قدرتمند‌ترین جنگ افزار‌های ارتش استرالیا

برترین ها - ترجمه از سینا اشتری: کشور استرالیا یکی از قوی ترین و مجهز ترین ارتش های جهان را در اختیار دارد که به واسطه آن و در طول چند دهه گذشته توانسته نقش به سزایی را در امنیت جهانی بازی کند، در این مطلب به معرفی 10 مورد از قدرتمند ترین جنگ افزار های این کشور می پردازیم.

 

استرالیا نه تنها نام یک کشور، بلکه نام یک جزیره و یک قاره نیز است، کشور استرالیا به دلیل شرایط خاص استراتژیکی و جغرافیایی خود و به مظور دفاع از تمامیت ارضی اش نیاز به یک ارتش قدرتمند و به روز دارد.

یکی از ویژگی های مثبت موجود در بحث امنیت نظامی این کشور فقدان وجود کشور های همسایه هم مرز است؛ اما وجود مرزهای گسترده ساحلی و نیز دریایی باعث می شود که نیرو های نظامی این کسور همیشه در حالت آماده باش قرار داشته باشند.

سیاست نظامی ارتش این کشور کاملا دفاعی است و استرالیا با بهره گیری از مجموعه جنگ افزار هایی بومی و نیز وارداتی به طور 24 ساعته به رصد فعالیت های نظامی محتمل در نزدیک مرز های کشورش می پردازد.
در ادامه به معرفی 10 مورد از شاخص ترین جنگ افزار های ارتش استرالیا می پردازیم.

 

 

TIGER یک هلیکوپتر اروپایی سبک وزن است که به منظور مقابله با تانک ها و نیز پشتیبانی هوایی از نیرو های پیاده نظام واقع درمنطقه جنگی تولید شده است، بدنه این هلیکوپتر به صورت کمپوزیتی طراحی شده و در ساخت آن از فیبر کربن، آلمینیوم، تیتانیوم و کِولار استفاده شده است که به واسطه مقاومت بالا می تواند از شلیک اسلحه های سبک و توپ هایی حداکثر 23 میلی متری جان سالم به در ببرد و از دیگر تجهیزات دفاعی آن می توان به سامانه ضد موشک هدایت شونده به کمک فناوری مادون قرمز اشاره کرد.

 

 

TIGER از مقاومت مطلوبی در برابر سقوط برخوردار است و در طراحی آن تلاش زیادی برای به حداقل رساندن تلفات جانی در هنگام سقوط دیده می شود، این مسئله پس از سقوط یک تیم نظامی فرانسوی با این هلیکوپتر و صدمات سطحی وارده به سرنشینانش به اثبات رسیده است.

اسلحه اصلی نصب شده بر روی دماغه TIGER یک توپ اتوماتیک 30 میلی متری است؛ علاوه بر این در زیر بال های آن 4 قسمت برای نصب انواع اسلحه های سازگار تعبیه شده است که این هلیکوپتر را قادر به تجهیز و حمل موشک های Hellfire، موشک های هدایت شونده لیزری و دوشکا های 12.7 میلی متری می کند.

 

 

 

ارتش استرالیا با خرید 59 دستگاه M1A1 Abrams این تانک غول پیکر را به خدمت هنگ یکم زرهی نیروی زمینی خود در آورده است، از تجهیزات هجومی این تانک می توان به توپ 120 میلی متری به عنوان اسلحه اصلی و مسلسل سنگین 12.7 میلی متری در کنار دو مسلسل 7.62 میلی متری به عنوان اسلحه های جانبی اشاره کرد.

زره استفاده شده در بدنه تانک از نوع کامپوزیتی بوده و در مقابل شلیک اسلحه های زره شکن و نیز شلیک گلوله های ضد تانک با انفجار بالا از M1A1 Abrams محافظت می کند، پیشرانه این تانک از گازوییل استفاده می کند.

