مهندس حسن بنی هاشمی
اگر می‌خواهید سبزی تازه و سرشار از ویتامین و مواد معدنی مورد نیاز بدن بطور ارگانیک داشته باشید و به مصرف برسانید و از عطر و طعم آن لذت ببرید چاره‌ای ندارید از همین امروز اقدام به کاشت با امکانات موجود در خانه نمایید.
چون بهترین زمان برای کاشت سبزیجات نیمه اول بهار می‌باشد ولی تاریخ تقویم نمی‌‌تواند ملاک کار شما بوده و درجه حرارت باید بین 8 تا 16 درجه سانتیگراد باشد تا محصول شما به ثمر برسد که این درجه حرارت شامل این پیشنهاد نمی‌شود و تا اواخر اردیبهشت ماه نیز فرصت دارید.
بنابراین پیشنهاد می‌کنم کار را با نعنا شروع کنید که زحمت چندانی ندارد و ریشه آن حداقل 3 سال در بستر کاشته شده باقی‌مانده و سال بعد دوباره شروع به رشد می‌کند. ریشه این سبزی را می‌توانید از دوستان و آشنایان یا از سبزی‌کاری‌ها تهیه نمایید. اگر دقت کرده باشید در دسته‌های نعنا و ترخون که در سبزی‌فروشی‌ها عرضه می‌گردد بعضی از ساقه‌های آن ریشه دارند.
شما می‌توانید چند شاخه را که ریشه‌های سالمی دارند و برگ‌های آن نیز شاداب می‌باشند انتخاب کرده و آن را در محلی که قبلا در نظر گرفته‌اید با فواصل معین بکارید و آبیاری نمایید و خاک آن را همیشه مرطوب نگه دارید. پس از یکی دو بار چیدن (سر برداری‌کردن)، ساقه و برگ‌های جدیدی ایجاد می‌شوند و بستر کشت را پر می‌نماید که تا 3 سال می‌توانید از آن بهره‌برداری کنید.
چنانچه حوصله این کار را ندارید چند بوته نشای گوجه‌فرنگی یا فلفل را خریداری کرده و در گلدان بکارید و از آن پذیرایی نمایید. به‌هر حال اگر تصمیم به سبزیکاری در آپارتمان گرفته‌اید باید گیاهانی را برای کاشتن انتخاب نمایید که محصول ثمره آنها بتواند در سبد غذایی روزانه خانواده پرورش دهنده آن جایی داشته باشد.
برای کاشت آنها می‌توانید از جعبه‌های چوبی، پلاستیکی و سفالی و گلدان‌هایی که از لبه پنجره‌ها آویخته می‌گردند و حتی گونی‌های نایلونی (نه کنفی) بستری برای کاشت سبزیجات فراهم آورید و از مزرعه کوچک خود محصولاتی برداشت نمایید و سبزی‌های تولید شده را هر چه سریع‌تر به آشپزخانه انتقال داده و در برنامه روزانه غذایی خانواده گنجانیده و به مصرف برسانید.
کدو
موطن اولیه این گیاه آمریکای مرکزی از مکزیک تا پرو می‌باشد که سه گونه معروف آن در ایران عبارتند از کدو تنبل، کدو حلوایی و کدو مسمایی که دارای ده گونه گیاهی بوده و از این تعداد تنها 5 گونه دارای اهمیت زراعی می‌باشند.
بذر کدو را در نواحی معتدل در اواسط بهار در دمای 12 درجه سانتیگراد و در نقاط گرم و نیمه گرمسیر در اواخر تابستان و یا اوائل پاییز می‌کارند.
کشت آن در خاک خوب نیمه سنگین و دارای هوموس کافی و به صورت خطی است. فاصله خطوط و یا پشته‌ها را در قطعه‌های کوچک حدود یک متر و نیم و فاصله بوته‌ها را تقریباً 40 سانتیمتر در نظر بگیرید و در هر حفره یا هر گلدان سه بذر کاشته و پس از سبز شدن بذر و دادن 4 برگ بوته قوی را نگه داشته و بوته‌های ضعیف را حذف نمایید. زمانی که اولین میوه آن تشکیل می‌شود نیاز به کود سرک داشته و نوبت دوم یک هفته بعد از آن می‌باشد.
چون امکان حمله آفت سفیدک نیز وجود دارد برای مبارزه با آن، گل گوگرد را در پارچه ململ ریخته و روی برگ‌ها و اندام گیاه بپاشید. سایر مراقبت‌های لازم این گیاه همانند خیار می‌باشد.
توت‌فرنگی
به باغبان‌های خانگی پیشنهاد می‌کنم که در اوایل بهار یک بوته توت‌فرنگی پرورش یافته و آماده را که در گلدان کاشته شده باشد تهیه کرده و آن را درون جعبه‌ای که با خاک باغچه به صورت تپه درآورده‌اید، در بالای تپه کاشته و به طریقی با افشانه آبیاری نمایید که تپه ریزش نکند و سپس روی تپه را با قشر نازکی از خاک برگ الک شده و ماسه بادی بپوشانید.
توت فرنگی گیاهی است که گیاهچه‌هایی از خود تولید می‌کند و حرفه‌ای‌ها از همین گیاهچه (توله) برای تکثیر استفاده می‌کنند. لذا این بچه‌‌ها بر روی تپه درون جعبه در شیب تپه خزیده و ریشه‌دار شده و خودبخود تکثیر می‌شوند و جعبه را کاملا پر می‌کنند. بدیهی است پس از گذشت مدتی بچه‌های ریشه‌دار شده روی تپه را پر کرده و ریشه‌های آن در درون خاک تپه همچون سبد بهم بافته شده و از ریزش خاک تپه نیز جلوگیری می‌کنند.
محل استقرار جعبه کاشته شده باید خارج از اتاق و در محلی سایه آفتاب و به نسبت خنک نظیر بالکن و راه‌پله‌های نورگیر باشد. از همین روش می‌توانید در باغچه نیز استفاده کنید.
