بیماری کاهش ایمنی شدید (Acute immuno deficiency Disease) ، یک بیماری ویروسی است که در هنگام دریافت خون آلوده و یا برقراری ارتباط بسیار نزدیک (مثل مادر باردار به نوزاد ویا از طریق رابطه جنسی) به فرد منتقل می شود، بنابراین نسبت بالایی از این افراد را ممکن است کودکان تشکیل دهند و بسیاری از این افراد کاملا بی گناه آلوده شده اند.
علت اصلی مرگ در بیماران ، ابتلا به عفونت هایی است که به دنبال ضعف ایمنی (ناشی از ایدز) در آنها ایجاد شده و بدون درمان مناسب، فرد را به سوی مرگ سوق می دهند.
بسیاری از بیماران مبتلا به ایدز در واقع به دلیل اینکه به طور جنبی به سوءتغذیه پروتئین- انرژی نیز مبتلا می شوند، می میرند.
علاوه بر سوء تغذیه ناشی از کمبود پروتئین - انرژی، کمبود سایر مواد مغذی از جمله ویتامین ها، عناصر کمیاب، اسیدهای آمینه ضروری و اسیدهای چرب چند غیراشباعی نیز موجب افزایش حساسیت مبتلایان به ایدز به بیماری های عفونی می گردد. گاه داروهای مصرفی مبتلایان به ایدز نیز موجب از دست رفتن برخی مواد مغذی از بدن فرد مبتلا می شوند.
در واقع متابولیسم مبتلایان به ایدز دچار مشکل می شود، به گونه ای که انرژی بیشتری مصرف می کنند، چربی بدن آنها زودتر از بین می رود و از دست دهی پروتئین نیز در این افراد بیشتر است که به آن سندرم از رشد ماندگی (wasting) هم گفته می شود.
رعایت تغذیه مناسب برای جلوگیری از سوءتغذیه، و تلاش برای بازتوانی و جبران سوء تغذیه در مراحلی از بیماری که فرد به سوءتغذیه و عواقب آن گرفتار شده، به ارتقای سلامت و طولانی شدن عمر او کمک شایان خواهد کرد.
نوتوانی تغذیه ای در مبتلایان به ایدز نقش مهمی دارد. بدین منظور که می توان در منزل، به افراد بیمار از طریق لوله معدی غذا رساند که این امر موجب کاهش شدت و کاهش پیشرفت سوءتغذیه می شود. برخی مطالعات نشان داده اند که دادن مکمل های تغذیه ای از جمله کالری کافی و اسیدهای چرب امگا - 3 موجب کاهش شدت سوء تغدیه و همچنین کاهش پیشرفت آن می گردد. در کل باید توجه داشت که تمام نیازهای غذایی افراد عادی برای بیماران ایدزی فراهم شود و مقداری هم به آن افزود تا جوابگوی نیاز افزایش یافته آنها باشد. اگر وضعیت تغذیه این افراد در شرایط مناسبی نگه داشته شود، احتمال بیماری ها و عفونت ها نیز کمتر خواهد شد.
منبع:نشریه دنیای تغذیه - ش100