رابطه بی کاری با جرایم

در طرف مقابل، تنبلی و بی کاری به عنوان یک پدیده شوم، مصایب و مشکلات فراوانی را برای افراد و اجتماعات به وجود می آورد. اولین ثمره تلخ و زودرس تنبلی و بی کاری، فقر و تهیدستی است، پدیده نامیمون که از آن، به مرگ بزرگ⁽²⁰⁾ تعبیر شده و باعث می شود انسان های فقیر و درمانده، به اعمال خلافی مثل: قتل، دزدی، تجاوز، خودفروشی و بی عفتی... مبادرت نماید و با افراد خلاف کار، دوست و آشنا شده و مسیر خلاف مثل قاچاق و آدم فروشی را در پیش گیرد به امراض لاعلاج، مبتلا شده و پدیده خانمانسوز اعتیاد دامنگیرش شود، شالوده و اساس زندگیش از هم متلاشی و کانون گرم آن، به جهنم سوزان و غیر قابل تحمل تبدیل گردد و در نتیجه آثار زیان باری در حوزه های فرهنگ، اقتصاد و امنیت بر پیکر اجتماع وارد خواهد شد.
لذا در احادیث می خوانیم: «خداوند انسان تنبل و پر خواب را مبغوض و افراد بی کار را دشمن می دارد.»⁽²¹⁾ از پیامبر (ص) نیز نقل شده است: «کسی که بار خودش را به دوش دیگران می گذارد ملعون است.»⁽²²⁾ امام باقر(ع) نیز فرموده اند: «من مردی را که در کار دنیای خود تنبل باشد دوست ندارم، کسی که در کار دنیای خود تنبل باشد «با اینکه نتیجه و ثمره آن را به زودی به دست می آورد» در کار آخرتش، تنبل تر خواهد بود.»⁽²³⁾ در حدیث دیگری می خوانیم: «هنگامی که موجودات در آغاز با هم ازدواج کردند، تنبلی و ناتوانی با هم پیمان زوجیت بستند و فرزندی از آنها به نام فقر متولد شد.»⁽²⁴⁾ بنابراین سعی و تلاش در فرهنگ اسلامی، ارزش فوق العاده ای داشته و تنبلی و بی کاری به عنوان ضد ارزش معرفی شده است.
از خداوند بزرگ می خواهیم سستی و تنبلی نیروهای انسانی را از جهان اسلام برطرف نموده فقر و تهیدستی را از جوامع مسلمین دور سازد و مجد و عظمت آنان را روز افزون نماید.