پرداختن به موضوع مرگ، امری است که هر کسی به سراغ آن نمی رود. با این حال باید بتوانیم با این مسئله مواجه شویم و آن را بپذیریم. یکی از مهمترین موضوعات در این زمینه، قبرستان ها و آرامگاه ها هستند. ما در این مقاله قصد داریم قبرستان عجیبی در کشور روسیه را بررسی کنیم.
قبرستان «شیروکورِچِنسکو» که در جنوب غربی شهر «یکاترینبورگ» واقع شده، استراحت گاه ابدی بسیاری از چهره های سرشناس محلی مانند هنرمندان، دانشمندان و سربازان جنگ جهانی دوم است. قبرهای آنان با مجسمه ها و تندیس های عجیب مانند نقش های برجسته، سنگ های دارای جواهر و حکاکی های لیزری بر روی گرانیت پوشیده شده است. اما ماجرای این آرامگاه به همین جا ختم نمی شود.
در قبرستان یاد شده، قسمتی وجود دارد که آثار عجیبی در آن به چشم می خورد. در این بخش، سنگ قبر های بزرگی را مشاهده می کنیم که بر روی آن ها عکس هایی غول پیکر کشیده شده و مردان خوش پوش و سر سخت را به تصویر می کشند. حتی ماشین آن ها نیز در تصاویر دیده می شود. این مقبره های با شکوه، به گانگستر هایی اختصاص دارند که در دهه 90 به طرز فجیعی کشته شدند.
در ادامه فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در دهه 1990 میلادی و تبدیل شدن این سرزمین به بازاری آزاد برای اقتصاد، تمام سرزمین ها به خصوص روسیه به هرج و مرج کشیده شدند که حاصل آن، افزایش وقوع جنایت های سازمان یافته بود. جنگ قدرت میان جناح های مختلف کرملین، باعث شد که آمار ترورها، گروگان گیری و دیگر جرم های وحشیانه روز به روز بیشتر شود.
جیمز روث درباره دشواری های حرکت روسیه به سمت دموکراسی و رشد مافیا این چنین توضیح می دهد:
رشد جنایت های سازمان یافته بعد از سال 1991 میلادی را می توان به حرکت ضعیف دولت به سمت اقتصاد بازار ربط داد. در این مقطع زمانی، دولت نتوانست تغییرات ساختاری در سیاست های مربوط به مسئولیت، پاسخ گویی و حقوق سهامداران ایجاد نماید و یک شکاف میان قانون و بی قانونی شکل گرفت. عدم وجود شفافیت در کارهای تجاری، باعث شد که خلاف کاران بتوانند روی جنایت های سازمان یافته خود سرپوش بگذارند.
عدم پاسخگویی نیز به رشد هر چه بیشتر این مسئله کمک کرد. بنابراین هنگامی که ابهاماتی درباره یک موضوع مطرح می شد، هیچ کس مسئولیت آن را بر عهده نمی گرفت. عدم توجه به حقوق سهامداران، موقعیتی ایجاد کرد که در آن سهامداران بدون اطلاع و یا رضایت خود، ارزش سهام هایشان را از دست دادند و به خاطر خشونت و ارعاب، حتی حقوق ابتداییِ مالکیت را نیز انکار نمودند.
شهر یکاترینبورگ به محلی برای جنگ های بین گانگستر ها و دار و دسته های خلافکار تبدیل شد. گروه «Uralmash» که اواخر دهه 1980 میلادی کار خود را آغاز کرده بود، در این دوران بخش بزرگی از تجارت های مختلف شهر را کنترل می کرد. کارخانه مشهور «Uralmash» نیز جزء همین تجارت ها محسوب می شد. سود حاصل از اخاذی، باعث شد که سرمایه گذاری های مختلفی در زمینه های قانونی صورت بگیرد و ثروت گروه افزایش یابد.
در طول دهه 1990 میلادی، گروه یاد شده اسیر جنگ های داخلی شد و با رقیبش یعنی باند مرکزی (Central Gang) درگیر گشت. تلفات ناشی از جنگ به قدری زیاد بود که بسیاری از اعضای باندها راهی قبرستان شدند و در «شیروکورِچِنسکو» آرام گرفتند. سنگ قبرها در عجیب ترین شکل ممکن ساخته شدند و تصاویر خلافکاران با مد آن دوران بر روی آن ها نقش بست.
علاوه بر نام، روی برخی از آن ها اسم مستعار همراه با مهارت های فردی نیز درج شده بود. به عنوان مثال، عبارت “متخصص در پرتاب چاقو” بر روی یکی از آن ها دیده می شد. در پایان دهه 90 میلادی، بسیاری از سردسته های مافیا و خلافکاران خودشان را اصلاح کردند، به کسب و کار خود مشروعیت بخشیدند، و حتی یک حزب سیاسی شکل دادند.
آن ها اکنون صاحب فروشگاه ها، هتل ها و رستوران های مختلفی در شهر هستند؛ هرچند که ردپای برخی از آن ها همچنان در جرایم مختلف دیده می شود. بر اساس یک تخمین، هنوز 30 درصد اقتصاد روسیه توسط خلافکاران اداره می شود. در ادامه تصاویری از این قبرستان قرار داده شده، از شما دعوت می کنیم به تماشای آن ها بنشینید.
