به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری میزان، بحران غرب آسیا باعث شد تا ایران و روسیه روابط خود را گسترش دهند.
گسترش روابط تهران و مسکو از همان آغاز با ناخشنودی آمریکایی ها روبرو بود، به طوری که در دولت باراک اوباما تلاش بسیاری شد تا مناسبات دو کشور به هم بریزد.
اما اشتراکات منافع ایران و روسیه در منطقه از گسست روابط جلوگیری کرد و همکاری های دو کشور روز به روز گسترش هم یافت، به گونه ای که بازیگران اصلی تحولات منطقه غرب آسیا اکنون تهران و مسکو هستند.
اگر آمریکا در زمان دونالد ترامپ بتواند اتحاد میان ایران و روسیه را که بر سر بحران منطقه به ویژه سوریه شکل گرفته است به هم بزند، پیروزی بزرگی را به دست آورده است.
پایان همکاری های دو کشور در سوریه معادلات منطقه را به سود آمریکا رقم خواهد زد، نکته ای که هم ایران و هم روسیه به آن واقف هستند.
آمریکا هم در پی ایجاد گسست در همکاری های تهران – مسکو است، روابط آمریکا و روسیه در زمان اوباما چندان جالب نبود اما اکنون با آمدن ترامپ برخی کارشناسان و تحلیلگران روابط مسکو – واشنگتن، اعتقاد دارند که رئیس جمهور تازه کار آمریکا چینی ترک خورده روابط با روسیه را بند خواهد زد.
خیال روسیه از بابت ایران آسوده است چرا که یقین دارد، ایران به سوی آمریکا نخواهد رفت، چرا که دشمنی های آمریکا علیه جمهوری اسلامی بسیار عمیق است.
اما این موضوع که احتمال تبانی روسیه با آمریکا می رود همواره وجود داشته است، چرا که در شرایط کنونی دنیا، بر سر هر اتفاق و موضوعی معاملات بزرگی انجام می شود که بتواند منافع دو طرف را برآورده کند.
روسیه از این امتیاز برخوردار است، علیرغم اختلافات و مشکلات بسیاری که میان روسیه و آمریکا وجود داشته است، این دو کشور بارها بر سر موضوعات و مسائل بین المللی و منطقه ای معامله سیاسی و اقتصادی کرده اند که البته سر روسیه کلاه رفته است.
اما ناگفته نماند که بحران کنونی در غرب آسیا با دفعات پیش بسیار تفاوت دارد. اگر روسیه تن به مصالحه با آمریکا بدهد و به خاطر برخی امتیازها با ایالات متحده معامله بکند، آنگاه است که باید در انتظار یک فروپاشی دیگر برای روسیه بود.
آمریکا علاوه بر این که تلاش می کند از گسترش نفوذ ایران در منطقه بکاهد و جمهوری اسلامی را در جایگاه ضعف قرار دهد، یک روسیه قدرتمند را هم نمی تواند تحمل کند.
آمریکا، کشورهای چین، روسیه و ایران را موانع بزرگ و سنگینی بر سر راه اهداف خود می داند، اما نمی تواند همزمان با آنها به تقابل مستقیم بپردازد.
ضمن این که سه کشور روسیه، چین و ایران از یک همکاری سیاسی و اقتصادی گسترده برخوردارند به همین خاطر همگرایی آنها می تواند آمریکا را با مشکلات بسیاری روبرو سازد.
اکنون وظیفه این سه کشور پیگیری مواضع و سیاست های مشترکی است که میان آنها وجود دارد، آمریکا در صدد است تا میان روسیه، چین و ایران اختلاف ایجاد کند تا از همراهی آنها بکاهد. هوشیاری مسئولین این سه کشور در قبال ترفندها و توطئه های ایالات متحده، آنها را از گزند توطئه ها و دسیسه های کاخ سفید مصون نگه می دارد.
پوتین و ترامپ، دو رئیس جمهوری نیستند که بتوانند با یکدیگر همکاری های استراتژیک داشته باشند، روسیه اکنون به خاطر بحران غرب آسیا از لاک دفاعی خود بیرون آمده و با همکاری ایران بحران را مدیریت می کنند.
حتی اگر پوتین هم در دور بعدی ریاست جمهوری روسیه برگزیده نشود و فرد دیگری بر جای او بنشیند، باز هم این دو کشور نباید و نمی توانند، به عنوان دو کشور دوست در کنار هم قرار بگیرند.
اتحاد جماهیر شوروی یک بار فروپاشید، این برای آمریکا کافی نیست، کاخ سفید می خواهد یک فرایند فروپاشی دیگر را برای روسیه رقم بزند، راه رسیدن به این هدف بزرگ، عبور از بحران سوریه و شکست دولت و ملت این کشور است.
به همین خاطر باید میان ایران و روسیه هر چه بیشتر اختلافات کاسته شود و از اختلاف افکنی آمریکا هم جلوگیری شود.
حتی لغو یک برنامه و سفر یکی از مسئولین دو کشور می تواند بهانه به آمریکا بدهد تا از آن برای اختلاف افکنی میان تهران و مسکو بهره ببرد.
روابط ایران و روسیه نباید تحت تأثیر عوامل بیرونی قرار داشته باشد.
روسیه تاکنون باید پی برده باشد که جمهوری اسلامی ایران یک همسایه قابل اعتماد برای آنها است. این حس متقابل هم باید برای ایران ایجاد شود. روابط ایران و روسیه باید به مرحله استراتژیک ارتقاء یابد.
