وقتی طبیعت غمگین می شود

تاریخ خبر : 1392/12/27 – تهران – ایرنا – نوروز و بهار کم کم از راه می رسد و طبیعت رخت و جامه نو می پوشد و به محیط نشاط و شادابی می بخشد اما همین طبیعت گویی نگران پژمردگی زودرس است.

طبیعت حالا زودتر از انسان ها به استقبال بهار می رود اما این طراوت و شادی دیری نمی پایید که با ورود گردشگران به پژمردگی تبدیل می شود.

نوروز هر چند برای انسان ها روز شادی و نو شدن است اما گویی برای طبیعت این طور نیست. طبیعت در نخستین روزهای بهار بیش از هر زمان دیگر به مراقبت احتیاج دارد ولی بیش از هر زمان دیگر مورد تهدید و تخریب است. با این وضعیت معلوم نیست طبیعت برای نوروز به شادی بنشیند یا زانوی غم بغل کند.

نوروز با فرارسیدن بهار متولد می شود؛ همزمانی نوروز و بهار هر چند میمون و مبارک است اما گمان می رود برای طبیعت روزهای خوبی در پیش نیست.

بهار و بیشترین تخریب طبیعت

بیشترین تخریب و نابودی طبیعت در این فصل صورت می گیرد. زباله ها در طبیعت رها می شود و محیط زیست بیش از هر زمان دیگر مورد بی مهری قرار می گیرد.

بدون طبیعت زندگی محال است و طبیعت در همه ابعاد زندگی انسان دیده می شود. انسان از طبیعت همه نوع برداشت مانند آب، میوه و سایر محصولات خوردنی و غیر خوردنی را دریافت می کند.

اما استفاده و بهره برداری انسان از طبیعت به همینجا ختم نمی شود بلکه طبیعت آرامش و نشاط و شادابی او را نیز فراهم می کند. پس طبیعت در دو حالت جسمی و روحی برای انسان مفید است.

غفلت از طبیعت

طبیعت در فصل بهار بیش از هر زمان دیگر نیاز به مراقبت دارد زیرا در این فصل گل ها و درختان شکوفه می دهد و بسیار نحیف و آسیب پذیر نشان می دهند.

در این فصل مردم تمایل بیشتری به حضور در محیط های طبیعی پیدا می کنند و همین حضور که معمولا در برخی موارد با غفلت هم همراه است آسیب هایی به محیط زیست وارد می شود.

انسان زندگی خود را از طبیعت می گیرد و وقتی با دست خود به تخریب آن می پردازد در حقیقت حیات خود را به نابودی می کشاند.

انسان پیش از زندگی در شهرها، در طبیعت می زیسته است.دگرگونی از ویژگی های طبیعت است. ایرانی ها به طبیعت بکر علاقه زیادی دارند، در همین راستا در ایران یک روز را به نام روز طبیعت (سیزده به در)نام گذاری شد و در آن روز به طبیعت گردی می پردازند.

تخریب طبیعت در روز طبیعت

مردم ایران در روز طبیعت براساس یک رسم دیرینه به دشت و طبیعت می روند تا در کنار طبیعت به آرامش و شادابی برسند اما در همین روز که به روز آشتی انسان با طبیعت معروف است بسیاری از مناطق سرسبز کشور تخریب شده و خسارات زیادی به محیط زیست وارد می شود.

نابودی طبیعت و محیط زیست در حالی بوقوع می پیوندد که زندگی انسان در ارتباط مستقیم با این نعمت خدادادی است. طبیعت گردی فواید زیادی برای روح و روان انسان دارد و از گونه های گردشگری است.

تخریب محیط زیست و طبیعت درحقیقت نابودی ثروت های ملی و مردمی است که در ادیان و رسوم ملل مختلف مورد نکوهش قرار گرفته است.

تخریب طبیعت فارغ از خسارات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی که به همراه دارد آسیب های جدی و جبران ناپذیری به زمین وارد می کند که گرم شدن کره زمین یکی از این خسارات است.

از بین رفتن بخشی از جنگل های خزر که از کهن ترین جنگل های جهان محسوب می شود و نیز از بین رفتن نسل شیر ایرانی در طبیعت ایران 2 نمونه از تخریب های 30ساله اخیر است.

در عرصه بین المللی هم نمونه های بی شماری از تخریب محیط زیست را می توان نام برد؛ ازجمله اخطار جیمز هنسن، رئیس سابق هواشناسی ناسا مبنی براینکه گرمایش جهانی منشا انسانی دارد. این اخطاری است که اولین بار 20 سال پیش و برای بار دوم در سال میلادی جاری آن را درمجلس آمریکا مطرح کرد.

