ویژگی های اختلال شخصیت ضد اجتماعی

بارها و بارها در خبرها و صفحه ی حوادث روزنامه ها در مورد افرادی که صدمات بسیار شدید به دیگران وارد کرده اند و سپس آن ها را کشته اند مطالبی شنیده یا خوانده ایم. به عنوان مثال مردی که دخترهای جوان را می دزدید، آن ها را مورد تجاوز قرار می داد و سپس بدن آن ها را تکه تکه می کرد و نمونه هایی از این دست.
بسیاری از این گونه افراد به اختلال شخصیت ضد اجتماعی مبتلا هستند. این افراد دیوانگی و بدی را با هم دارند. البته باید متذکر شد همه ی شخصیت های ضد اجتماعی این گونه نیستند و اقلیت کمی از این افراد اعمال غیر اخلاقی و غیر قانونی انجام می دهند. این افراد نمی خواهند فردی معمولی باشند و سعی دارند تصویر خشنی از خود ارائه دهند و بدون این تصویر احساس می کنند فرد ضعیفی هستند که دیگران می توانند از آن ها سوء استفاده کنند. بنابراین طوری خود را نشان می دهند که دیگران آن ها را جدی بگیرند، فاصله شان را با آن ها حفظ کنند و از آن ها دور باشند. حالت های رفتاری، لباس ها و نگرش های شان به گونه ای است که تصویر خشنی را به نمایش می گذارند. این افراد معمولاً به دلیل سرقت، رفتارهای غیر اخلاقی و استفاده از مواد مخدر در مراکز پلیس پرونده دارند.
این شخصیت ها، کسی را نداشته اند که برای آن ها یک الگوی اخلاقی باشد و به همین دلیل فاقد وجدان و خودآگاهی هستند و از صدمه زدن به دیگران احساس شرم و ندامت نمی کنند، آنان به خود می گویند: « هرکس به من بدی کرده اصلاً احساس گناه نداشته است چرا من باید از کارهایم احساس گناه کنم». گرچه این جمله می تواند تا حدی درست باشد اما شخصیت ضد اجتماعی همه ی کارهایش را با این جمله توجیه می کند.
به جای کسب اصول اخلاقی معمولاً عقاید مذهبی را به تمسخر می گیرند، بدون مهارهای اخلاقی درونی، خود را فردی آزاد می دانند که هر کاری را بخواهند در هر وضعیتی انجام می دهند. این افراد به صورت درونی نمی توانند رفتارهای خود را مهار کنند و تنها چیزی که مانع خلاف کردن آن می شود، حضور پلیس و تهدید به تنبیه شدن است. این افراد بسیار فریبکارند و برای این که از دست قانون و قربانی های شان فرار کنند و به رفتارهای خلاف خود ادامه دهند، از نام های مستعار استفاده می کنند. به هیچ طریقی نمی توان آن ها را از مشکلاتی که برای دیگران فراهم می کنند آگاه کرد. معمولآً شغلی ندارند و با فعالیت های غیر قانونی سریعاً پول و منفعت کسب می کنند. ویژگی اصلی این افراد، نادیده گرفتن حقوق دیگران است و برای شان دلبستگی، هم دلی و صمیمیت معنا ندارد. بسایر خودخواه و در عشق ورزیدن ناتوان هستند. ریاکاری، فقدان نگرانی در مورد اعمال شان، فقدان هیجان های مناسب نسبت به دیگران نیز از ویژگی های مهم این افراد است.

ملاک های تشخیص اختلال شخصیت ضد اجتماعی کدام اند؟

بی احترامی و نادیده گرفتن حقوق دیگران در همه ی موقعیت ها از ملاک های تشخیص اختلال شخصیت ضد اجتماعی هستند، اگر از 15 سالگی شروع شده باشند. این الگو با سه مورد زیر یا بیش تر نشان داده می شود.

1- عدم هم نوایی با هنجارهای اجتماعی و رفتارهای قانونی ( فرد رفتارهایی انجام می دهد که زمینه ی بازداشت او را فراهم می کند).
2- فریبکاری ( مانند دروغ گفتن های مکرر، استفاده از نام های مستعار یا کلاهبرداری از دیگران برای کسب منفعت شخصی).
3- تکانشگری، یا شکست در برنامه ریزی.
4- تحریک پذیری، پرخاشگری و درگیر شدن در نزاع های مکرر.
5- بی توجهی به امنیت خود و دیگران.
6- بی مسئولیتی به معنی ناتوانی در حفظ شغل و بی توجهی به تعهدات مالی.
7- عدم ندامت و پشیمانی، به صورت بی تفاوتی نسبت به رفتار آزاردهنده یا ریکارانه و توجیه آن.

منبع مقاله :
گلشنی، فاطمه؛ (1389)، اختلالات شخصیت (مشکل از ماست یا دیگران)، تهران: نشر قطره، چاپ اول