تاریخ خبر : 1393/02/09 – خبرگزاری میراث فرهنگی – گروه میراث فرهنگی – آغاز ماجرای کاخ شمس به سال ها پیش برمی‌گردد، این کاخ که در مهرشهر کرج واقع شده در سال 86 توسط بنیاد مستضعفان به یک ارگان به مبلغ 70 میلیارد ریال فروخته شد و چند ماه پیش این ارگان تصمیم گرفت تا در فضاهای اطراف آن 7 هزار واحد مسکونی بسازد. این اقدام اعتراض بسیاری از دوستداران میراث فرهنگی را برانگیخت و مسئولان مربوطه در این زمینه پیگیری کردند. آخرین خبر حاکی از آن است که کاخ مروارید با حکم دادستان عمومی و انقلاب کرج به اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان البرز واگذار می‌شود.
این در حالی است که پیمان حاج محمود عطار در گفت و گو با chn عنوان می‌کند: «هرچند این اقدام دادستان کرج در خور ستایش و تقدیر است و حکایت از حس تعصب ملی و فرهنگی این مقام قضایی دارد اما نکته ای که باید در این راستا به آن توجه کرد، این است که ضمانت اجرای دستور دادستان برای جلوگیری از تخریب این بنای تاریخی و میراث فرهنگی تا چه حد است؟ به نظر می‌رسد، چنانچه مالک اراضی یادشده یعنی بنیاد مستضعفان و خریدار یا پیمانکار احتمالی پروژه ساخت و ساز بخواهد در برابر این دستور دادستان کرج مقاومت کند، ممکن است توفق حاصل کند. اکنون که شجاعت و تعصب و جسارت یک مقام قضایی موجب حفظ و پاسداری از یک اثر تاریخی شده است جای دارد نهادهای مسئول به ویژه سازمان میراث فرهنگی از طرق قانونی نسبت به تملک زمین این بنای فرهنگی و مرمت و بازسازی آن برای نسل های آینده اقدام عاجل کند.همچنین رسانه های گروهی در راستای حفظ این بنای تاریخی اطلاع رسانی لازم را انجام داده و پیگیری های مربوطه را با مسئولان زیر ربط انجام دهند.»
به گفته او، طبق قانون اراضی و املاکی که مورد نیاز دولت و نهادهای دولتی و حکومتی است که برای طرح های عمرانی خدماتی نظامی آموزشی و غیره به آن اراضی و املاک نیازمند هستند، در درجه اول باید نیاز به اجرای طرح مصوبه دولتی به طریق قانونی به مالک زمین مورد طرح ابلاغ شود و نسبت به ارزیابی و قیمت گذاری ملک از طریق کارشناس رسمی دادگستری اقدام و بودجه لازم برای خریداری و تملک زمین مورد طرح تخصیص داده شود.
این وکیل پایه یک دادگستری ادامه می‌دهد:« در مرحله دوم از مالک دعوت شود، در ازای دریافت ارزش ریالی روز ملک نسبت به انتقال سند ملک خود مجری طرح دولتی اقدام کند و در صورت خودداری مالک سازمان مجری می تواند با واریز ارزش ریالی ملک به صندوق امانی دولت از طریق سازمان ثبت اسناد سند مالکیت ملک را به نام خود منتقل کند. متاسفانه هیچ یک از مراحل لازم و الجرا قانونی فوق در خصوص اراضی و زمین هایی که بناهای فرهنگی یا تاریخی در آن زمین ها وجود دارد، صورت نگرفته است و مالک ملک سال ها بلاتکلیف رها شده و ناگزیر است از طریق توسل به مراجع قضایی یا اقدامات دیگر اقدام به ابطال ادعای سازمان میراث فرهنگی بر بنای تاریخی کرده و پس از آن با دریافت پروانه ساختمان از شهرداری به تخریب بنای تاریخی و ساخت اماکن تجاری یا مسکونی در زمین آن اقدام کند.»