 

 

 

برای ارتش کشوری مانند استرالیا با داشتن مرز ساحلی ای 23859 کیلومتری و نیز مرزی دریایی معادل 35876 کیلومتر،هواپیماهای نظارتی و جستجو گری مانند AP-3C ORION  نقش اصلی را در بحث دفاعی بازی می کنند، این هواپیمای قدرتمند وظایفی همچون شناسایی عوامل دشمن در دریا و خشکی، مقابله با زیر دریایی ها، پشتیبانی از ناوگان دریایی و عملیات جست و جو و نجات را بر عهده دارد و برای انجام وظایف خود از سلاح هایی مانند موشک های نیزه ای، اژدر های سبک، بمب ها و مین استفاده می کند.

 

 

 

 

 

با هدف نوسازی ناوگان زیر دریایی های نیروی دریایی و از رده خارج کردن زیر دریایی های کلاس Oberon، موسسه تحقیقاتی-نظامی ASC استرالیا بین سال های 1990 تا 2003 نسبت به تولید 6 فروند زیردریایی کلاس Collins اقدام کرد.

این زیر دریایی ظرفیت حمل 3 ملوان زیر دریایی را داشته و به تجهیزات هجومی ای مانند موشک های Mark، انواع اژدر ها و موشک های ضد ناو نیزه ای تجهیز شده است.

Collins می تواند بدون نیاز به آمدن به سطح برای مدتی 70 روزه و تا عمق حداکثر 200 متری به انجام ماموریت خود بپردازد.

 

 

 

نیروی هوایی ارتش استرالیا هیچ گاه برنامه ای برای به کار گرفتن جنگنده F/A-18 Super Hornet نداشته اما وقوع تاخیر در تحویل جنگنده F-35 به ناوگان هوایی این کشور در کنار کهنگی و از کار افتادگی جنگنده های F-111 حاضر استرالیا را مجبور به خرید 24 فروند از این جنگنده کرده است.

 

 

این جنگنده نمونه توسعه یافته ای از جنگنده F/A-18 Hornet است که دارای ویژگی های جدیدی همچون رادار الکترونیکی فعال و قابلیت به کارگیری موشک های هوا به زمین، موشک ضد ناو AGM-84K، موشک رادار گریز AGM-88E و... است.

 

 

جنگنده E/A-18 در واقع نمونه از F/A-18 F است که با تمرکز بر تجهیزات الکترونیکی فوق پیشرفته و به منظور انجام عملیات های مخفیانه توسعه یافته است.

این جنگنده در حال حاضر هیچ نمونه مشابهی ندارد و می تواند تمام رویاهای نیروی هوایی استرالیا را به واقعیت تبدیل کند؛ شاخص ترین ویژگی این جنگنده وجود مسدود کننده های الکترونیکی در آن است به گونه ای که اکثر سیستم های راداری از تشخیص حضور آن در آسمان عاجز هستند، از دیگر ویژگی های آن می توان به رادار الکترونیکی فعال و نیز موشک های رادار گریز پیشرفته اشاره کرد.

 

 

 

 

 

ناوچه های کلاس AZNAC سالهاست به عنوان ناوگان دریایی دوربرد در ارتش استرالیا به کار گرفته شده اند اما نسخه به روز رسانی شده آنها از ویژگی هایی بهره می برد که باعث شده این ناوچه به یکی از مجهز ترین ناوچه های جهان بدل گردد.

 

 

در نمونه به روز رسانی شده این ناوچه شاهد وجود سه سیستم راداری اصلی هستیم؛ رادار CEAFAR موجود در آن از 6 سنسور راداری تشکیل شده که در اطراف ناوچه تعبیه شده و هر کدام وسعت 60 درجه از فضای پیرامون ناو را رصد می کنند و به این ترتیب سنسور CEAFAR همیشه و بدون وقفه به نظارت 360 درجه فضای اطرف خود می پردازد، رادار CEAMOUNT ILLUMINATOR وظیفه جمع آوری داده های راداری لازم برای هدایت لحظه ای موشک های RIM-162 Evolved Sea Sparrow  را بر عهده دارد و رادار SPS-49 نیز به نظارت بر آسمان اطراف ناوچه می پردازد.

 

 

از جمله تجهیزات هجومی این ناوچه می توان به موشک های نیزه ای ضد ناو، موشک های ESSM و موشک های Sea Sparrow اشاره کرد.

