امام علی(ع): دور اندیش کسی است که از ولخرجی کناره و از اسراف دوری کند.
[1] امام علی(ع): بیچاره اسراف کار! چه دور است از اصلاح نفس و جبران کردن کار خود.
[2] امام علی(ع): اندازه نگه داشتن معیشت به قدر نیاز، بهتر از زیاده روی کردن است.
[3] امام علی(ع): بخشش نکردن صرفه جو، بهتر از بخشیدن اسراف کار است و امساک کسی که مال خود را حفظ می کند، نیکوتر از بخشش کسی است که مالش را بر باد می دهد.
[4] امام علی(ع): هرگاه خداوند خیری را برای بنده اش بخواهد، میانه روی و خوش تدبیری را به او الهام می کند و او را از تدبیر و اسراف دور می سازد.
[5] امام علی(ع): میانه روی و اسراف نکردن، از شخصیت است.
[6] امام علی(ع): شاکرترین مردم قانع ترین آنهاست و ناسپاس ترین آنان در مقابل نعمت ها، حریص ترین آنهاست.
[7] امام علی(ع): کسی که به اندک قانع نیست، چگونه می تواند خودسازی کند.
[8] امام علی(ع): ای فرزند آدم! اگر از دنیا به قدری که تو را کفایت کند خواهی، بدان که کمترین چیز دنیا کفایتت می کند و اگر از دنیا به اندازه ای که تو را کفایت کند نخواهی، بدان که همه دنیا هم بسنده ات نخواهد کرد.
[9] امام علی(ع): میوه قناعت، میانه روی در کسب و کار است و خویشتن داری از دست درازکردن به سوی مردم.
[10] امام حسن(ع): بدان که مردانگیِ قناعت و خرسندی، بیش از جوان مردیِ بخشش است.
[11] امام زین العابدین(ع): و مرا از زیاده روی بازدار و روزی ام را از تلف شدن نگاه دار و دارایی ام را با برکت دادن به آن، افزون گردان و راه مصرف آن را در کارهای خیر به من بنمایان.
[12] امام صادق(ع): به آنچه خداوند قسمت تو کرده قانع باش و به آنچه دیگران دارند چشم مدوز و آنچه را بدان نمی رسی آرزو مکن؛ زیرا کسی که قانع باشد، سیر می شود و کسی که قانع نباشد، سیر نمی شود و بهره آخرتت را دریاب.
[13] امام صادق(ع): در آنچه بدن را سالم نگه می دارد اسراف نیست، بلکه اسراف در چیزهایی است که مال را تلف کند و به بدن زیان رساند.
[14] امام صادق(ع): کسی که به معاش اندک از سوی خدا خرسند باشد، خداوند به عمل نیک او خرسند گردد.
[15] امام رضا(ع): قناعت، سبب خویشتن داری و ارجمندی و آسوده شدن از زحمت فزون خواهی و بندگی در برابر دنیاپرستان است. راه قناعت را جز دو کس نپیماید: یا عبادت پیشه ای که خواهان خرد آخرت است یا بزرگواری که از مردمان فرومایه دوری کند.
[16] امام حسن عسکری(ع): به درستی که برای جود اندازه ای است که اگر از آن زیاده شود، اسراف است.
[17]
[9] . اصول کافی، ج 2، ح 138.
[11] . بحارالانوار، ج 78، ح 111.
[12] . صحیفه سجادیه، دعای 20.
[13] . اصول کافی، ج 8، ح 243.
[14] . بحارالانوار، ج 75، ح 303.
[15] . اصول کافی، ج 2، ح 138.
[16] . همان، ج 78، ح 349.
[17] . درة الباهره، ح 43.