نظریه استمرار پیری که همراه با مثال توضیح داده شده است

....................
وقتی مفهوم پیری به دیدگاه اجتماعی و روانی نزدیک می شود، سه نظریه روانشناسی اجتماعی پدیدار می شود. از این تعداد، نظریه استمرار همراه با مثال های مناسب توضیح داده می شود.
پیر شدن به معنای از دست دادن جوانی نیست، بلکه مرحله جدیدی از فرصت و قدرت می باشد.
نظریه های مبتنی بر پیر شدن، در مرکز تلاشی اساسی برای درک بهتر تأثیرات روانی، اجتماعی و فیزیکی که در طول فرایند پیری رخ می دهند، قرار دارند. درک بهتر و دانش از این فرایند به توسعه روش های مختلفی منجر می گردد که به وسیله آن، تجربه این فرآیند می تواند موجب بهبود و ارتقاء گردد. بر اساس این شیوه های متنوع، نظریه های مختلف بیولوژیکی، فیزیکی، و روانشناسی در باره پیری، ارائه شده است.
در اینجا، ما بر روی جنبه روانی اجتماعی پیری و به خصوص بر روی نظریه استمرار تمرکز می کنیم. سایر نظریه ها در این جنبه، نظریه فعالیت و نظریه جدا سازی می باشند. نظریه جدا سازی نشان می دهد، همان طور که سن مردم افزایش پیدا می کند، آن ها حس مرگ قریب الوقوع را دریافت می کنند، و این حس موجب می شود آن ها از جامعه فاصله بگیرند و خودشان را از جامعه جدا کنند. این مسئله با هدف اجازه دادن گروه های اجتماعی از شهروندان مسن تر به عادت دادن آن ها به غیبت غیر قابل اجتناب، رخ می دهد. در مقابل این مسئله، نظریه فعالیت نشان می دهد که، دخالت داشتن در امور جسمی و ذهنی، شادی و رضایت روانی افراد مسن تر را افزایش می دهد و به آن ها اجازه می دهد تا به آسانی این ایده که مرگ اجتناب ناپذیر است، را بپذیرند. تعامل اجتماعی نیز برای افزایش طول عمر، مؤثر می باشد.
از سوی دیگر، نظریه سوم که نظریه استمرار می باشد، نشان می دهد که، اکثر بزرگسالان مسن، همان گونه که طی سال های جوانی خود عمل می کردند، به حفظ فعالیت ها، رفتار، شخصیت و روابط اجتماعی تمایل دارند. این نظریه در زیر توضیح داده شده است.

نظریه استمرار پیری

❍ این نظریه برای اولین بار در سال 1971 توسط رابرت آتچلی از طریق مقاله اش با عنوان بازنشستگی و مشارکت در اوقات فراغت، استمرار یا بحران؟ در مجله The Gerontologist منتشر شد. او بعدها یک مقاله دیگر با عنوان، نظریه استمرار از پیری طبیعی را در همان مجله منتشر ساخت، جایی که پیشرفت نظریه ارائه شده قبلی اش را تحقق می-بخشید.
وی تئوری اش را توضیح داد تا این که طیف گسترده ای از مفهوم داخلی و خارجی مربوط به افزایش سن افراد را پوشش دهد. این نظریه در کتاب وی با عنوان استمرار و سازگاری در پیری: تجارب مثبت را ایجاد کنید، توسط او بیش تر تقویت و اصلاح شده است.
❍ این فرض اساسی که، همان طور که سن یک بزرگسال افزایش می یابد و به یک شهروند سالخورده در جامعه تبدیل می شود، به حفظ ذهنیت منحصر به فرد، رفتار و فعالیت های اجتماعی و فیزیکی تمایل پیدا می کند، درست مانند زمانی است که وی در گذشته جوان تر بوده و چنین رفتاری را داشته است. این نظریه از آن جا که به جای مطرح کردن یک گروه گسترده، به مطرح کردن تک تک آن ها می پردازد، به عنوان یک نظریه در سطح خُرد، مطرح شده است. از لحاظ عملکرد، از آن جا که این نظریه می کوشد تا حالت تعادلی بین فرد و جامعه ایجاد کند، این گونه تلقی می شود که دارای ماهیتی سازنده می باشد.
❍ این نظریه یک چارچوب اساسی را فراهم می کند تا بتواند به این مسئله پی ببرد که چگونه شهروندان مسن تر، توانایی های ذاتی، مهارت ها، و تجربیات کسب شده خود را به کار می گیرند، تا تغییراتی را که به موجب پیری دستخوش آن می شوند، را تطبیق دهند و تنظیم کنند. این کار برای منتقل کردن کار یک فرد بزرگسال به یک فرد بالغ بازنشسته، استفاده می شود. این کار به مردم اجازه می دهد تا بتوانند براساس یک بنیان با ثبات، از تصمیم هایی که در گذشته می-گرفتند و خصوصیات رفتاری که داشتند، در باره آینده خود تصمیم گیری کنند.
همان گونه که قبلا ذکر شد، این نظریه با احترام به پیری، به ماهیت داخلی و خارجی استمرار نیز می پردازد. این نظریه ادعا می کند که همراه با استمرار فعالیت های اجتماعی، رفتار و روابط اجتماعی، استمرار داخلی ایده ها، تجارب، مهارت ها و غیره، و استمرار خارجی فعالیت ها، نقش های اجتماعی، روابط اجتماعی، شیوه زندگی و غیره، حفظ می شوند. این ها جنبه هایی را که توسط شهروندان مسن تر به منظور انطباق با محیط و تغییرات جدید استفاده می شوند را حفظ می کنند و سرانجام آن را می پذیرند.

❍ به عنوان مثال:

• یک جوان برون گرا که تمایل دارد در سال های بعدی که پیش رو دارد، برون گرا باقی بماند، به موجب آن به رویه ی اجتماعی بودن و در بین جامعه بودن خود ادامه می دهد.
• به طور مشابه، یک فرد درون گرا و کناره گیر، به احتمال زیاد در سنین پیری، یک شخص منزوی خواهد بود.
• به طور مشابه، علیرغم افزایش سن افراد، صفات دیگر مانند فعالیت فیزیکی، اشتیاق به خواندن و امثال آن، در افراد باقی خواهد ماند.
با این حال، از آن جا که تأثیرات بیولوژیکی و فیزیکی پیری مانند تخریب فیزیکی، از دست دادن استقامت، و پیشرفت بیماری ها و اختلالات نادیده گرفته می شوند، این نظریه با انتقاد قابل توجهی روبرو شده است. همچنین این تفاوت در منابع مالی به عنوان پیامد پیری و موقعیت اجتماعی به حساب آورده نمی شود. به علاوه، این نظریه، نژاد، قومیت، شیوه زندگی، و جنسیت را جهت بررسی، مد نظر قرار نمی‌دهد.