 

 

 

هواپیما های هشدار و کنترل هوایی از پایه ای ترین جنگ افزار های مورد نیاز نیروی هوایی استرالیا هستند، این نوع از هواپیما ها وظیفه نگهبانی از آسمان ها را به عهده دارند و در موقعیت های پیش بینی نشده نسبت به وجود هواپیما های دشمن در حریم هوایی کشور هشدار می دهند.

 

 

 

ارتش استرالیا نیز با در نظر گرفتن ضرورت پاسداری از حریم هوایی هواپیما های E-7A را در اختیار گرفته است، رادار MESA این هواپیما قادر است تا جنگنده های دشمن را از فاصله 600 کیلومتری رصد کند و برد آن برای رصد ناوچه ها به 240 کیلومتر می رسد، علاوه بر هشدار دادن در مورد وجود نیرو های دشمن، E-7A نقش مهمی را در سازمان دهی ناوگان هوایی به هنگام انجام عملیات های هجومی بازی می کند.

 

 

 

 

 

HMAS Melbourne  نام تنها ناو هواپیما بر ارتش استرالیا است که در سال 1982 از سرویس نیروی دریایی خارج شد؛ پس از بازنشستگی این ناو کارایی نیروی دریایی استرالیا به شدت کاهش یافت و حمل و نقل نیرو های نظامی در دریا با مشکل رو به رو شد.

سپس ارتش استرالیا موقتا برای پر کردن جای خالی ناو هواپیما بر خود ناوهای HMAS Tobruk و Kanimbla Class را در اختیار گرفت، اما این ناوها قدرت و ویژگی های لازم برای ایفا کردن نقش HMAS در نیروی دریایی استرالیا را نداشتند و این مسئله باعث شد تا استرالیا به فکر تولید ناو هلیکوپتر بر Canberra بیفتد.

 

 

ناو Canberra 320 متر طول و 32 متر عرض دارد و در حالت بارگیری کامل وزنی معادل 28000 تن را تحمل می کند، ظرفیت انبار آن برای حمل وسایل نقلیه نظامی به 110 دستگاه می رسد، آشیانه آن فضای لازم برای نگهداری از 18 هلیکوپتر را دارد و علاوه بر این 10 هلیکوپتر هم می توانند بر روی باند پروازش فرود بیایند.

 

 

 

نیروی هوایی ارتش استرالیا طی قرار دادی 12 بیلیون دلاری با وزارت دفاع آمریکا 72 فروند جنگنده نسل پنجم و جاسوسی F-35A را پیش خرید کرده است.

 

 

ویژگی هایی مانند رادار فعال الکترونیکی، Sensor Fusion و قابلیت شبکه سازی این جنگنده نیروی هوایی ارتش استرالیا را به یکی از قوی ترین ناوگان های هوایی جهان تبدیل خواهد کرد و ایفای نقش F-35A در کنار هواپیمای هشدار و کنترل هوایی E-7A و E/A-18 Growler امنیت آسمان استرالیا را تضمین خواهد می کند.

 

 

 

ماموریت اصلی این ناو پشتیبانی و محافظت از ناوگان دریایی استرالیا در مقابل حملات هوایی و موشکی است؛ تجهیزات پدافند هوایی تعبیه شده در آن متشکل است از: موشک های زمین به هوای SM-2،SM-6 و ESSM که به کمک تجهیزات راداری منحصر به فرد تعبیه شده، Hobart توانایی هدف قرار دادن جنگنده ها و دیگر هواپیما ها از فاصله 350 کیلومتری را پیدا می کند.

 

 

 

موشک دوربرد SM-6 تعبیه شده در این ناو به ارتش استرالیا اجازه می دهد تا با در اختیار داشتن تنها 3 ناو Hobart کل مرز آبی شمالی این کشور را تحت پوشش پدافندی قرار دهد، علاوه بر قابلیت پدافند هوایی، در این ناوغول پیکر شاهد به کار گیری تجهیزاتی برای مقابله با ناوها و زیر دریایی ها نیز هستیم.