حمام نوبر تبریز یکی از باشکوه‌ترین معماری‌های ایرانی بر جای مانده از اواسط دوران قاجار است که با مساحتی حدود 700 متر مربع، در محل تقاطع دو خیابان اصلی و معروف شهر تبریز (امام خمینی و تربیت) واقع شده است. این حمام حدود 140 سال پیش توسط معماری به نام بالاکاظم از اهالی قره آغاج ساخته شد و با توسعه شهر تبریز و تخریب دروازه قدیمی، در مرکز شهر قرار گرفت. در نقشه شهر تبریز که پیش از سال 1243 هجری قمری تهیه شده، این حمام در نزدیکی دروازه نوبر مشخص شده و در نقشه دارالسلطنه تبریز که متعلق به سال 1297 هجری قمری می‌باشد، این بنا با نام «حمام وزیر» دیده می‌شود.
حمام قدیمی نوبر در سال 1378، از سوی سازمان میراث فرهنگی در فهرست آثار ملی به ثبت رسید و در قالب طرح پردیسان، با تغییر کاربری با همان الگوی قدیمی و بدون دخل و تصرف در فضاهای معماری، به سفره‌خانه و چایخانه سنتی تبدیل شد. در راستای بهره‌برداری بهینه از تمام فضاهای حمام، فضاهای سربینه و گرمخانه به سفره‌خانه، فضای پشت بام به چایخانه و اجرای مراسم پرده‌خوانی و نقالی اختصاص دارد.