حاج محمود عطار می‌گوید:« کاری که ما شاهد هستیم به کرات به وقوع پیوسته است به عنوان نمونه ساختمان هتل پرچم در مصطفی خمینی بالاتر بهارستان تقاطع فخرآباد که بنا بر نظارت کارشناسان نخستین هتل در منطقه خاورمیانه بوده است با قدمت چند صدساله به جهت بی کفایتی و سهل انگاری سازمان میراث فرهنگی و شهرداری تهران و نیز اتخاذ سیاست درآمدزایی شهرداری از سوی مالک پروانه ساخت دریافت کرد و بعد از تخریب این بنای زیبای تاریخی که در بر گیرنده شاهکار معماری ایرانی و هویت فرهنگی و قدمت صنعت گردشگری در ایران بوده است با همیاری شهرداری تهران تخریب و یک پاساژ بسیار مجلل و بزرگ جایگزین آن شد.»
او در ادامه تخریب شدن ساختمان هتل پرچم می گوید: «اگر سازمان میراث فرهنگی برابر اختیارات قانونی پیش گفته در بالا در زمان مقرر با تخصیص بودجه اقدام به پرداخت ارزش ملک به مالک این بنای تاریخی و انتقال سند آن به نام سازمان کرده بود، نسل امروز و آینده این کشور و دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی می توانستند بهره برداری سودمندی از وجود این اثر تاریخی و معماری بکنند. متاسفانه هر روز از طریق رسانه های گروهی آگاهی پیدا می کنیم که در اقصی نقاط کشور ابنیه تاریخی و میراث فرهنگی به سرعت در حال تخریب جزیی یا کلی و انهدام و نابودی هستند.همچین شاهد تشکیل پرونده های متعدد قضایی در دادگاه های عمومی و شعب دیوان عدالت اداری از سوی مالکین به طرفیت سازمان میراث فرهنگی و گردشگری هستیم که ناشی از سهل انگاری و ناشی گری سازمان در انجام به موقع وظایف محوله قانونی اش است.
او در پاسخ به این سوال که سازمان میراث فرهنگی معمولا به دلیل نداشتن اعتبارات از خرید بناهای تاریخی شانه خالی می‌کند، می‌گوید:« اگر چه من تخصص لازم در حوزه میراث فرهنگی را ندارم ولی ضرب المثلی معروف است که می گوید اگر ما نخوردیم نون و گندم دیدیم دست مردم در جایی که کشورهای همسایه ایران میراث فرهنگی و هویت باستانی و تاریخی ایرانیان را با صرف هزینه و بودجه گزاف به نام خود ثبت می کنند و از این طریق موفق به جلب توریست و گردشگر برای بازدید از این اماکن تاریخی و باستانی و هویت ایرانیان به نام آن کشورها می شوند و در این راستا بنا بر اذعان و اقرار صریح مسئولان سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ایران میلیاردها دلار درآمدزایی نصیب این کشورها ناشی از جلب گردشگر و توریست شده است که این درآمد کل هزینه و خرج حفاظت و پاسداری از ابنیه تاریخی و باستانی یا میراث فرهنگی را که تامین کرده هیچ بلکه یکی از موثرترین درآمدهای هنگفت این کشورها محسوب شده است.
حاج محمود عطار مثالی در این زمینه می‌زند:«به عنوان نمونه شاعر و عارف بزرگ ایرانی جلال الدین محمد بلخی در ایران زاده شد. در ایران تحصیل علم و عرفان کرد و کتاب دیوان مثنوی معنوی و دیوان شمس تبریزی را در سرزمین و به زبان پارسی سرود و نگاشت اما در واپسین سال های عمرش در شهر قونیه که امروز جزو کشور ترکیه است بدرود حیات گفت و در همان شهر نیز به خاک سپرده شدامروز می بینیم که دولت اندیش مند ترکیه با صرف هزینه بسیار و احداث آرامگاه و مجموعه گردشگری بر گور این مرد بزرگ موفق به جلب توریست از اقصی نقاط جهان و ورود ارز برای این کشور کرده است. نتیجه اینکه اگر سازمان میراث فرهنگی با دلسوزی و تعصب و با همیاری بخش خصوصی و مشارکت مردم در پاسداری از اماکن تاریخی اقدام کند، مسلما هزینه انجام شده در نخستین مراحل ورود و بازدید گردشگران از اقصی نقاط ایران و جهان تامین شده بلکه برای سالیان سال درآمد قابل توجهی برای این سازمان به دنبال دارد.»
