اگر در مورد مشکلی با قرآن مشورت کردیم. آیا چیزی که از قرآن در می آید صددرصد درست است؟

چیزی که به نام استخاره با باز کردن قرآن مرسوم است، ممنوع نیست. اگر مراجعه کننده به قرآن، در حیرت بوده و با مشورت و تامل و تفکر نتواند به تصمیم برسد و با خلوص نیت به خدا پناه ببرد و  از خدا هدایت بطلبد و قرآن را باز کند، خداوند اجابت کننده دعا، با بشارت و امر و وعده،خوب بودن آن و با تهدید عذاب و انذار و نهی بد بودن را به او می فهماند، ولی  بدین معنا نیست که هر کس به قرآن مراجعه کرد و خودش یا کسی قرآن را برایش باز کرد و از قرآن خوب یا بد بودن کاری را برداشت کرد ، حتما برداشت او سخن خدا و قرآن است و احتمال بدفهمی وجود ندارد و حتما همان گونه که او برداشت کرده، می باشد.

استخاره واقعی به این است که وقتی می خواهیم کاری که خلاف شرع نیست انجام بدهیم، ابتدا به درگاه خدا رو آوریم. دو رکعت نماز استخاره (مثل نماز صبح به نیت استخاره) بخوانیم. با خواندن دعاهای وارده یا با نجوای با خدا به زبان خود به محضرش عرض حاجت کنیم. از خدا بخواهیم ما را بر کار خوب عازم و جازم کرده و از کار بد منصرف سازد. بعد با توکل، مشورت و بررسی، تصمیم بگیریم و عمل کنیم.

اما مراجعه به قرآن برای فهمیدن خوب و بد بودن کاری که می خواهیم انجام دهیم، چندان وجهی ندارد. اگر مراجعه کردیم، ممکن است خودمان یا مراجعه کننده از طرف ما از آیاتی که می آید، درست برداشت نکند. به اشتباه خوب و بد را برداشت کند. هیچ آیه و روایت و دلیلی نداریم که حتما  برداشت ها صحیح است. عمل به استخاره ها واجب نیست. اگر بر عکس استخاره عمل کرد، نه گناهی مرتکب شده و نه به خدا یا قرآن بی حرمتی نموده است.

پس بهتر است استخاره به معنای صحیح را به کار بندیم. از استخاره های مرسوم و معمول حتی الامکان خودداری ورزیم.  

البته اکثر استخاره هایی که مردم می گیرند، تفال است که در روایات نهی شده است، نه استخاره .