روانشناسی رنگ‌ها - بخش دوم

سفید

نوعروس‌ها لباس سفید به تن می‌کنند تا نشانه‌ای از پاکی، بی‌گناهی و عفت‌شان باشد. این رنگ نیز در طراحی لباس و مد جایگاه ویژه‌ای دارد. رنگ سفید نور را انعکاس می‌دهد و در تابستان کاربرد زیادی دارد. از رنگ سفید در دکوراسیون خانه نیز استفاده فراوانی می‌شود.

از آنجا که رنگ سفید روشن و خنثی است، با هر رنگ دیگری به خوبی هماهنگ می‌شود. سفید، کثیفی‌ها را نشان می‌دهد؛ به همین دلیل پزشکان و پرستاران از این رنگ استفاده می‌کنند تا تمیز بودن آنها مشخص شود.

در میان رنگ‌ها، رنگ آبی بیشتر از بقیه اشتها را کاهش می‌دهد. غذاهای آبی در طبیعت بسیار اندک‌اند. از آنجایی که سموم و غذاهای فاسد بیشتر به رنگ‌های آبی، سیاه و بنفش هستند، مواد غذایی به این رنگ‌ها بسیار کم است. رنگ‌ها را باید مطابق رنگ پوست، چشم و موها انتخاب کرد.

برای آنکه بدانید رنگ پوست‌تان سرد است یا گرم، روبه‌روی آیینه بایستید و در مقابل دیدگان خود یک ورق کاغذ سفید بگیرید. چشمان خود را ببندید و به یکباره باز کرده و به آیینه نگاه کنید. آیا صورت‌تان را در قابی زرد یا آبی مایل به بنفش می‌بینید؟ پوست‌هایی که رنگ سرد دارند، چشم‌های سبز، آبی و خاکستری و موهای بلوند، سیاه و قهوه‌ای و پوست‌های گرم، چشم‌های سیاه، قهوه‌ای و عسلی و موهای قرمز، نارنجی، بلوند، قهوه‌ای و سیاه دارند.

صورتی

رنگ صورتی که رنگی رمانتیک می‌باشد، با آنکه به قرمز نزدیک است، بسیار آرامبخش و فرونشاننده خشم است.

آبی

رنگ آسمان‌ها و آب‌ها و یکی از پرکاربردترین رنگ‌ها در تمام کره زمین است. رنگ آبی درست برخلاف قرمز عمل می‌کند. این رنگ از آنجا که باعث آرامش، سکون و آسودگی می‌شود، بیشتر در اتاق خواب مورد استفاده قرار می‌گیرد. آبی، سردی و غم را القا می‌کند. انسان‌ها در اتاق‌های آبی‌ رنگ، پربارتر می‌شوند.

سبز

سبز، رنگ طبیعت و ملایم‌ترین رنگ است که دید را بهتر می‌کند. سبز، آرامبخش و در عین حال مفرح است. افراد زیادی اتاق نشیمن خود را سبز می‌کنند. این رنگ باعث آرامش بیماران می‌شود. نوعروسان قرون وسطی در روز عروسی خود سبز می‌‌پوشیدند. سبز تیره، رنگ جنس مذکر است.

قهوه‌ای

رنگ محکم، استوار و سخت زمین است که در طبیعت بسیار دیده می‌شود. قهوه‌ای، رنگی سرد و غمگین و نشان دهنده انتظار است. از نظر بیشتر مردان قهوه‌ای بهترین رنگ است.

 زرد

رنگ خورشید درخشان و تابان است که بسیار هم جلب توجه می‌کند. زرد، رنگ خوشبینی است، ولی در اتاق‌های زردرنگ افراد تندخو می‌شوند و نوزادان بیشتر گریه می‌کنند. چشم‌ها به سختی این رنگ را می‌پذیرند، بنابراین استفاده زیاد از آن، نشان دهنده قدرت بسیار زیاد است. زرد، باعث افزایش تمرکز و تسریع متابولیسم بدن می‌شود.

قرمز

قوی‌ترین و تحریک کننده‌ترین رنگ، قرمز است. این رنگ ضربان قلب و تنفس را تندتر می‌کند. در ضمن، رنگ عشق است. لباس‌هایی که قرمز هستند، توجه بیشتری را جلب می‌کنند و باعث می‌شوند فرد سنگین‌تر به نظر برسد. بهتر است هنگام مذاکره و گفتگوی مهم از رنگ قرمز استفاده نکنید.

ماشین‌های قرمز رنگ بیشتر توجه دزدها را جلب می‌کنند. در کوراسیون خانه نیز از قرمز برای گرم‌تر شدن خانه، خصوصا در فصل سرد استفاده می‌شود.

 بنفش

رنگ شاهانه، تجمل‌‌گرایی و لوکس بودن است. بنفش را یکی از رنگ‌های رمانتیک و رنگ جنس مونث می‌دانند. از آنجایی که رنگ بنفش در طبیعت بسیار کم است، مصنوعی و ساختگی به نظر می‌رسد.

افرادی که رنگ زرد را دوست دارند، ولی قرمز را دوست ندارند: این افراد مهارت خاصی در دانستن دیدگاه‌های دیگران دارند. توجه به نیازها و خواسته‌های دیگران که از ویژگی‌های بارز آنهاست، مانع از آن می‌شود که به تصمیم‌گیری‌های خود در زندگی اهمیت دهند!

 افرادی که زرد را دوست دارند، ولی آبی را دوست ندارند: آنها به کلیات دقت می‌کنند و معمولا از جزئیات غافلند. به دیگران کمک می‌کنند تا از شکست‌ها به پیروزی برسند؛ ولی همواره نسبت به جزئیاتی که ممکن است سد راهشان شود، بی‌اهمیت هستند.

 کسانی که آبی را دوست دارند، ولی زرد را دوست ندارند: آنها به طور ذهنی قادر به برنامه‌ریزی و نقشه‌کشی هستند. اما اغلب چیزهایی که فکر می‌کنند نیاز دارند، با چیزهایی که واقعا نیاز دارند، بسیار تفاوت دارد! کلید موفقیت آنها فقط در برنامه‌ریزی عملی است، نه تخیلی.

 کسانی که آبی را دوست دارند، ولی قرمز را دوست ندارند: این افراد چون نمی‌توانند به راحتی خود را بیان کنند، کمتر مورد حمایت دیگران قرار می‌گیرند؛ ولی توانایی عجیبی برای رسیدن به اهدافشان دارند.

 کسانی که قرمز را دوست دارند ولی زرد را دوست ندارند: انسان‌هایی کمالگرا و واقع‌بین هستند؛ ولی گاهی اوقات فقط خود را می‌بینند و فقط به افکار و عقاید خود اهمیت می‌دهند. اما باید به خاطر داشته باشند که برای رسیدن به بسیاری چیزها باید به دیگران بیشتر اهمیت دهند؛ شاید حق با آنها باشد.

 کسانی که قرمز را دوست دارند، ولی آبی را دوست ندارند: استعداد زیادی در ارزیابی موقعیت‌ها دارند. روی هدف خود متمرکز می‌شوند.

برای خواندن بخش اول- روانشناسی رنگ‌ها- اینجا کلیک کنید.