شناسه : ۵۵۶۷۳۲ - جمعه ۲۱ مهر ۱۳۹۶ ساعت ۱۹:۳۶
در آیات فراوانی از قرآن بر این مطلب تاکید شده که خداوند بنا ندارد که بندگان را به اجبار و بر خلاف خواست خودشان هدایت کند
در آیات فراوانی از قرآن بر این مطلب تاکید شده که خداوند بنا ندارد که بندگان را به اجبار و بر خلاف خواست خودشان هدایت کند که اگر چنین اراده می کرد ، همه هدایت می شدند:
وَ لَوْ شاءَ لَهَداکُمْ أَجْمَعینَ (1)
اگر خدا بخواهد، همه شما را (به اجبار) هدایت میکند .
إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَیْهِمْ مِنَ السَّماءِ آیَةً فَظَلَّتْ أَعْناقُهُمْ لَها خاضِعینَ (2)
اگر ما اراده کنیم، از آسمان بر آنان آیهای نازل میکنیم که گردنهایشان در برابر آن خاضع گردد!
بنا بر این خدا اراده کرده کسانی را هدایت کند که هدایت طلب و هدایت پذیر باشند و این هدایت طلبی و هدایت پذیری مرتبه ای از تقوا است:
ذلِکَ الْکِتابُ لا رَیْبَ فیهِ هُدیً لِلْمُتَّقینَ (3)
آن کتاب با عظمتی است که شک در آن راه ندارد و مایه هدایت پرهیزکاران است.
پس این که تا فرد تقوای درونی نداشته و هدایت طلب و حق جو نباشد، قرآن و پیامبر برای او هدایتگر نخواهند بود، شک نیست همان گونه که آب مایه حایت است اما برای کسی که طالب آب و جویای آن باشد ولی کسی که در کنار چشمه باشد و آب ننوشد ، طبیعی است که می میرد و مایه حیات بودن آب برای او مفید نخواهد بود.
خداوند هدایتگران را فرستاده و آنان هم در انجام مأموریت خود، نهایت تلاش را می کنند تا بنده ای در قیامت حجت و بهانه برای کفر خود نداشته باشد:
رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَی اللَّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ وَ کانَ اللَّهُ عَزیزاً حَکیما (4) پیامبرانی که بشارتدهنده و بیمدهنده بودند، تا بعد از این پیامبران، حجتی برای مردم بر خدا باقی نماند، (و بر همه اتمام حجت شود) و خداوند، توانا و حکیم است.
این که پیامبران به اراده و امر خدا برای هدایت شدن بندگان تلاش را به نهایت می رسانند از آن رو است که آنان مظهر اسم "رحمان، رحیم و رئوف" خدایند و این با هدایت نشدن بی تقوایان منافات ندارد .و در برخی موارد هم آنها امید نجات و بازگشت از آنها داشتند
دین اسلام مانند همه ادیان دیگر به علم آموزی تاکید کرده و ادیان همه یک رنگ دارند. گر چه اسلام کامل ترین است اما دیگر ادیان هم در زمان خود (نه الان ) کامل ترین بوده اند. اما مشکل این جاست که ادیان فعلی تحریف شده اند. با کمی در دقت در آموزه های آنها به تحریف شدنشان پی می برید.
پی نوشت :
1. نحل (16) آیه 9.
2. شعراء (26) آیه 4.
3. بقره (2) آیه 2.
4. نساء (4) آیه 165.
