تعطیلات آخر هفته خود را چگونه بگذرانیم – هفته دوم مهر

سلام به همه نماوایی‌ها روز و شب‌ها تون خوب و خوش؛ امیدوارم هفته خوبی و پشت سر گذاشته باشید و هفته هیجان‌انگیزی هم در انتظارتون باشه. باد پاییزی چند روزیه که شروع به وزیدن کرده و بوی این فصل دوست‌داشتنی به‌وضوح به مشام میرسه. بارونی که از شب قیل آغازشده در بسیاری از شهرهای ایران آخرین میخ رو به تابوت تابستان گرم نودوشش زد و راه رو برای همه عصرهای نیمه‌ابری پادشاه فصل‌ها باز کرد. در دومین تعطیلات ماه مهر و عملاً اولین تعطیلات تماماً پائیزی با ما همراه باشید و خودتون رو به پیشنهادهای نماوا بسپارید.
پیشنهاد اول: نگار و همه حاشیه‌هایششاید در بین فیلم‌های در حال اکران هیچ فیلمی به‌اندازه فیلم«نگار» آخرین ساخته رامبد جوان و جدیدترین تجربه کارگردانی او نقل محافل سینمایی نباشه. نظرات ضدونقیض و طرفداران و مخالفان فیلم در برخی از موارد صد در صد در تناقض باهم می‌باشند. فیلمی که از همان روز اول با انتشار نامش پیش از شروع شدن مراحل پیش‌تولیدش حساسیت برانگیز شد و کنجکاوی بسیاری رو برانگیخت.این سروصداها با نمایش این فیلم در جشنواره فجر سال گذشته به اوج خود رسید و درنهایت هم بالاخره شهریوری که گذشت فیلم بر روی پرده‌های سینما رفت. رامبد جوان و همسر جدیدش از همه ترفندهای موجود برای تبلیغ فیلمشان استفاده کردن. که در برخی موارد صدای بسیاری هم درآوردند که شاید به مهم‌ترین آن‌ها بشه به حضور جواهریان در آخرین قسمت برنامه پربیننده و محبوب خندوانه اشاره کرد. گفتگوی دونفره رامبد و نگار در این برنامه که در بسیاری لحظات بسیار شخصی و خصوصی بود  به توصیف بسیاری یک رانت تمام‌عیار محسوب شد و سو استفاده مطلق از یک رسانه ملی که باید به‌دور از هر منفعت شخصی عادلانه و بی قصد و قرضی برنامه تولید کنه. مراسم‌های مختلف رونمایی این فیلم تی‌شرت کارگردان که منقوش به نام همسر و فیلم جدیدشه مصاحبه‌های جورواجور و هزار اتفاق دیگه که مدام این فیلم رو به حاشیه رانده و اظهارنظر رو درباره متن خود فیلم سخت‌تر و سخت‌تر کرد.
اما با همه این تفاسیر و با چشم‌پوشی از همه تلاش‌های عیان و پنهان عوامل تولیدکننده فیلم حتماً به شما پیشنهاد می‌کنم که اگر تا امروز به تماشای این فیلم نرفتید ؛ چندساعتی از آخر هفتتون رو بهش اختصاص بدین. «نگار» بی‌شک دارای مشکلات فروان سینمایی بخصوص درزمینهٔ قصه و روایت است؛ منطق روایی فیلم‌نامه به‌غایت متزلزل و بی‌اساس است؛ و کارگردانی هم در برخی از صحنه‌های نمره قبول قبولی دارد و در مابقی فیلم متوسط حتی رو به پایین است. احتمالاً از خودتون می‌پرسی که خوب با همه این مشکلات و ایراداتی که به‌حق به فیلم وارد است به چه دلیل باید ساعت‌هایی از عصر روز تعطیل بارونیمون رو تلف کنیم؟
باید عرض کنم که « نگار» با همه کاستی‌هایش تجربه جذاب و متفاوتی را برای این روزهای سینما روهای ایرانی رقم می‌زند. و بعد از مدت‌ها از سندروم سینمای فرهادی که سینمای ایران را به گوشه رینگ انداخته و همه سینما گران متأثر از فیلم‌های اصغر فرهادی خودآگاه و یا ناخودآگاه فیلم‌هایی تماماً رئالیستی می‌سازند دیدن یک فیلمی شبیه آخرین ساخته جوان با انبوهی فضاهای فانتزی و رؤیا گونه با جلوه‌های ویژه بشدت قابل دفاع و کاملاً احتیاجه تا شاید کمی از روزمرگی متعلق این سال‌های سینمای ایران خلاص شد. به شما پیشنهاد می‌کنم همه پیش‌فرض‌هاتون رو به کنار بگذارید رابطه خویشاوندی کارگردان و بازیگر اول فیلم رو هم به همین ترتیب نادیده بگیرید و نزدیک به 100 دقیقه خودتون رو مهمان یک فضای ناآشنا بکنید.

