معمولا در روابط، نوع رابطه از لحاظ خصوصی بودن یا داشتن یک رابطه دوستی، با همدیگر متفاوت است. برخی از عوامل در خدشه‌دارکردن بعضی روابط خیلی تاثیرگذارند؛ در حالی که همان عوامل ممکن است در روابط دیگر تاثیر چندانی نداشته باشند؛ به عنوان نمونه، سوءظن ممکن است در یک رابطه خانوادگی تاثیرگذار باشد ولی در یک رابطه دوستانه پایدار نیست. بعضی از فاکتورها نیز ممکن است هر رابطه‌ای را تخریب کنند؛ مانند لحن کلام ناخوشایند. افرادی که لحن کلام خوبی ندارند، هم رابطه دوستی و اجتماعی خود را خراب میکنند و هم رابطه عاطفی و خانوادگی‌شان را. با توجه به مقدمه فوق، در اینجا به چند فاکتور مهم که سبب خراب شدن یک رابطه می‌شوند، اشاره می‌کنم:
• معامله‌گری یا انتقام‌جویی در روابط:
افرادی که سعی میکنند در ارتباطات خود معامله کنند، رابطه‌شان را خراب میکنند. این افراد همیشه به این موضوع می‌اندیشند که چون فلانی این کار را انجام داده یا نداده است من نیز آن را تلافی می‌کنم و آن را انجام می‌دهم یا نمی‌دهم. داشتن چنین حسی ممکن است سبب قطع ارتباط طرفین شود.
• تکبر و فخرفروشی:
بعضی‌ها در روش‌های ارتباطی خود سعی میکنند نوعی فخرفروشی یا تکبرورزی نسبت به طرف مقابل داشته باشند. معمولا این افراد به دلیل داشته‌هایشان که ممکن است مادی، تحصیلات یا تیپ و قیافه باشد، به خود می‌بالند و خود را برتر می‌دانند. این برتری‌جویی سبب می‌شود طرف مقابل، انگیزه‌ای برای ادامه دوستی نداشته باشد.
• عدم درک تفاوت‌های فردی:
افرادی که نمی‌توانند تفاوت‌های فردی را در یک ارتباط بپذیرند با رفتار خود سبب قطع ارتباط می‌شوند. این افراد حاضر نیستند مشکلات احتمالی را که برای طرف مقابلشان به وجود می‌آید، درک کنند. از طرفی این گروه از آدم‌ها دوست دارند همان‌طور که خودشان، خودشان را می‌بینند؛ دیگران نیز همان درک را نسبت به آنها داشته باشند و در غیر این صورت، رابطه‌شان را به هم می‌زنند.
• سعی در تغییر دادن دیگران:
گاهی در یک رابطه، افراد می‌کوشند طرف مقابل را آنطور که خود می‌خواهند، تغییر دهند. این موضوع در روابط زناشویی بیشتر دیده می‌شود و سبب می‌شود که فرد مقابل بخواهد ارتباطش را قطع کند زیرا تمایلی به تغییر و اصلاح آن هم از طرف مقابل ندارد.
• ناکامی‌های پیشین:
افرادی که در زندگی‌شان به طریقی یک ناکامی خاص را تجربه کرده‌اند که به شکل‌گیری عقده‌های روانی منجر شده است، در بزرگسالی و به خصوص در زندگی مشترک کاملا بر محور خود می‌چرخند و عقده‌هایشان را پوشش می‌دهند. این کار ممکن است به نابودی زندگی و رابطه زناشویی افراد بینجامد؛ زیرا این افراد هیچگاه در ایجاد یک ارتباط سالم نمی‌کوشند و دایم در حال تامین نیازهای گذشته خودشان هستند.
• عوامل مربوط به شکل‌گیری ارتباط:
برخی از افراد در ارتباطات اجتماعی و دوست‌یابی یا همسر یابی دقت مناسبی نمی‌کنند. در نتیجه، بعد از مدتی که نسبت به این موضوع آگاهی پیدا میکنند و به انتخاب غلط و نامناسب خود پی می‌برند سعی در قطع ارتباط‌شان میکنند.
• دخالت دوستان و آشنایان:
افرادی که ویژگی‌های شخصیتی تاثیرپذیر دارند، اگر در یک ارتباط نتوانند خود را حفظ کرده و از دیگران تاثیر بگیرند، پیام‌های دریافتی آنان می‌تواند در قطع ارتباط‌شان موثر باشد. زیرا معمولا در افراد تاثیرپذیر هر عامل و محرکی به هر میزانی که باشد تاثیرگذار است. بنابراین می‌تواند در انتخاب و ارتباط او با دیگران تاثیر گذاشته و ممکن است احیانا به قطع رابطه منجر شود.
• تحقیر و سرکوفت:
سرکوفت یکی دیگر از عومل قطع رابطه، به خصوص در زوجین و در درون خانواده (مثل رابطه والدین با فرزندان) است. گفتن جملات تحقیر‌آمیز به راحتی می‌تواند به قطع ارتباط منجر شود. معمولا سرکوب جنبه‌های منفی زیادی دارد زیرا لحن کلام شما بسیار بد است و ارزش‌های طرف مقابل را در نظر نمی‌گیرد و این برای یک ارتباط سالم، مانند یک سم مهلک است.
منبع:www.salamat.com
/ن
