گفت وگو با مددپور
قدس، 28/1/82
نویسنده در ابتدای بحث اشاره می کند که گرچه تولید فکر و اندیشه یا تفکر مؤثر و فعال در جامعه ما وجود دارد، اما لازم است که ما غایت تفکر را مورد ارزیابی قرار دهیم . امروزه بسیاری از روشن فکران به دنبال حضور در نظام جهانی و هماهنگی با آن هستند . بخشی از این تفکر جنبه تحقیقی و فعال دارد اما بخش عظیمی نیز انفعالی و بیشتر کپی و تقلیدی از تفکر جهانی است و اتفاق نوینی در عرصه فکر و تحقیق به ارمغان نمی آورد . البته عده ای نیز در جامعه ما وجود دارند که تابع غایات جهانی نیستند و خود هدف دیگری را جست وجو می کنند که همان غایت تمدن اسلامی است . این تفکر با دو گونه تفکر تقلیدی و تحقیقی مدرن، متفاوت است .
تفکری که به دنبال تمدن اسلامی است به دو بخش تحقیقی و تقلیدی تقسیم می شود . بخش تحقیقی با مشکلاتی مواجه است، زیرا کسانی که سعی می کنند در جهانی نو با رجوع به سنت های دینی و معنوی گذشته گفتمان های نوین دینی را طرح کنند، با مشکلاتی که مقلدین و غیرمحققین در برابر آنها ایجاد می کنند، مواجه هستند و متهم به بدعت گذاری می شوند، ازاین رو محققین نیز با احتیاط در این وادی قدم برمی دارند . متفکران محقق مسلمان، هم با نهی روشن فکران مدرن مواجه هستند، زیرا تفکر نو اسلامی مانعی بزرگ در برابر تفکر غربی مدرن ایجاد می کند، و هم با مقاومت برخی اثرگذاران سنتی روبه رو هستند که مانع هرگونه تحرک می شوند و با عملکرد غلط نسل جوان را دفع کرده و برای آزاداندیشی مشکل ایجاد می کنند .
نویسنده در ادامه می گوید: تولید فکر و اندیشه را باید با بازگشت به هویت دینی و تقدس وحی الاهی آغاز نمود و آن را نقطه عزیمت و جهش قرار داد تا به سوی مقصد اعلای اسلامی و دنیای نوین دینی برسیم وگرنه با کار تقلیدی غربی یا شرقی و اسلامی یا مدرن، مشکل ما حل نخواهد شد . نویسنده بنیاد تفکر را بر خودآگاهی استوار می داند و این خودآگاهی هویت انسانی و قلمرو وجودی انسان شدن را مشخص می کند; و تفکر در فضای خودآگاهی غایت خودآگاهانه شدن را مشخص می نماید; چون اصل فکر و اندیشه کورکورانه نیست، سلسله مراتبی دارد و در عالی ترین مرتبه شکل می گیرد . نویسنده در ادامه به آسیب هایی که متوجه نخبگان می شود اشاره کرده و نیز معضل عدم تولید فکر در میان جوان ها و گام برنداشتن آنها در وادی تحقیق را مورد اشاره قرار می دهد .