پیشنهاد دوم: ویلایی‌ها؛ حقیقت محضپیشنهاد دوم نماوا برای تعطیلات این آخر هفتتون صد و هشتاد درجه با پیشنهاد نخست تفاوت دارد؛ این بار هم از شما دعوت می‌کنیم به تماشا یک فیلم بنشینید اما نه فیلمی فانتزی با صحنه‌هایی فرمال؛ بلکه به شما پیشنهاد می‌کنیم اولین ساخته منیره قیدی رو از دست ندهید. فیلم«ویلایی‌ها» که به‌تازگی بعد از اتمام اکرانش در شبکه خانگی در دسترس قرارگرفته است جزو معدود فیلم‌هایی از سینمای ایران با محوریت جنگ هشت‌ساله است که دوربینش را کیلومترها دورتر از خطوط مقدم و جبه‌های نبرد با حضور کلی فیگور مردانه و اسلحه و توپ و تانک و آرپی‌جی ؛ در یک کمپ نیمه‌کاره برده است و قصه زنانی را تعریف می‌کند که در جبهه دیگری مشغول به جنگ هستند. زنانی که انتظار بن‌مایه روزانه آن‌هاست و روزهاشون رو به امید دیدن عزیزانشان که قرار است گاه‌وبیگاه بی‌خبر و باخبر بازگردند‌ شب می‌کنند.«ویلایی‌ها» فیلمی بسیار تأثیرگذار و دوست‌داشتنی است. اگر تصمیم گرفتید چندساعتی از این دو روز پیشرو رو به دیدن این فیلم اختصاص بدهید به بازی ستاره بی‌چون چرای فیلم ثریا قاسمی دقت کنید و آن را دریابید.

پیشنهاد سوم:دو فیلم دو مستند

فیلم‌هایی گروه هنر تجربه معمولاً در سانس‌ها و سالن‌هایی به نمایش درمی‌آیند که دیدن آن‌ها را در زوهای عادی و کاری هفته کمی مشکل می‌کند. بیشتر این فیلم‌ها در سینماهایی غیر از سینماهای در دسترسی مانند سینما کوروش یا سینما آزادی و چارسو در حال نمایش هستند. به همین جهت پنجشنبه جمعه‌ها با توجه به نبودن طرح ترافیک و آزاد بودن بیشتر زمان مناسبی برای سر زدن به فیلم‌هایی این گروه سینمایی است. در حال حاضر دو مستند جذاب و دوست‌داشتنی در این گروه در حال نمایش است که به شما پیشنهاد می‌کنم دست‌کم تماشای یکی از آن دو رو از دست ندهید.
اولین مستند: فیلمی به نام «بزم رزم» ساخته سید وحید حسینی است؛ او مستندسازی اهل همدان است و مدرک کارشناسی کارگردانیِ سینما از دانشگاه سوره تهران و کارشناسی ارشد ادبیات نمایشی از دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد را دارد. این کارگردان جوان خوش آتیه سینمای ایران تاکنون مستندهایی چون «همه‌چیز درباره الی» مستند پشت‌صحنه فیلم «درباره الی»،«قصه ترمه» مستند پشت‌صحنه فیلمِ «جدایی نادر از سیمین»،«رژیستور عقبِ مخاطب می‌گردد» بررسی پدیده فیلم فارسی در سینمای ایران، «من اکبر اعتماد اتم می‌شکنم» پرتره دکتر اکبر اعتماد مؤسس سازمان انرژی اتمی ایران،«آن معلمِ بی استاد» پرتره علی حاتمی را کارگردانی کرده است. در یادداشتی خود مؤلف این مستند فیلمش را این‌گونه توصیف می‌کند:

«بزمِ رزم» سرگذشتِ پرفرازونشیب موسیقیِ ما در سال‌های جنگ است. روایتِ هم‌زمانِ دو داستان است: داستانِ جوانانی که برای حفظِ میهن از جان گذشتند و داستانِ اهلِ موسیقی که از یک‌سو به زبان و ابزار خود در راهِ وطن واردِ میدان شدند و از سویی دیگر برای حفظِ موسیقیِ ایرانی کوشیدند…و پیروزِ این هر دو میدان ایران است و موسیقیِ ایران.

