چهارشنبه شب، شبکه خبر، گزارشگر خود را به جمع معتادان خیابان خواب فرستاد تا با ارایه گزارش زنده از شبهای تهران در مناطق جنوبی شهر همچون شوش و مسگرآباد، متولیان کنترل اعتیاد را به پاسخ درباره علت حضور معتادان خیابانی وادارد.
به گزارش ، اعتماد نوشت: در بخشی از این گزارش تصویری، گزارشگر به خیابان شوش رفته بود و در یکی از فرعیهای این خیابان، میکروفن به دست گرفته بود و در امتداد کوچه راه میرفت که یکی از معتادان در حال مصرف مواد مخدر را به سوال و جواب وادارد.
«معتادی؟ چی مصرف میکنی؟ چند بار ترک کردی؟»، سوال تکراری گزارشگر از معتادان پراکنده در این کوچه بود که با لحنی تحکمآمیز و عاری از احترام به هویت انسانی این افراد پرسیده میشد. نحوه مواجهه گزارشگر با این افراد، بیشباهت با مواجهه یک بازجو با یک مجرم سابقهدار نبود، ضمن آنکه گزارشگر در این فیلم ٣ دقیقهای تلاش داشت با تاباندن نور اتهام و انگ بر چهره این افراد، کفه تقصیر را به ضرر این بیماران طرد شده از خانه و خانواده و اجتماع، هرچه بیشتر سنگین کند. در این گزارش، با وجود آنکه اکثر معتادان با دیدن میکروفن گزارشگر تلاش میکردند از چنگ او گریخته و در بیماری و درد خود، گمنام بمانند، رسانه ملی حتی از عمل به یک الزام حرفهای هم چشم پوشی کرد و برخلاف رویه معمول اخلاقی در تهیه گزارشهای رسانهای، چهره هیچ یک از مصاحبه شوندگان، پوشانده نشد و این افراد، بدون هیچ روتوش و حجابی، رودررو با دوربین رسانه ملی به پاسخگویی وادار شدند.
در ادامه و پس از نمایش این فیلم خبری، پرویز افشار؛ معاون کاهش تقاضای ستاد مبارزه با مواد مخدر، سردار محمد مسعود زاهدیان؛ رییس پلیس مبارزه با مواد مخدر و فرید براتی سده؛ رییس مرکز توسعه پیشگیری و درمان اعتیاد سازمان بهزیستی کشور، برای واکاوی علت تداوم حضور معتادان خیابانی با وجود اجرای طرحهای ساماندهی معتادان بیخانمان و ضعف نحوه اجرای این طرحها به پاسخ فراخوانده شدند. زاهدیان، با اعلام اینکه محل حضور گزارشگر، یکی از مناطقی بوده که طی چند ماه اخیر، بیش از ٥٠بار پاکسازی شده، تاکید کرد که پلیس میتواند ظرف ٧٢ ساعت، تمام کشور را از وجود معتادان خیابانی پاک کند به شرط آنکه زمینه نگهداری این افراد در مراکز اقامتی درمان اعتیاد فراهم باشد و افزود: «همانطور که خودِ معتادان میگویند آنها بارها جمعآوری و به مراکز بازپروری منتقل شدهاند، اما نیروی انتظامی اختیار و ماموریتی در قبال مراقبت از آنها پس از ترک ندارد. در ماههای اخیر بیش از ١٥ هزار و ٧٠٠ خرده فروش در کشور بازداشت شدهاند که اغلب آنها پس از مجازات که معمولا جریمه نقدی است، بار دیگر به جامعه بازمیگردند و نظر پلیس این است که بین قاچاقچیان عمده و خرده فروشان تفکیکی قایل شویم. البته با اجرای طرحهای ویژه پلیس، اکنون میبینیم که عرضه مواد مخدر در سطح شهر دشوارتر شده و آنچه شما میبینید عرضه در همین کلونیها و پاتوقهاست و ما در حال مقابله با این بازارها هستیم .»
افشار هم در ادامه این اظهارات با تاکید بر اینکه فقط به شرط اجرای صحیح ماده ١٥ و ١٦ اصلاحیه قانون مبارزه با مواد مخدر و فراهم شدن امکان درمان رایگان و تحت پوشش بیمه برای معتادان داوطلب بهبودی و ترک اعتیاد، میتوانیم انتظار پاک شدن چهره شهر از وجود معتادان خیابانی را داشته باشیم، گفت: «سهم بالایی از تولید مواد مخدر جهان در همسایگی ما یعنی افغانستان رخ میدهد و حتی امریکاییها نیز اعلام میکنند که تنها ٢٠ درصد مواد وارد شده به داخل کشورشان را کشف و ضبط میکنند. این همسایگی در توجیه فراوانی مواد مخدر در جامعه تاثیر دارد اما با تلاشهای ستاد مبارزه با مواد مخدر بسیاری از مسیرهای اصلی ترانزیت مواد از جمله مرزهای شرقی مسدود شده، اما مسیرهای خاکی و ناشناس همچنان باز است و در حجمهای ١٠ یا ١٥ کیلوگرم وارد میشود. ما خواهان همکاری مردم برای مقابله با این آسیب اجتماعی هستیم و پیشنهاد میکنیم که بخشی از کار به بخش خصوصی واگذار شود. مردم باید بدانند که نیروها و نهادهای حاکمیتی به سهم خود تلاش میکنند و برای رفع این معضل، همکاری جدی مردم لازم است.»
براتی سده هم با انتقاد از پخش تصاویر مربوط به پاتوق معتادان و نشان دادن پایپ و مصرف موادمخدر از رسانه ملی گفت: «من هم به صراحت عرض میکنم که ماده ١٦ قانون مبارزه با مواد مخدر (ماده مربوط به درمان اجباری برای معتادانی که حاضر به ترک اعتیاد حتی با وجود فراهم شدن درمان رایگان نیستند و مظاهر اعتیاد خود را به سطح شهرها و در معرض عموم کشاندهاند) اهداف درمانی ندارد. این ماده بیشتر مشکل قضات را حل میکند، اما چون قانون است و اجرای آن به سازمان بهزیستی محول شده، ما وظیفه خود را در قبال آن انجام میدهیم. معتاد متجاهر تعریف خاص خود را دارد. بخشی از افرادی که در این گزارش بودند، معتاد متجاهر نیستند و حتی همه کسانی که در عملیات اخیر پلیس دستگیر شدند هم معتاد متجاهر نیستند، اما به هرحال حل مشکلات آنها نکتهای نیست که سازمان بهزیستی به تنهایی بتواند آن را انجام دهد. وضعیت سطح شهر هم فقط به بهزیستی یا پلیس مربوط نمیشود و نهادهای مختلفی باید برای حل آن دست به دست هم بدهند.»