طبیعت و محیط زیست فقط متعلق به نسل حاضر نیست بلکه همه نسل های آینده باید اینجا زندگی کنند پس همانطور که نسل های آینده آن را سالم به ما تحویل دادند ما هم باید آن بدون تخریب و دست اندازی تحویل آیندگان دهیم.

بنظر می رسد همه ما به محیط زیست و طبیعت علاقه مندیم اما برخی موارد نسبت به نگهداری و حفاظت از آن با غفلت روبرو می شویم.

حفاظت از محیط زیست و طبیعت باید به باور تبدیل شود و در این صورت است که می توان به حفظ محیط زیست و طبیعت امیدوار شد.

مهربانی با طبیعت

نسرین صالحی کارشناس طبیعت گردی روز سه شنبه درگفت و گو با خبرنگار ایرنا گفت: طبیعت یک گنجینه و میراث گذشتگان است که به ما رسیده و ما باید این امانت و میراث را سالم به آیندگان تحویل دهیم.

وی افزود: طبیعت سرزندگی و شادابی برای انسان به ارمغان می آورد و چنانچه آن را تخریب کنیم در واقع خود را به نابودی نزدیک تر کرده ایم.

صالحی تصریح کرد باید از طبیعت لذت و بهره ببریم و پس از ورود به طبیعت سعی کنیم آن را تخریب نکنیم و اثر منفی از خود در آن برجای نگذاریم.

این کارشناس گفت: وقتی به ساحل و جنگل می رویم نباید در آنجا زباله برجای بگذاریم و این مکان ها را مانند زمان ورود ما که خالی از زباله و اشغال بوده تحویل دهیم.

وی افزود: چنانچه در این مکان ها نقض و اشکالی ببینیم باید آن را رفع کنیم و اکنون بسیاری از مسافران وگردشگران این کار را انجام می دهند و محیط زندگی خود و همچنین سواحل و جنگل ها را حفظ و پاکیزه نگه می دارند.

صالحی تصریح کرد باید با طبیعت مهربان و ملایم تر رفتار کنیم زیرا اگر طبیعت نداشته باشیم ما هم با مشکلات زیادی روبرو خواهیم شد.

وی گفت: هر مشکلی که ما برای طبیعت بوجود آوریم عوارض منفی آن به ما بر می گردد مثلا چنانچه دریاها خشک شود پدیده زیر گردها حادث می شود که اثراث منفی در سلامتی مردم بوجود خواهد آورد.

این کارشناس درباره وظیفه مسئولان در حفاظت از محیط زیست گفت: مسئولان باید نسبت به طبیعت و حفظ آن تلاش بیشتری کنند و مثلا از قطع درختان و تخریب محیط زیست جلوگیری کنند.

وی گفت: بسیاری از تخریب ها و ناپاکی محیط زیست بخاطر نداشتن آموزش است زیرا بسیاری از مسافران و گردشگران نمی دانند که مثلا رها کردن زباله در جنگل ها و محیط زیست چه آثار منفی در این مکان ها ایجاد می کند.

صالحی تصریح کرد اگر مردم بدانند که این زباله ها چه آثار منفی در محیط زیست برجای می گذارد هرگز به چنین اقداماتی دست نمی زنند و در حفظ و نگهداری محیط زیست بیشتر تلاش خواهند کرد.

آموزش محیط زیست در کتابهای درسی

یکی از راههای ایجاد باور آموزش است که می توان این مباحثات را در کتابهای درسی دوره های ابتدایی و متوسطه مورد توجه قرار داد.

حفظ طبیعت و محیط زیست چنانچه از دوره کودکی در افراد شکل گیرد بندرت در دوره های بزرگسالی از خاطره ها می رود و در این صورت می توان از تخریب محیط زیست جلوگیری کرد.

از دیدگاه روان شناسی اجتماعی، یکی از مهمترین علل مشکلات زیست محیطی عدم همخوانی و هماهنگی بین ارزش های افراد ، سازمان ها و نهادها در رابطه با محیط زیست و رفتارهای واقعی آنها نسبت به محیط است.

بنابراین، اگر مردم و سازمان ها رفتارشان را تغییر دهند تا با ارزش هایشان هماهنگ تر شود، بسیاری از مشکلات زیست محیطی کاهش پیدا خواهد کرد. ولی تغییر کار سختی است و در بسیاری از موارد انگیزه کافی برای ایجاد آن نیز وجود ندارد.