حسینی در مستند «بزم رزم» با حدود 20 چهره موسیقی همچون حسین علیزاده، مجید درخشانی، بیژن کامکار، کامبیز روشن‌روان، حسام‌الدین سراج، علی‌اکبر شکارچی و … گفتگو کرده است که این صحبت‌های همگی بدون شک بخشی از تاریخ معاصر موسیقی ما خواهند شد
دومین مستند: فیلم «کایه دو فیلم» به کارگردانی میلاد ثابت کار و تهیه‌کنندگی احسان رسول اُف است. این مستند سرگذشت ٣٥ سال حیات و انتشار ماهنامه فیلم را روایت می‌کند و هم‌چنین به بررسى تأثیر آن بر سینماى ایران می‌پردازد.
میلاد ثابت‌کار در مستند «کایه دو فیلم» از تصاویر دیده نشده آرشیوی و گفت‌وگوها و خاطرات نویسندگان قدیمی و جدید مجله فیلم بهره برده و قصد دارد‌ به مخاطبش نشان ‌دهد که تداوم انتشار این مجله در تمامی این سال‌ها، فقط حاصل پرطاقتی مدیرانش نیست، بلکه اقبال هنرمندان و مخاطبان باعث شده که این مجله بتواند پس از فرازونشیب‌های بسیار به حیاتش ادامه دهد. درواقع ماهنامه فیلم پردوام‌ترین نشریه سینمایی کل تاریخ مطبوعات ایران در بخش خصوصی است که بی‌وقفه و همچنان توسط بنیان‌گذارانش منتشر می‌شود.
میلاد ثابت کار در یادداشتی درباره فیلمش نوشته است: در جهانِ شناخته‌شده که هنجارش بر اساس ناپایدارى است حیات عموماً به‌صورت یک ناهنجارى پدیدار می‌شود. پارادوکسى زیبا که ارزش ثبت و ماندگارىِ موجودیتش را به رخ مى‌کشد. ماهنامه فیلم یک پارادوکس زیباست
در این مستند هنرمندان و نویسندگانی چون کیومرث پوراحمد،امیر پوریا، فرهاد توحیدى، فریدون جیرانى،نیما حسنى نسب، ،رسول صدر عاملی، فریدون صدیقى، جواد طوسى، احمد طالبى نژاد، کیانوش عیارى،ایرج کریمى، نیکى کریمى،محمود کلاری، مسعود کیمیایى،حمید نعمت‌الله، جهانبخش نورایى و هوشنگ گلمکانى،مسعود مهرابى و عباس یارى حضور دارند و از نقش و تأثیر این مجله می‌گویند.

پیشنهاد آخر: اولین گلزار سینمای ایراندر هفته‌های آتی آخرین فیلم فریدون جیرانی با بازی متفاوت نوید محمدزاده به نام « خفگی» بر روی پرده‌های سینما می‌رود. فیلمی سیاه‌وسفید که از شنیده های زمان جشنواره برمی‌آید که قرار است با یک اثر شگفت‌انگیز روبرو باشم. جیرانی که این روزها با برنامه اینترنتی خود و مصاحبه با چهره‌هایش خاص سینمای ایران بشدت مشغول است و در جشنواره هم با حضور و در کنفرانس مطبوعاتی فیلم « قاتل اهلی» کیمیایی کلی خبرساز شد و به‌تازگی هم روزنامه سینما رو دوباره احیا کرد و بعد از سال‌ها به دکه‌ها برگرداند . یکی از فیلم‌سازان صاحب سبک و مؤلف سینمای ایران بشمار می‌آید چه به سینمای او ارتباط برقرار بکنیم و چه نکنیم چه فضای قصه‌های او را بپسندیم چه نه منکر این‌که فیلم‌های او همگی از یک سری عنصر اورجینال و یکتا برخوردارند نمی‌توانیم شویم. این هفته تصمیم گرفتیم به بهانه پیشواز آخرین فیلم او یکی از فیلم‌های قدیمی‌اش را برای دیدن یا دوباره دیدن پیشنهاد کنیم؛ فیلم‌هایی همچون «قرمز» با بازی هدیه تهرانی و محمدرضا فروتن و یا «آب‌وآتش» با بازی لیلا حاتمی و پرویز پرستویی.
اما فکر کردیم با توجه به همه حواشی به وجود آمده توسط محمدرضا گلزار در این چندماهه اخیر که شاید سرآغاز آن را بتوان در جشن حافظ دانست و آخرین آن را مصاحبه و درگیری لفظی با کارگردان «مادر قلب اتمی»؛ فیلمی از جیرانی را به شما پیشنهاد بکنیم که پسربچه خوشگل سینمای ایران را به یک مرد جوان و البته سوپراستار بی‌رقیب کرد یعنی فیلم«شام آخر» با بازی کتایون ریاحی؛ هانیه توسلی، ثریا قاسمی و صدالبته محمد را گلزار.