با تایید پیشوایان دینی، نوروز ایرانی، به رسمی ایرانی اسلامی تبدیل شد. سنّت های نیک گذشته با آموزه های دینی، قرین گشت و آموزه های نو، به زیبایی و غنای بیشتر آن یاری رساند.
یکی از سنّت های نیکو که در گذشته و امروز، در اقوام مختلف ایرانی مرسوم بوده و هست، حضور قرآن کریم در آیین های نوروزی است و اینک چند نمونه از این دست:
1 . قرآنِ سفره هفت سین: یکی از جلوه های زیبای حضور قرآن در ایین های نوروزی، گذاشتن قرآن، روی سفره هفت سین است. در این رسم که می توان گفت: کم ترین گونه ارتباط با قرآن در این ایام است، قرآن را روی سفره هفت سینِ ویژه تحویل سال نو قرار می دهند. البته لازم به گفتن است که روی سفره هفت سین، فقط چیزهایی مانند سیب، سمنو، سنجد و... را که حرف سین در ابتدای آن است، نمی گذراند؛ بلکه از چیزهای دیگری که از آن، امید رحمت و برکت دارند نیز استفاده می کنند. در «فرهنگ عامیانه» هدایت آمده است: «چیزهایی که در سفره هفت سین می گذارند، از این قرار است: قرآن، نان، آب و...».
2 . قرائت قرآن در هنگام تحویل سال: عدّه ای از متدینان، در دقایق پایانی سال و پیش از آغاز سال جدید، قرآن کریم را در دست می گیرند و در کنار سفره هفت سین، ایاتی از قرآن را تلاوت می کنند. از این طریق، پایان سال و هنگام تحویل سال و دقایق نخستین سال جدید را با قرآن و در کنار قرآن هستند و سال نو را با قرائت قرآن آغاز می کنند و از این راه، برای زندگی خود، برکت و معنویت را فراهم می آورند.
3 . ورود به منزل با قرآن: رسمی است که در آغازین لحظه های ورود به سال جدید خورشیدی، انجام می شود. در این رسم و اعتقاد دیرین که در برخی از مناطق ایران رایج است ، ورود نخستین فرد به فضای خانه، در اوّلین روز سال و پس از تحویل سال را بسیار با اهمّیت می دانند و آن را مدار برکت و خوش آمد در طول سال می دانند. در این رسم، از فردی از اعضای خانواده یا شخص دیگری که خوش قدم، پاک و درستکار است، خواسته می شود تا نخستین واردشونده به فضای خانه باشد. پس از انتخاب و قرار قبلی، این فرد، با یک جلد قرآن، برای رحمت و برکت، سبزه، به نشانه بهار و سرسبزی و طراوت، آب، به نیت روشنایی و پاکی و اینه، برای راست نمایی و زلالی، در حالی که با پای راست وارد خانه می شود، جمله بسم الله الرّحمن الرّحیم را بر زبان می آورد و مقداری آب بر جای پای خود یا چهارگوشه اتاق یا حیات می ریزد.
4 . پول عیدی لای قرآن: در روز عید، جنب و جوش و شادی بچّه ها، از بقیه بیشتر است و یکی از دلایل آن هم عیدی گرفتن از بزرگ ترهاست. در ایام عید نوروز، بزرگ ترهای فامیل، به کوچک ترها عیدی می دهند. این عیدی که معمولاً اسکناس های نو است، شور و شادی بیشتری را برای آنها ایجاد می کند.
بعضی از بزرگ ترهای متدین، این پول ها را لای قرآن خود می گذارند و هنگام عیدی دادن، قرآن را گشوده و پول را از لای قرآن بیرون می آورند و به بچّه ها می دهند. این کار برای آموزش ایجاد ارتباط بهتر و بیشتر با قرآن کریم است و از این راه برای پول های عیدی، تبرّکجویی می کنند.
