه مبارکه نازل شد.
جمیعا: تاکید بر اینکه پیامبر مربوط به گروه یا قوم خاصی نیست.پیامبر هرچند عرب است و از جزیرة العرب برگزیده شده ولی پیامبر تمام مردم بدون استثنا است.
الذی له ملک السموات و الارض :
او پیام رسان کسی است که تمام قدرت در دست اوست وبر همه چیز غلبه دارد و تصرف در آسمانها و زمین می کند بی آنکه منازعی داشته باشد.پس اگر بخواهد هر کاری را می کند و کسی را حق سؤال و جواب نیست.یعنی خدائی که تمام قدرت از آن اوست این رسول را فرستاده پس باید در برابر او سر تعظیم فرود آورید و از او پیروی نمائید.
لا اله الا هو :
دومین صفت خدائی که پیامبر را فرستاده این است که جز او معبودی نیست پس اگر خود بخواهد پیامبرش را به سوی برخی از مردم یا تمام مردم می فرستد یحیی و یمیت : و سومین صفت خداوند این است که قدرت احیا و میراندن در دست اوست یعنی خدا خود می تواند همه یا برخی را زنده به هدایت کند و یا هدایتش نکند گروهی را خوشبخت و دیگران را بدبخت سازد و اصلا مؤثری در وجود جز او نیست.البته هدایت تکوینی برای همه است ولی خدای بر بعضی منت می نهد و به خاطر اعمال خودشان آنان را ایمان افزونتر می بخشد و تقواپیشه می سازد (البته این مطلب بسیار دقیق و با اهمیتی است و ان شاء الله به تفصیل بحث خواهد شد) .
الذی یؤمن بالله :
اگر پیامبر شما را به ایمان به خدا می خواند خود او قبلا به خدا و تمام کتابهای آسمانی و رسولانش ایمان آورده.او کسی است که اگر به حکمی دستور دهد خود قبلا به آن حکم عمل می کند و اولین مؤمن است تازه بالاتر از این که بار سنگین رسالت نیز بر دوش اوست و ضمن اینکه ایمان دارد باید شرایع و احکام را برای تمام مردم بیان و تفسیر کند و دعوتش را به آنان ابلاغ نماید.
النبی الامی :
یکی از مهمترین ویژگیهای رسول الله این است که هرچند علوم اولین و آخرین را دارد ولی خود به مکتب نرفته و درس نخوانده است.این مکتب نرفته استاد تمام انسانها و معلم بشریت است.البته در برخی روایات آمده که «امی » نسبت پیامبر به ام القری است که کنایه از مکه می باشد.علی بن اسباط گوید : به امام باقر علیه السلام عرض کردم : چرا به پیامبر امی می گویند ؟ فرمود به خاطر انتسابش به مکه و این از سخن خدا گرفته شده که فرمود : لتنذر ام القری و من حولها.به هر حال ممکن است این هم علت دیگرش باشد و گرنه قطعا درس نخواندن پیامبر و آوردن قرآن و شریعت با آن عظمت بزرگترین دلیل نبوت و اعجاز اوست.
اتبعوه لعلکم تهتدون :
در اینجا هدایت دیگری مطرح است و گرنه قطعا ایمان آوردن به رسول الله و اکتفا نکردن به آن بلکه پیروی و تبعیت نمودن چنانچه در آیه آمده خود بزرگترین هدایت است.بنابراین مقصود از این هدایت این است که اگر شما به پیامبر ایمان آوردید و از او پیروی نمودید خداوند شما را پاداش نیکو می دهد و شما را به بهشت برین هدایت می کند.پس اینجا هدایت عبارت از ثواب و بهشت است.
امیدواریم در سالروز ولادت منجی اعظم بشریت رسول خدا صلی الله علیه و آله جدا از او تبعیت کنیم و احکامش را اجرا نمائیم و مانند خود رسول الله خود نخست به احکام عمل کنیم تا دیگران نیز عمل کنند نه اینکه مردم را به وحدت و خیر و فضیلت دعوت کنیم و خود از آن بیزار باشیم !!