هر وقت صحبت از روستاهای پلکانی با آن معماری زیبا و خاصش می‌شود همه به یاد ماسوله و ابیانه می‌افتیم؛ولی روستای توداران شهرستان آبیک در استان قزوین قرار گرفته است.اگر این روزها انجام هر کاری سخت باشد، سفر رفتن و بودن در مناطقی که از هوای مطبوعی برخوردارند، لذت بخش است.برای فرار از گرما، دور شدن از مشکلات و دغدغه‌های زندگی برای لحظاتی و برای دیدن یک تابلوی منحصر به فرد نقاشی از آثار مشترک طبیعت و انسان‌های سختکوش کوهستان‌نشین، می‌توانید کوله‌ای بردارید و راه بیافتید به سمت شهرستان آبیک؛ سفری خاطره‌انگیز تا روستای توداران. روستای توداران از توابع بخش مرکزی شهرستان آبیک است که در مسیر اتوبان قزوین – تهران و ١١ کیلومتری روستای بهجت‌آباد قرار گرفته است.بافت روستایی روستای توداران یعنی معماری سنگی و کاه و گلی بودن این روستا حفظ شده که البته به تازگی ساختمان‌های شیروانی نیز به روستا افزوده شده است.معماری پلکانی روستای توداران به طور کلی شباهت‌هایی با روستای ماسوله استان گیلان و روستای اتان منطقه الموت استان قزوین دارد.تفاوت معماری روستای توداران با روستای ماسوله این است که این روستا دارای خیابان‌ها و کوچه‌های بسیار باریک است که رفت و آمد از دل آنها صورت می‌گیرد ولی پشت‌بام‌ها مسیر رفت و آمد نیست و از سقف خانه‌ها برای جابجایی و تردد استفاده نمی‌شود.در روستای توداران دره‌ای وجود دارد که تا دلتان بخواهد در حاشیه آن رودخانه و درخت می‌بینید به ویژه در فصل تابستان که منظره زیبایی را به وجود آورده است. در این روستا بیش از همه توجه و تعجب شما را برمی‌انگیزد خیابان‌ها و کوچه‌های باریک، رودخانه‌ها و چشمه‌سارهای متعدد و درختانی است که در حاشیه رودخانه‌ها قرار گرفته‌اند.جالب است بدانید مردم این روستا به کشاورزی و باغداری مشغول هستند ولی کشاورزی مردم در زمین هموار نیست بلکه در اراضی پلکانی صورت می‌گیرد؛ این در حالی است که مردم با گویش محلی صحبت می‌کنند و دارای لباس محلی هستند.البته نباید از ذکر این مطلب غافل شد که روستای توداران از مناطق خوش‌نشین شهرستان آبیک محسوب می‌شود و هر سال در فصل تابستان پای افراد زیادی را به این روستا باز می‌کند.توداران چشم‌اندازهای زیبایی هم دارد؛ باغ‌هایی که در هر کران چشم شما را می‌نوازد، درختان انگور، گردو، گیلاس و آلبالو و امثال آن زیادند.به همین دلیل این روستا در هر فصلی، دیدنیهای خاصی دارد، از زمان شکوفه دادن این درختان که همه جا رنگین می‌شود گرفته تا رسیدن میوه ها و پاییز باشکوه این درختان و حتی زمستان سپید و بسیار سرد روستا، هرکدام زیبایی خاص خود را دارند.لازم به توضیح است که مردم روستا از میوه‌ها، خشکبار مورد نیاز خود را تأمین می‌کنند که می‌توان به آلو خشکه، توت خشک، تیزاب انگور و آلبالو خشکه اشاره کرد.در روستای توداران انواع سبزی‌های کوهی مانند کنگر، آتک و سریش که در برنج و قورمه سبزی استفاده می‌کنند و چای‌واش که دم‌نوشی خوشمزه محسوب می‌شود، خالی از لطف نیستند گرچه از وجود و پرواز عقاب‌ها و بازها در این روستا نمی‌توان غافل شد. از جاذبه‌های مذهبی روستای توداران درخت چنار خونبار است که به گفته اهالی روستا، هنگام اذان ظهر در روز عاشورا کمتر از نیم ساعت در حفره درخت شیره خونی رنگ پر شده و جاری می‌شود و تا دو الی سه ساعت پس از اذان ادامه دارد که انسان را به یاد درخت خونبار الموت می‌اندازد.ذکر این نکته خالی از لطف نیست که شیره درخت چنار روستای توداران در فصل زمستان خشک است.درخت چنار خونبار در روز عاشورا افراد زیادی را به روستای توداران می‌کشاند و جزو اعتقادات مردم قرار گرفته است.از بناهای مذهبی در روستای توداران که بین دو روستای توداران و کهوان مشترک قرار گرفته امامزادگان حلیمه خاتون و سلیمه خاتون است.لازم به توضیح است گنبد امامزاده حلیمه و سلیمه خاتون دارای رک و خشتی است و دارای ضریح چوبی و ایوان کوچکی است که با دو پله می‌توان وارد صحن امامزاده شد.حال اگر کسی بخواهد به روستای توداران شهرستان آبیک سفر کند یا باید از سمت روستای ناصرآباد (میرپنجی) به دوراهی فرعی طیخور و توداران باشد و یا از مسیر دوم یعنی از جاده روستای دارالسرور و اتانک و پشت گردنه روستای اتانک باشد که بخشی از مسیر آسفالت و سه تا چهار کیلومتر جاده خاکی هم دارد.علاوه بر محصولات کشاورزی و باغی، زنان هنرمند روستای توداران به هنرهای گلیم‌بافی، فرش‌بافی و سبدبافی(چلک‌بافی) با شاخه‌های درخت بید که ثبت ملی هم شده مشغول بوده و مسافران می‌توانند ارمغان سفر به این خطه را با تهیه این صنایع دستی به یادگار ببرند.
